Medya:Bu aralar taktığım bir şarkı😂
🌓
"Hayır anne,iyiyiz biz."
"..."
"Peki,görüşürüz."
Sonunda tüm yaşananlardan sonra eve gelmiş şimdi de duştan çıkıyordum. Saat gece yarısını çoktan geçiyor az sonra sabah olacaktı.
Saruhan'da sanırım Tuba abla ile konuşuyordu bu saatte(!)Sahi ne zaman gelecekti bu kadın? Yalnız gitmeden yapacağını yapmış bizide birbirimize mecbur bırakıp gitmişti.
Kayınvalidemden korkmalı mıydım?
Üzerimdeki bornozun önünü çekiştirip düzelttim ve odaya girdim.
Saruhan arkası dönük pencereden dışarı bakıyordu. Aşağıda neden değildi? Şimdi böyle utançtan kızarıp bozaracaktım. Zaten uyku gözlerimden akıyor,başım dik duramıyordu!
Adımlarımı duymasıyla yavaşça bana döndü ve ayak bileklerimden başlayarak tüm vücudumu süzdü resmen.
"Sıhhatler olsun güzelim."dedi tebessüm ederek.
Ah! Nasıl hala yanımdayken bile özleyebiliyordum onu?
Başımı sallayarak bende tebessüm ettim ve uysal adımlarla dolaba yöneldim. Eski evden zaten ayrılmıştık ve Saruhan'ın daha güvenli bulduğu ama kaçırıldığım için görmeye fırsat bulamadığım evdeydik. Kıyafetlerimi almama bile izin vermemiş tamamen gardırobu yenilemişti.
Oldukça büyük,mobilyaları eskitme sanki dağ evi gibi bir yerdeydik. Ama çok beğenmiştim, gördüğüm kadarıyla. Ardından yatak odasına gelince çift kişilik yatak görüş alanıma girdi ve koca evde başka yatak olmadığını söyleyerek güzel bir bahane uydurdu Saruhan. İnanılır şey miydi? Asla!
Hoş ben bu saatten sonra ondan bir an bile ayrılmak istemiyordum ki. Üstelik ona artık bazı şeyleri açıklamak daha doğrusu haykırmak istiyordum. Ölüm vardı ve ben bunu ilk defa ensemde hissetmiştim.
Tek korkum,ona sevdiğimi söylemeden bu dünyadan gitmekti. Ama sanki hayat bana son bir kıyağını yapar gibi bu şansı elimden almamıştı. Yapacağım tek şey doğru zamanı kollamaktı.
Bu arada neden şu gecelikler hep açık seçikti yahu?! Nerede benim ayıcıklı takımlarım?!
Hiç tarzım olmadığı gibi rahatta edemezdim. Eğer bu şeylerle uyursam sabaha kadar üzerimden sıyrılıp giderdi zaten.O derece yok gibiydi!
"Ne oldu güzelim? Beğenmedin mi kıyafetlerini?"dedi Saruhan sesine yansıyan hafif eğlenen tınıyla. Yada aklımın uydurmasıydı. Çünkü ona kısa bir an döndüğümde ifadesi dümdüzdü.
"Ha-hayır. Sadece tarzım değil gibi."deyip daha kapalı bir şeyler aradım.
Birden arkamda hissettiğim tanıdık bedenle titremiş,derince yutkunmuştum. Onu her yakınımda hissettiğimde hala ilk günkü gibi etkilenmem normal miydi?
"Tamamen benim seçimlerim."diyen efsunlu sesi kulağımı okşayıp geçerken derin bir nefes alıp kendime gelmeye çalıştım.
"Senin mi? Peki bu...şeyler?"kısık çıkan sesim ona ulaşınca aynı anda sinirli soluğunu da boynumda hissettim.
"Elbette Asya! Şu elim kadar olan ateş parçalarını şoförüme seçtirecek değildim herhalde!"
Hızla yönümü ona dönüp cevap verdim:
"Ha elin kadar olduğunun farkındasın yani!"dedim tek kaşımı kaldırarak.
"Ve ateş parçası olduğunu da..."diye cevap verdi pişkince.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
EMANET HAYAT (Düzenleniyor)
Romansa"Ben kalbi de beyni de bilmem. Ben sana aşık olmak istedim ve oldum.!" Kocaman açılan gözlerimle sarf ettiği cümleleri sindirirken bana aşık olduğu gerçeği beni hazırlıksız yakalamıştı. Bu kadar güçlü duygularla bağlandığını bilmiyordum. Açıkçası be...
