EMANET HAYAT (Düzenleniyor)

6. BÖLÜM

Medya: Asya'nın elbisesi (çok benzemesede bu şekilde düşünün;)

Hepimiz dünyayı gerçekte olduğu gibi değil, kendi ön yargılı algılarımız vasıtasıyla gözlemleriz. Dolayısıyla gerçekten bilebileceğiniz tek şey kendinizsinizdir.
Adam Fawer

Bazen hiç bulunmak istemediğimiz yerde başrol oluruz. Her şeyin kontrol altında olduğunu umarak yaşarız, ama tek bir beklenmedik tesadüf ki ben artık buna kaderin cilvesi diyorum, bizi yine elimizde olmadan bambaşka yerlere sürükler. Oysa böyle olacağını bilsem adım atar mıydım? Gerçekten bazı şeylerin uzun uzadıya açıklaması olamaz olması gerekir ve olur. Çokta mana yüklememek lazım diye düşünüyordum.Tıpkı bizim üçüncü karşılaşmamız gibi. Biz buna bir anlam yükleyeceksek ancak birazdan başlamadan kovulmam olacak galiba. Gerçi bu adam kim ki beni kovduracak hah!. Bir özür dilemedik diye işimden olacak değildim herhalde.

"Asya hoşgeldin" dedi Derya hanım nazik bir şekilde. Bende ona karşı dönüp samimiyetsiz bir gülüş attım.Çünkü şu an aşırı stresliydim.Derya hanım neden gergin duruyordu ayrıca?Bu arada Saruhan bey(!)kenara kaymış bizi izliyordu.

"Geldiğin iyi oldu aslında,tanışmış oldunuz Saruhan beyle" deyip Saruhana baktı bir şeyler söylemesini ister gibi. Bir dakika bir dakika ben neden tanışayım ki bununla. 'Allahım nolur düşündüğüm şey olmasın yalvarırım' dedim elimde olmadan yüzümü buruşturarak.

"Kendisi şirketimizin sahibi,yönetim kurulu başkanı. Seninde asiste edeceğin kişi." Ben şok olmuş gözlerle Derya hanıma bakarken bir boğaz temizleme sesi geldi.
"Sanırım beni pek beğenmediniz suratınızın ifadesine bakılırsa." dedi ukala bir şekilde tek kaşını kaldırarak. Seni beğenip napıcam ben!

O benim patronum muydu şimdi yani. Derya hanıma dönüp neden bana daha önce söylemediniz deyip çocuk gibi küsesim vardı ama kadın nerden bilsin ki. Şimdi çekipte gidemezdim ihtiyacım vardı bu işe. Mecburen ılımlı davranmam gerekti ama tabiki bu kendimi ezdireceğim anlamına gelmiyordu. İkisi de benden bir cevap bekler gibi bakmaya devam edince;

"Sizi beğenmemin bir önem arz ettiğini düşünmüyorum sadece işimi önemserim ben."deyip sustum. Belliydi çektirecekti bu bana ne kadar acısız olursa o kadar iyiydi bu saatten sonra.

Derya hanım çıkışıma şaşırmış bir şekilde baktı biraz da korkarak,sanırım patronunun kızacağından korktu. Ama eğer sessiz kalırsam burada ezileceğimi de biliyordum. Bu sefer güçlü bir kadın olarak başlayacağım yeni hayatıma. Evet zorluklarla karşılaşacağım ama bu beni yıldırmamalı. Çünkü düştüğümde yine benim elimden tutacak el; diğer elimdi.

"Peki o zaman seni birde yardımcılığını yapacağın Saruhan beyin asistanıyla tanıştırayım, ondan sonra zaten hep onunlasın."
dedi Derya hanım anlaşılan oda da ki gerginliğe son vermek istemişti . Çünkü Saruhan bey birazdan kaşlarını çatmaktan buruşacaktı. Başka bildiği bir şey yoktu zaten. Neyse Asya yine de sakin ol belki insafa gelirde senle uğraşmaz.

Beraber çalışacağım kişiyle tanışmış şimdi de şirketi geziyorduk. Her departmanı gezdirmişti bana. Herkesle tanıştırmıştı. Beni sıcak karşılamışlardı esasında. İçlerinde biri benden hoşlanmamıştı sanırım,o da geçen asansör de karşılaştığım şık giyinimli kadındı. Işıl'mış adı,stil danışmanlığı yapıyormuş. Hemen hemen biliyordum artık burayı.İyi oldu aslında,her yere hakim olmam gerek sonuçta.Yardımcı olacağım kişinin adı Ayşe'ymiş. Ayşe abla desem daha doğru olur sanırım, çünkü 30 yaşlarında,1.60 boylarında, kumral tenli bir kadındı. Çok hoş yeşil gözleri vardı. Ayrıca bana içten davranıyordu abla gibi. Bir ablam olsa nasıl olurdu acaba . Ablalar hep anne gibi davranırmış belki olsaydı annemin eksikliğini o doldururdu.
"Asya asya..."
"Ha efendim pardon Ayşe abla duymadım."
"Hayırdır kızım daldın."
"Düşünüyordum." deyip geçiştirdim.
"Merak etme ben sana her konuda yardımcı olacağım."deyip ellerimi tuttu destek verircesine. Bu iyi hissettirmişti.
"Teşekkür ederim abla, bu arada bence sen çok iyi bir anne olacaksın."
"Ay Asya şimdi ağlarım zaten hormonlar tavan."deyip ağlamakla gülmek arasında bir ses çıkardı. Haline güldüm çok tatlıydı.