Capture His Attention

Chapter 54

                 
Hope's Point Of View

"Morning boss!"

Narinig ko ang pagbukas at pagsara ng pinto ng opisina ko pero nanatili ako sa kinatatayuan ko.

Hindi ako makatulog kagabi kahit anong gawin ko dahil patuloy ang panggugulo saakin ng sakit na nararamdaman ko kaya kahit hindi pa sumisikat ang araw ay pumasok na ako ng law firm.

Apat na taon na ang nakakalipas pero masakit pa rin.Masakit parin kasi kahit anong gawin ko hindi ko parin matanggap tanggap at kahit anong tanggi ko ay mahal ko parin pala siya kahit huli na.

Patuloy ang pag agos ng mga luha ko mula sa aking mga mata habang nakatitig sa malaking glass window ng opisina ko.

Pagkatapos ng nangyare kahapon ay hindi na ako bumalik sa party ng pamangkin ko at dumeretso nalang ng bahay na tinutuluyan ko.

Hindi ko inaasahang muli nanaman pala akong sasampalin ng reyalidad sa ikalawang pagkakataon at sa mismong harap pa ni Seohyun.

Nagpapalit palit ang pagtawag saakin nila kuya,mama at pati narin si Hoseok pero ni isa sa kanila ay wala akong sinagot.Kahit ang mga texts nila ay hindi ko inabalang sagutin.

I just want to be alone thinking that maybe i can be temporarily numb to accept everything.

Marahan kong yinakap ang sarili ko habang tahimik na inilalabas ang sakit na nararamdaman ko.

"Boss"

Agad kong pinunasan ang mga luha ko nang marinig ko ang boses ni J-hope bago ako humarap sakaniya.

"Y-Yes?"Itinago ko ang tissue na hawak ko sa bulsa ng suot kong dress."N-Need anything?"

Nakita ko ang pagkunot ng noo nito nang humarap ako.

"Are you okay?Your eyes are swollen Y/N."

Nagiwas ako ng tingin at nagpanggap na hindi alam ang sinasabi niya."I-I'm...... I-I'm okay."inayos ko ang mga librong nagkalat sa lamesa ko."Y-You need anything?"

"Oh nothing,I'm just going outside to buy your coffee but i'll be back later."

Pilit akong ngumiti."O-Okay,Just don't forget to remind me my schedules for today."

Nag thumbs up siya at ngumiti"Noted"

Nawala ang mga ngiti sa mga labi ko at napaupo nalang ako sa swivel chair ko nang makaalis siya.

How ironic,I found the happiness in the same place i got the pain.

               
J-hope's Point Of View

Nagmamadaling lumabas ng elevator si J-hope habang tinatawagan ang mga kaibigan niya.

Sakto namang pagkalabas niya ng law firm ay nakita na niya ang mga ito.

Nakasuot ang mga kaibigan niya ng mga mask at ang iba sakanila ay naka glasses pa para hindi lang sila makilala ng mga tao.

Mahina nalang siyang napatawa dahil kahit siya mismo ay ganoon din ang ayos para wala lang makahalata na kasalukuyan siyang nagtratrabaho doon.

Siya na mismo ang lumapit sakanila."So,Where is my favor?"

Isa isang inabot sakaniya ng mga kaibigan niya ang pabor niya.

"What the?"nagulat ito nang makita niyang hindi lang isa kundi tatlong magkakaibang klase ng pabor niya ang binili ng mga ito."Why so many?"reklamo niya dahil may kabigatan na ang mga iyon nang makuha niya.