Capture His Attention

Chapter 49

Hope's Point Of View

I miss you hope

Paulit ulit na nagplaplay iyon sa kaniyang isipan habang nakangiti at wala sa sariling inaasikaso ang kapatid niya.

"Hey,You okay?"nakangiti parin ito nang mag angat ng tingin.

"Me?"itinuro nito ang kaniyang sarili."Of course i'm okay"nagawa pa nitong tumawa.

"You're just acting weird since you went here earlier."pansin ng kapatid niya sa ikinikilos niya.

Itinuloy na nito ang pagaayos ng mga gamit ng kapatid niya.Pwede na kasi itong madischarge ngayon dahil maayos narin naman ang lagay nito.

"I'm not.I'm just."napaisip ito."I don't know happy i guess?"binitbit na nito ang bag ng kapatid niya at inalalayan itong makatayo.

"Then i want you to be happy always because you're always like this"sabay gaya ng mukha niya na nakasimangot.

Napatawa nalang siya dahil sa kalokohan nito."Haha,Do i really look like that?"

Tumango ang kapatid niya."Yepp,So scary."

Inalalayan niya ito hanggang sa makalabas sila ng hospital.Mamayang hapon na ang flight niya kaya inayos na niya lahat ng kailangan ng kapatid niya bago siya umalis mamaya.

"So, You're still not coming back?"tanong ko habang naglalakad kami papuntang parking lot.

Nagbaba ito ng tingin."I don't know,I guess there is no reason of coming back to that place."

"Our law firm still needs a brave and skilled attorney like you."panghihikayat ko sakaniya.

"You think i can?"

Inakbayan ko ito."Of course you can!I think you can do better than me."

"We'll see."sagot niya at pumasok na ng sasakyan.

It's been two years simula noong nanatili siya dito sa New Zealand.Mag isa lang siyang anak ni papa sa unang asawa nito kaya noong mamatay si papa at magumpisang magtago ang nanay nito ay parang naging ulila narin siya.

I still admire her for being brave despite of what happened to our family.

I just hope that one day she will find a reason to smile and be happy again.

~

Jhope's Point Of View

"Hyung!!"

"Wake up!"

Sunod sunod na pagtapik at pagyugyog sakaniya ang naramdaman niya habang natutulog.

"J-hope wake up!!"

"Stop it guys,It's too early."inaantok itong nagtabon ng kumot sa buong katawan niya at hindi pinansin ang mga kaibigan niya.

Sa pagaakalang aalis na ang mga ito ay ipinikit niyang muli ang kaniyang mga mata at matutulog na sana siya nang bigla nilang hilahin ang kumot niya.

Napayakap ito agad sa kaniyang katawan dahil sa lamig na sumalubong sakaniya.
"What's wrong with you guys? I'm still sleepy."nakapikit parin ito.

"Atty. Y/N is here J-hope."

Napabangon ito sa gulat."What!?"

"She's downstairs,See for yourself."isa isa nang nagsialisan ang mga ito.