Unicode
"လူတိုင်းလိုလို ကြောက်တဲ့ စာက ဘာစာလဲသိလား"
ဒီရေသည် ရာပြည့်အား သေချာစွာကြည့်နေပြီး.....
"ကျိန်စာ တဲ့"
သို့တိုင် တုန်လှုပ်ခြင်း မရှိ ငြိမ်နေပြန်လျှင် သူ ဂျူးယသော် နှင့်ဆက်သွင်ဟိန်းဘက်လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ထိုကလေး နှစ်ယောက်မှာ ခုနကရပ်နေသည့်နေရာတွင်မရှိကြတော့ပေ။
ဘယ်ကိုထွက်ကြသည်မသိ။
"မင်း နဲ့ ကစားရတာ ပျော်ဖို့မကောင်းဘူး ။ တော်ပြီကွာ သွားတော့မယ်"
"ဝှစ်!"
သူ စိတ်ပျက်သံလေးနဲ့ပြော၍ ထရပ်လိုက်လျှင် ချက်ချင်း လိုပင် ရာပြည့်က ဒီရေ ရှေ့သို့ရောက်လာပြီး နားထဲကြား လိုက်ရသည့်အသံအတိုင်း ဖမ်းဆုပ်ကိုင်လိုက်လေသည်။
"ဟင်!...ဘာကြီး.... ဆေးထိုးအပ်လား?"
ဒီရေက အထိတ်တလန့် ဖြစ်သွားလျက် ရာပြည့်လက်ထဲ ဖမ်းမိလိုက်သည့် ဆေးထိုးအပ်ကို ယူကြည့်လိုက်လေသည်။ ထိုစဉ် ပစ်မှတ်မထိသည့် အစောင့်ကတော့ ထွက်ပြေး ၍
သြားပါ၏။
"ဘာ ဖြစ်တာလဲ"
တစ်ချိန်တည်းပင် ထွက်သွားကြသော ဂျူးဆက်နှင့်ဂျူးယက ပြန်ရောက်လာကြလေသည်။
"မသိဘူး ဆေးထိုးအပ်ကြီး!"
ဂျျူးဆက်အမေးကို ဒီရေက အပ်လေးပြရင်းဖြေ၏။ ဂျူးဆက်သည် အပ်ကို ဆွဲယူလိုက်ပြီး လက်ထဲတွင် ထက်ပိုင်း ချိုးပစ်လိုက်ပါ၏။
"သတိထားနော်.... ရာပြည့် ...ဒီဆေးတွေမင်းကိုယ်ထဲထပ်ရောက်လို့မရဘူး"
"ဘာဆေးတွေလဲ"
ဂျျူးဆက်က ဒီရေ အမေးကိုမဖြေ နဖူးလေးတွေ တွန့်သွားပြီး.... လက်ထဲပါလာသည့် ထမင်းပန်းကန်ကို ဒီရေလက်ထဲ ထည့်ပေး၏။
"မနက်စာ!"
ပြီးနောက် ဂျူးယလက်လေးကို ကိုင်ပြီး မြေကြီးပေါ်တွင်ပင် ထိုင်ချစေလိုက်သည်။
"ဗိုက်ဆာနေပြီမဟုတ်လား။ မနေ့ကတည်းက မစားရ သေးတာကို "
"အင်... တော်တော်ဆာနေပြီ"
YOU ARE READING
Dear!Hunter Guys(Season -2)
Misterio / SuspensoS-2 - Drama, Action, Adventure,Thriller ငါ့အတြက္အလင္းေရာင္ဆိုတာမင္းပါပဲ။ ေက်းဇူးျပဳ၍ မင္းေနတဲ့ အေမွာင္ဘက္ျခမ္းဆီ ငါ့ကိုေခၚသြားေပးပါ။ ငါ့အတွက်အလင်းရောင်ဆိုတာမင်းပါပဲ။ ကျေးဇူးပြု၍ မင်းနေတဲ့ အမှောင်ဘက်ခြမ်းဆီ ငါ့ကိုခေါ်သွားပေးပါ။ #မင္းေစာရာျပည့္ #ဒီေရခ...
