19. Bölüm - "Cennet kokulum."

500 45 367
                                    

Keyifli okumalar...

Her yorum ayrı bir mutluluk... 💙

....☕📚☕....

Oflarcasına verdiği nefesten sonra ders kitabını aldığı gibi abisinin yanında bitmişti.

"Abi ödevime yardım eder misin?"

"Neymiş ödevin?"

"Öğretmen boşlukları doldurmamızı söyledi. Bir tanesini bulamadım."

"Söyle, beraber bulalım."

"Dünyanın en güçlü kadını kimdir?"

"Hemen söylüyorum. Selin Asilzade."

Alp şaşkınlıkla abisine bakarken başını kaşımıştı.

"Annem mi?

"Evet. Güçlü değil mi?"

"Güçlü mü?"

"Çok güçlü hemde. Her bakımdan çok güçlü. Manen, madden. Evi idare ediyor, işini idare ediyor, bizi idare ediyor, her sıkıntımıza ve derdimize koşuyor. Hiç düşündün mü annem olmazsa ne olurdu?"

"Ev işlerini kimse yapmazdı. Derdimizi de kimse dinlemezdi. Bizimle kimse ilgilenmezdi. Annem gerçekte çok güçlüymüş. Süper kahraman gibi."

Asaf kardeşinin başını okşayarak yanından kalkarken yemek hazırlayan annesine yardıma gitmişti. Ardından Sima ve Alp'te gelmiş, akşam yemeği için masa kurulmuştu.

Herkes oturmuş, Selin ise çalan kapıyı açmak için harekete geçmişti. Oğlunu ve gelinini görünce gülümseyerek içeri aldı.

"Hoş geldiniz."

"Hoş bulduk validem. Sana gelinini getirdim."

"İyi yapmışsın."

Selin, Tuğba'ya sarılarak geri çekildi ve baştan aşağı süzerek tebessüm etti.

"Kapanmak nede güzel yakışmış kızıma!"

"Evet validem, kapanınca daha güzel oldu."

Tuğba utanarak başını eğdiğin de Selin durumunu fark ederek sırtını sıvazladı.

"Hadi geçin içeri, yemek yiyelim hep beraber."

Masaya geçilmiş ve yemeğe başlanmıştı. Siyah gözleri büyük kızını göremeyince Sima'ya dönerek dudaklarını aralamıştı.

"Ablan nerede?"

"Odasında yiyecekmiş."

"Öyle mi? Evin kurallarını unutmuş anlaşılan. Çağır masaya gelsin, yoksa aç kalır."

Sima bir koşu gitmiş ve geri geldiğinde arkasından Ahsen'de gelmişti. Asık suratı ile çektiği sandalyeye otururken eline aldığı kaşık ile çorbasını karıştırmaya başladı. Selin ise gözlerini oğluna kaydırmıştı.

"Randevu işini hallettin mi evladım?"

"Evet validem. Yarın sabah dokuz gibi arkadaşım sizi bekliyor olacak."

"Sağol oğlum."

"Ne demek, her zaman."

Duydukları genç kadının canını sıkarken elindeki kaşığı bıraktığı gibi annesine dönmüştü.

"Gitmeyeceğim."

"Sana seçenek hakkı sunmadım kızım."

"Ben bu kadar düşünmüyorum, sen niye düşünüyorsun?"

HUBBUL VATAN (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin