HUBBUL VATAN (Tamamlandı)

- Ek Bölüm -

Keyifli okumalar..

Bol bol yorum.. Bol bol mutluluk💙

.....☕📚.......

Uzun zamandır spora gidemediğinden evde yapmaya başlamıştı. Barfix çubuğuna tutunup çekmeye başlamış, küçük kızı da bacaklarına yapışmış babası ile inip kalkıyordu. Yağız kıkırdayan kızına bakıp devam ederken dikkatli olmaya özen gösteriyordu.

Yavaşça kendini yere bırakıp kızının yanağından öptü ve şınav çekmeye başladı. Bu defa Zeynep babasının sırtına çıkmış ve boynundan sıkıca tutarak sarılmıştı. Her defasında kahkahalar atıyor ve bu çok hoşuna gidiyordu. Kızının gülmesi genç adamı mutlu ederken bir süre daha şınav çekti ve usulca doğrularak kızını yere indirdi.

"Yeter bu kadar küçük hanım."

"Deter."

"Sen uslu uslu dur babanın duş alması lazım."

"Baba bıcı bıcı."

"Evet bıcı bıcı."

"Mende bıcı bıcı."

"Seni akşam yatmadan bıcı bıcı yaptırırım."

Zeynep gözlerini kırpıştırarak bir nevi cevap verirken oyuncaklarının olduğu köşeye doğru ilerleyip oturmuş ve arabalarla oynamaya başlamıştı. Yağız'da kucakladığı kıyafetleri ile duş alıp dönmüş ve hala oyuncakları ile oynayan kızının yanına oturmuştu. Başını okşadığın da kendisine arabanın birini uzatmıştı.

"Düt dütt."

Baba kızın oyunları öğle ezanı ile son bulurken genç adam kızını aldığı gibi mescide geçti. Mescidin bir köşesinde seccade serili iken diğer köşesinde masa, sandalye ve küçük bir kitaplık vardı. Masada ders çalışan Berin Meva bir ara gözlerini namaza duran genç adama kaydırsa da hemen toparlanıp dersine döndü.

Zeynep ise namaz kılan babasının etrafında dolanıyor sonra omzuna yada sırtına çıkıyordu. Bazen de babası ile secdeye gidiyor, onun yaptığı hareketleri yapmaya çalışıyordu.

Miniğin kahkaha sesleri ile Berin Meva başını kaldırdı ve gülümseyerek Zeynep'in babası ile uğraşmasına bakındı. Baba kıza öyle bir dalmıştı ki dibinde biten Asrın'ı bile farketmedi.

"Kızım."

Aniden irkilip elindeki kalemi düşürürken gözlerini babasına çevirmişti.

"Dersin bitti mi?"

"Şey.. Az kaldı."

Asrın başını diğer tarafa çevirip namaz kılan genç adama kısa bir bakış atarak tekrar kızına döndü.

"Zeynep'in her zaman ki gibi keyfi yerinde."

"Evet.. Güldüğünü duyunca.. Ona dalmışım işte."

"Anladım. Dersini bitirince alışverişe çıkalım."

"Olur."

Yağız kıldığı namazdan sonra salona geçerken çıkmak üzere olan abisini farketti. Kucağında kızı ile yanına ilerleyip kendini belli edercesine hafifçe öksürdü.

"Abi.. Dışarı çıkıyorsunuz sanırım?"

"Evet Yağız'ım. Biraz dolanıp hava alacağız."

"Bende Yiğit'in yanına uğrayacaktım. Beraber çıkalım, sizi bırakayım. Hatta araba lazımsa.."

"Sağol oğlum. Bizi bıraksan yeterli."

"Peki abi. Biz hazırlanıp hemen geliyoruz."

Genç adam odasına gittiği gibi kızına kıyafet bakınmaya geçmiş, Zeynep ise çoktan ayakkabılarını giyinmişti. Kızına bakıp gülümsedi ve yatağa oturtup üzerindekini çıkararak temiz olanı giydirdi. Ardından kendi başına giydiği ayakkabısını da çıkarıp pantolonun değiştirmişti.