een jongensinternaat why me

58.

Pov Jess
Het is inmiddels een paar weken later ik heb de afgelopen tijd heel hard getraind met kickboksen.

Ik zit zo in de stres ik heb morgen een bokswedstrijd tegen kaiden mijn eigen vriendje maar hij weet nog niet dat ik de writhe ben. Ik heb het nou al een paar keer proberen te vertellen maar het lukte telkens niet. Maar dit is zo fuckt upp voor ons allebei een hele belangrijke wedstrijd. Ik weet gewoon niet wat ik moet doen. Ga ik voor mijn boks carrière of voor mijn vriend. Ik loop gestrest heen en weer door mijn kamer. Fuck ik vraag Ethan wel om hulp. Kaiden is op dit moment naar de sportschool dus dat is fijn. Ik pak mijn telefoon en bel Ethan. "Ethan kan je please hier komen ik heb je hulp nodig. Na 5 min word er op mijn deur geklopt. Ik doe open en geef Ethan een knuffel. "Wat is er?" vraagt Ethan. "Ik heb een probleem eth morgen is die wedstrijd tegen kaiden en hij weet niet dat ik de writhe ben. Maar als ik dat vertel gaat die niet tegen me vechten. Maar als ik het niet vertel moet ik hem in elkaar slaan." Ratel ik aan een stuk door. "Haal adem zegt Ethan en ga zitten dit zenuwachtige lopen werkt ook niet."

"Oké dus even alles in het kort je wilt het hem aan de ene kant vertellen want jullie hebben een relatie maar aan de andere kant niet want het is een belangrijke wedstrijd voor jullie beiden maar jij wilt hem ook niet in elkaar slaan." Zegt Ethan. Ik knik "wat moet ik doen ik weet het echt niet. Hij vroeg me of ik kwam kijken maar ik praatte der omheen." Ethan zucht "het is heel lastig want door allebei de manieren gaat hij boos worden dat je het niet eerder hebt vertel" i know zucht ik gestrest. "Please help me wat ik moet kiezen." Je moet naar jezelf kijken zegt Ethan houd niet in je Hooft wat hoort en wat niet. Zou je het liever voor of na de wedstrijd doen?" Ik kijk hem hopeloos aan. "Na deze wedstrijd. Hier werk ik al zo lang voor dat meiden niet minder sterk zijn dan jongens. En iedereen gelijke rechten krijgt."

"Nou dan weet je zelf het antwoord al." Zegt Ethan. Ik zucht "maar het voelt zo verkeerd en hoe ga ik die leugen volhouden als die ook vraagt of ik kom kijken." "Je gaat eerst mee met hem als vriendin dan sta ik al klaar met de make-up en extension in de kleedkamer. En dan op het laatste moment kleed je je snel om." Ik zucht en knik.

Ik probeerde in de avond toen Kaiden terug was zo normaal mogelijk te doen. En volgens mij had die niks door. Sochtends ging al weer vroeg de wekker ik had buikpijn van de zenuwen. Kaiden deed hellemaal lief naar mij en zat te vertellen hoe veel zin die had om tegen de writhe te vechten. Ik praatte gewoon mee dat ik ook zin had om te kijken enzo.

Een paar uur later zitten we in de trein naar de wedstrijd. Kaiden knijpt in mijn knie "ben je wel oké je bent zo stil?" Ik zucht "ik maak me gewoon een beetje zorgen om je thats it" niet volledig gelogen. Ik maak me serieus zorgen ik wil hem niet teveel pijn doen. Kaiden trekt me tegen hem aan en zegt "het komt allemaal goed je kan zelf ook boksen en er gaat bijna nooit iemand echt aan dood." Ik knik en leg mijn hoofd op zijn schouder.

We komen aan waar de wedstrijd gaat plaats vinden ik weet dat Ethan alvast in de kleedkamer alles klaarlegt zodat ik het heel snel kan aantrekken. Ik ben nog een tijdje bij kaiden en dan neem ik afscheid en zeg "ik ga alvast in het publiek zitten. Doe alsjeblieft voorzichtig. I love you." Ik sper mijn ogen wijd open shit dat zei ik net echt.  Ik draai me met een knalrood hoofd om en wil snel weglopen maar Kaiden trekt me in een knuffel en zegt "I love you to". En hij zoent me. Ik draai me met een blije glimlach om en loop weg.

Ik ren naar de kleedkamer en klop mij en Ethans geheime code. Ethan doet gauw de deur open en laat me naar binnen. Ik kleed me snel om en hij doet intussen mijn extensions in. Ik doe snel mijn make-up en er word op mijn deur geklopt. "Writhe over 5 min is u opkomst." "Oké zeg ik snel ik kom er aan." Ik kijk Ethan nog even in paniek aan. "Jess word de writhe en denk niet aan Kaiden je kan niet iets waar je al zo lang voor bezig bent vrouwenrechten opgeven. Je moet dit winnen en ik weet dat je het kan maar dan moet je niet aan Kaiden denken. Dat komt daarna wel weer." Ik knik en geef Ethan een laatste knuffel.

Dit is de kleding die ik aan heb.

Ik en kaiden worden allebei een voor een opgeroepen. Met een zelfgekozen nummer der onder. Wanneer we in de boksring staan doen we allebei ons jasje uit. We geven elkaar nog een knikje van eerlijk spel en we beginnen om elkaar heen te draaien. Kaiden is de eerste die terug slaat maar ik bedenk me ik ben nu de writhe en sla hem in zijn buik.
Het is inmiddels al 10 minuten later kaiden en ik lopen gelijk op. Ik droog mijn hoofd en drink wat. De volgende ronde start. Ik moet echt winnen dis doe nu nog beter mijn best. Na nog heel lang doorvechten dit is echt de langste wedstrijd die ik ooit heb gehad heb ik hem nock-out geslagen. Het spijt me fluister ik nog zachtjes. De scheidsrechter doet mijn arm om hoog en in het stadion word heel hard gejuicht. Ik help Kaiden omhoog en hij kijkt me net iets te lang aan in mijn ogen. Ik denk dat die me herkent maar hij zegt er niks over dus ik weet het niet zeker. Nadat ik de beker heb gehad loop ik naar de kleedkamer van Kaiden. Ook al weet ik.dat dit fout zal gaan hij moet het weten.

Ik klop op Kaiden zijn deur en hij vraagt "wie is daar?" Uhm de writhe antwoord ik. Hij laat me binnen en zegt "je hebt de prijs verdient je was echt goed." Dankje zeg ik iets teveel met mijn eigen stem. Kaiden trekt zijn wenkbrauw op. "Wat is er?" vraag ik.
Ja het zal misschien heel raar klinken maar je lijkt echt op mijn vriendin." Ik zucht nu moet het wel. "Kaiden ik moet je wat vertellen je kan boos worden maar laat me uitpraten." Kaiden kijkt me verbaast aan. "Ik ben het Jess ik ben al vanaf het begin aan de writhe ik heb het niet verteld omdat dit de rede is dat ik al 2x ontvoerd ben. Ik heb deze wedstrijd met heel veel moeite toch door gedaan omdat ik al 7 jaar naar iets gestreefd. Gelijkheid voor mannen en vrouwen. Dat zag je vandaag weer we zitten in een mega stadion maar als je vrouw tegen vrouw hebt zit je in een veel kleinere omdat vrouwen niet interesseren die kunnen toch niet vechten. Ik vond het heel moeilijk om tegen je te vechten maar moest het toch doen voor waar ik naartoe streef." Ik kijk eindelijk op en zie kaiden me met grootte ogen en een open mond aankijken. Ik ga weer verder met vertellen. "Ik heb het niet eerder tegen jou gezegd omdat ik wist dat je me niet kon slaan meer dan. En ik vond het ook hel moeilijk maar ik moest het gewoon doen." Ik kijk hem weer aan. Je bent gewoon Jess mompelt hij tegen zichzelf. Ik zit te wachten tot het moment dat hij boos word maar dat gebeurd niet. Hij draait zich om een loopt de kleedkamer uit. Mij gebroken achterlatend.

als ik voor morgen 8 stemmen heb plaats ik morgen nog een hoofdstukie.

Ieeeee hij weet het eindelijk zo een lang hoofdstuk ik ben er eerlijk gezegd best trots op hoop dat jullie het ook leuk vinden byeee. O en sorry als de bokswedstrijd niet hellemaal klopt ik weet eigenlijk echt niks van boksen af.