een jongensinternaat why me

46.

Pov Kaiden
We zijn aangekomen bij het huis van Eva. Ik maak Jess zachtjes wakker. "Wakker worden" fluister ik in haar oor we zijn er. Ze zucht diep en opent der mooie ogen. "Hey" zegt ze met een kleine glimlach. Ik grinnik en zeg "hey" terug. Ik help haar omhoog en we stappen uit. Ik til Jess naar de woonkamer "ik kan zelf ook wel lopen hoor" grinnikt ze. Maar ik til der verder en zet der voorzichtig op de bank. Nadat Eva en Beau voor iedereen drinken hebben gepakt zit iedereen een beetje ongemakkelijk op de bank. Jens zegt "heel erg bedankt dat jullie mij ook gered hebben" ik vraag aan hem "wat wil je nu gaan doen je hebt geen huis en geen spullen." Hij zuchtte diep en zei "nee ik heb geen idee maar op de straat leven is altijd beter dan daar." Jess zegt "we zouden ze nu ook kunnen aangeven bij de politie ze hebben ons niet meer om mee te dreigen." "Ja dat is waar zegt Jens" "we kunnen ook een anonieme tip doen dan worden jullie niet verder ondervraagd" zegt beau "dat is een beter idee" zegt Jess.

Zo gezegd zo gedaan we hebben de politie verteld en het uitgelegd en ze gaan daar nu kijken. Jens zegt "Jess moet eigenlijk nog naar het ziekenhuis want de wond op der hoofd moet gehecht worden. Alleen zullen ze daar wel veel vragen stellen." Jess zegt "nee joh het bloed niet meer dus dat hechten is niet nodig." Ik grinnik zacht eigenwijze drol dat ze is. Ethan zegt "Jess doe nou is niet zo eigenwijs als je het niet hecht gaat het zo weer open." Jess zucht geïrriteerd. "Ik wil gewoon nu ik net effe terug ben niet naar het ziekenhuis dus laten we een film aanzetten en die kijken." Iedereen grinnikt een beetje en Ethan kijkt niet blij. We laten Jess de film kiezen en het word spiderman. Ze zat eerst naast me maar is nu tegen me aan gaan liggen. na de halve film hoor ik ineens zacht gesnurk naast me ze is in slaap gevallen op mijn schouder.

Nadat wij de film hebben afgekeken staat iedereen op ik niet want Jess ligt op me. We leggen der heel voorzichtig op het bed van Eva en sluipen weg. "Wacht" mompelt ze. "Kaiden blijf bij me." Ik keek naar der broer die niet al te blij keek. Maar liep toch terug en ging naast der op het bed liggen. Ze kwam weer in me armen liggen en viel weer in slaap. Mijn hart klopt nu zo snel niet normaal. Na een tijdje val ik ook in slaap.

Nieuw hoofdstukie