Pov Jess
het is inmiddels een paar weken later morgen is onze diploma uitrijking. Ik kijk er best naar uit Kaiden wilt heel graag weten wat voor jurk ik aantrek. Maar ik houd het nog als een geheim ik wil hem morgen daar zien en dat hij dan denkt damm. Ik heb mijn jurk bij Ethan gehangen want in onze eigen kast vind Kaiden het sowieso hij is te nieuwsgierig. We slapen nu bijna iedere dag in ons nieuwe huis. Maar af en toe nog in het internaat. Ethan huurt een paar straten verderop een huis samen met Ronnie. Bruce en Kai wonen op 10 minuutjes afstand van ons. de andere gasten wonen ook hier in de buurt iedereen is druk bezig met verhuizen aar hu nieuwe huis volgende week moeten we hellemaal weg zijn uit de kamers van het internaat.
Beau en Eva komen vandaag naar mijn diploma uitreiking. ik ben vorige week bij die van hun geweest en bleef daar toen slapen. Kaiden wou zeker weten dat we niet zouden gaan stappen en als we wel zouden gaan we de helle tijd samen moesten blijven. Ik merk dat hij nog steeds nachtmerries heeft van toen die mij vond. Gister nacht bijvoorbeeld. Ik werd wakker van een gillende Kaiden Jess Jess. gilde hij. Ik trok hem toen in mijn armen en zei dat ik er was toen werd die weer rustiger en sliep weer verder. En omdat ik weer bij de meiden ging slapen was die bang dat het weer zou gebeuren. Toen ik naar de meiden ging wou bleef die me maar knuffelen voor het geval er iets zou gebeuren. ook al zei ik hem dat het allemaal wel goed zou komen. het weekend dat ik daar was was wel heel gezellig en dit weekend komen ze hier. dan gaan ze voor het eerst mijn nieuwe huisje zien.
Het is nu een paar uur later. ik zeg tegen Kaiden. "Ik ga de meiden ophalen van het station en dan gaan we even naar de Starbucks. als we terug komen ben je bij Bruce en Kai He. "Jaja zegt Kaiden. Ik wil gewoon je jurk zien" zegt Kaiden grijnzend. "Nop op school pas." Ik geef hem nog een klein kusje en ga naar het station.
na noch even alles te hebben laten zien gaan we ons omkleden voor mijn diploma uitreiking.
dit zijn onze outfits ik draag de blauwe jurk. Beau de zwarte jumpshout. Eva draagt de rode jurk. Eva krult mijn haar en bind 2 plukjes in vlechtjes naar achter. Beau doet mijn make up. ik stijl beau haar haar en doe het in een hoge staart en in Eva haar haar maak ik een invlecht. Beau doet ook bij Eva haar make up. We zien er allemaal echt mooi uit en we doen nog even een snelle foto shoot. Het is tijd om te gaan zeg ik na een tijdje. We stappen in de auto en rijden naar school.
Wanneer we op school zijn aangekomen zie ik Kaiden Bruce en Kai nog niet. Ik loop naar Ethan "hallo broertje" zeg ik terwijl ik mijn arm om zijn schouders. "het is meneer broer voor jou" zegt Ethan grijnzend. "Je zit er mooi uit" zegt die terwijl ik een rondje draai. "ah jij ook" zeg ik glimlachend terug. Dan draait die zich om naar de meiden. "Hey" zegt die en geeft alle bij de meiden een knuffel. "jullie zien er ook mooi uit" zegt Ethan terwijl die net iets meer naar Eva kijkt. Eva word een beetje rood. Wow heb ik wat gemist. "Meiden komen jullie even wat te drinken halen." vraag ik aan ze en loop weg bij Ethan en de rest. Wanneer we op een plekje iets meer alleen zijn draai ik me om naar de meiden. Ik kijk Eva aan. "Jij en Ethan he?" vraag ik grijnzend. Beau lacht met me mee Eva word knalrood. Ze begint te stamelen. "Ik vind he wel heel leuk maar hij mij niet denk ik. Vind je dat erg dat ik hem leuk vind?" Ik trek haar in een knuffel "Tuurlijk vind ik dat niet erg ik wil juist dat mijn broer een vriendin krijgt die zo leuk is als jou. En waarom denk je dat hij jou niet leuk vind toen die zei dat jullie er mooi uitzagen kon die zijn ogen niet van jou afhouden." Beau knikt instemmend. Eva word nog iets roder "maar ik weet niet wat ik dan nu moet doen hoelaat ik hem merken dat ik hem leuk vind." Ik denk even na "we zijn bijna jarig koop ook wat voor hem begin met zoiets. dan ga ik wel als sherlock er op uit om te kijken wat die van jou vind." Ze knikt blij en knuffelt me.
Na noch even daar gestaan te hebben lopen we terug de uitreiking begint over 5 minuten. Ik kijk om me heen en zie een groepje van 3 jongens bij mijn broer staan. Daar heb je Kaiden, Bruce en Kai zeg ik terwijl we die kant oplopen. Damm hoe dichter bij we komen ik zie alleen ze rug maar in deze broek heeft die een goed kontje. Ethan ziet ons al aankomen maar ik druk mijn vinger op mijn lippen dat hij niets moet zeggen. Wanneer ik achter Kaiden sta doe ik mijn handen voor zijn ogen. "rara wie ben ik" zeg ik met een zware stem. Kaiden grinnikt "Obama" antwoord hij. "Bijna" grinnik ik met mijn handen nog steeds op zijn ogen. Ik laat los en hij draait zich om. "Wouw" zegt hij terwijl die met zijn ogen mijn lichaam scant. Ik bloos en zeg grinnikend "jij ziet er ook niet verkeert uit hoor." Kaiden plant zijn lippen op de mijne en ik ga in de kus mee. Wanneer Ethan het te lang vind duren schraapt hij zijn keel. "oké oké Ethan we zullen al stoppen. "grinnik ik. We lopen met zen allen naar de stoelen en ik kan het niet laten nog even in Kaiden zijn billen te knijpen. Hij grinnikt en slaat zijn arm over mijn schouder heen. We gaan allemaal zitten.
De mentoren van iedere klas zegt wat over zijn klas deelt aan een aantal mensen boeketten uit en dan begint het tekenen. Na een tijdje zijn ik en Ethan aan de beurt want ze doen het op achternamen. We tekenen geven onze mentoren een hand en lopen met onze diploma en een roos terug naar de stoelen. Kaiden drukt zijn lippen op de mijne wanneer ik weer zit. "Ik ben trots op je" fluistert hij in mijn oor. ik glimlach en druk mijn lippen nog even kort op de zijne. na noch een tijdje is iedereen geweest
Laten we het gaan vieren zeg ik kom we gaan uit eten en daarna naar een club. Iedereen knikt dus dat gaan we doen.
Ze hebben hun diploma. Sorry voor iedere keer die tijdskips maar anders duurt het te lang.
JE LEEST
een jongensinternaat why me
Teen FictionHey ik ben Jess de meeste mensen hier in Frankrijk kennen me ook wel als the writhe ik ben een wereldberoemde kickbokser Ik heb een prima leventje een geweldige tweeling broer en een schat van een moeder mijn vader is heel mijn leven niet in beeld...