een jongensinternaat why me

69.

(Aangezien er nu al 10 stemmen waren nog een hoofdstukkie)

Pov kaiden

"ik ben 1 maand overtijd zegt Jess" het duurt even voordat het bij me binnendringt. Ik kijk der met grootte ogen aan. "ben je?" stamel ik. Ze durft me niet in de ogen aan te kijken en knikt. als je me wilt verlaten stamelt ze. Maar voor ze haar zin kan afmaken crash ik mijn lippen lachend op die van haar. Na een tijdje laat ik los. "Dus je gaat me niet verlaten" zegt ze glimlachend. "Nee natuurlijk niet gekkie. "We zijn misschien nog jong maar we gaan de beste ouders voor dit kindje worden." Jess kijkt me glimlachend aan en komt in mijn armen op de bank zitten. "O wacht" zeg ik lachend ik heb mijn jas en schoenen nog aan. Ik trek het uit zet het snel weg en ga op de bank zitten. Jess komt weer in mijn armen liggen. Ik kriebel in haar haren en ze zucht. "Ik was zo in de stres vandaag echt niet normaal. ik dacht dat as ik het kindje wou houden jij misschien niet meer wou trouwen omdat we zo jong zijn en dat je me zou verlaten." in de tussen tijd begint ze zachtjes te snikken. "Ik dacht dat je me zou verlaten." 

Ik trek Jess dichter tegen me aan. "Jess luister goed naar mij. Ik ga je niet verlaten ook al zou je iets heel erg ergs doen. Ik hou van je en we gaan binnenkort trouwen. ik heb je niet voor niks al na een jaar gevraagd ik wil je voor de rest van mijn leven bij me  hebben en ik wil een gezinnetje met je en alles. En ja het is een beetje vroeg maar we gaan gewoon heel goed voor dit kindje zorgen. En twijfel er nooit meer aan om iets aan me te vertellen dat ik je zou verlaten want ik zou jou nooit verlaten. Ik was juist toen je net begon te vertellen heel erg bang dat je mij zou verlaten." Jess draait zich met haar hoofd naar mij toe en kijkt me met tranen in haar ogen aan. "ik hou van je" zeggen we allebei tegelijk. ze grinnikt en ik druk mijn lippen op die van haar. De zoen is rustig en na een tijdje laten we allebei los. Precies op dat moment besluit mijn maag te knorren. Ik zucht geïrriteerd gelijk het moment weg. Jess grinnikt en zegt "kom we bestellen wat eten ik heb geen zin om te koken." Ik knik Jess pakt haar telefoon en belt naar domino's voor pizza. Daarna komt ze weer tegen me aan op de bank liggen.

Na ongeveer 20 minuten te hebben gewacht word er aangebeld. Jess doet de deur open en een jongen van onze leeftijd geeft haar de pizza en vertrekt. We eten de pizza en genieten vooral van elkaars aanwezigheid. "Ik ga zo even bellen naar een verloskundige wanneer we de eerste echo kunnen laten maken." zegt Jess ik knik en we eten onze pizza's verder op.

Jess belt de verloskundige en we kunnen morgen ochtend al terecht. "hoe wil je het aan Ethan vertellen?" vraag ik. "Ja die gaat het in het begin niet zo leuk vinden omdat we nog zo jong zijn." ik knik. "Maar ik denk dat we morgen het beste langs kunnen gaan met foto's van de echo. Ik knik weer. en trek der dichter tegen me aan. We zetten een film aan en vallen uiteindelijk in slaap.  

In de ochtend worden we wakker van de wekker van Jess. Ik merk dat we beiden zenuwachtig zijn en we maken ons snel klaar voordat we in de auto stappen naar de verloskundigen. Jess haar hand trilt en ik pak hem vast.  met mijn andere hand rijd ik aan het stuur.

Na ongeveer 10 minuutjes rijden komen we aan bij de verloskundige praktijk. Ik word ook steeds nerveuser wat als die test het fout had wat als ze hellemaal niet zwanger is. Ze pakt mijn hand vast en we lopen naar binnen. We worden verwelkomt  door een vrouw achter de balie en moeten even in de wachtkamer zitten. Na ongeveer 10 minuutjes gewacht te hebben mogen we naar binnen. Een vrouw van een jaar of 50 is onze verloskundige. We bespreken is onze gegevens wie we zijn voordat Jess op de tafel mag gaan liggen. Ik pak Jess haar hand vast en de vrouw doet een soort gel op haar buik. Ze wijst een heel klein stipje aan en zegt dat is de baby. ik kijk Jess glimlachend aan. dan word de vrouw in eens stil. En gaat nog een keer over een plek van Jess haar buik. Ze glimlacht "i wil jullie feliciteren er zitten niet een maar twee baby's in Jess haar buik." Mijn ogen schieten wijd open en die van Jess ook. 

Na een tijdje lopen we naar buiten nog steeds aan het beseffen dat we gewoon een fucking tweeling krijgen. We lopen door naar een bankje en gaan er op zitten.  Ik kijk Jess aan en ze kijkt terug. " We krijgen gewoon een tweeling" zegt ze fluisterend. Ik knik en trek haar in mijn armen het gaat allemaal goed komen" fluister ik terug. Ze knikt en nestelt zich tegen me aan. 

Na nog een tijdje zo gezeten te hebben staan we op en lopen we naar de auto. "Laten we naar Ethan gaan" zegt Jess. Ik knik we weten allebei dat hij het niet zo leuk gaat vinden. We stappen in de auto en ik rijd nar de flat waar Ethan en Ronnie wonen. Ik parkeer de auto maar Jess blijft nog zitten. "het komt goed hij word misschien eerst even boos maar het komt goed." Jess knikt ik steek mijn hand uit en help haar uit de auto. ik sla mijn arm om haar middel en we lopen de flat in. Ronnie doet verbaast de deur open als die ziet dat we voor de deur staan. "ik wist niet dat jullie zouden langs komen" zegt die. terwijl die Jess een knuffel geeft en mij een man hug. "We komen even wat vertellen zegt Jess." Ronnie kijkt gelijk serieus oh zegt die en roept Ethan die er ook aan komt. "hey sissie zegt die blij waar heb ik je bezoek aan te danken." Jess zucht en ik sla een arm om haar heen. "ga allebei even zitten we moeten jullie wat vertellen." "haha je bent toch niet zwanger ofzo" zegt Ethan grappend. Als we niet reageren worden zijn ogen groot en kijk die Jess aan. "BEN JE ZWANGER?'' roept Ethan. Jess deinst achteruit in mijn armen. "Doe even rustig man" zegt Ronnie tegen Ethan. 

Ethan word weer wat rustiger en ziet Jess hellemaal wegedoken in mijn armen. "Sorry Jess" zegt die zacht en opent zijn armen. Jess loopt naar hem toe en knuffelt hem terug. Ik begin te vertellen. "Jess heeft gister een test gedaan en we zijn net naar de verloskundigen geweest. daar hebben we ook nog eens te horen gekregen dat het er niet een maar twee zijn." Ronnie en Ethan hun monden vallen allebei open.  "hoe willen jullie dat gaan doen" vraagt Ethan. "we weten het nog niet maar we gaan er alles aan doen om deze kinderen een goed leven te geven." De jongens knikken.

helloooooo dit is echt een lang hoofdstuk weer eens hellemaal vanuit Kaiden hoop dat jullie het leuk vinden het verhaal is bijna klaar. Er komen nog 2 hoofdstukken en een epiloog en dan is het klaar