𝐃𝐞𝐥𝐢 (𝐉𝐞𝐧𝐤𝐨𝐨𝐤) ✔

♡ 2 ♡

Jennie :

   Sabah uyanır uyanmaz saati kontrol ettim. Çünkü 10'da dersim vardı ve daha alarm çalmamıştı. Saatin daha 9.20 olduğunu görünce rahatladım ve hazırlanmak için kalktım. Bakım işlerimi hallettikten sonra üzerime siyah pantolon ve bordo bir kazak giyip çıktım odadan. Chaeyoung çoktan uyanmış televizyon seyrediyordu. Masanın yanındaki çantamı alıp Chaeyoung'a seslendim.

"Ben çıkıyorum Chae."
"Tamaam"

   Gözlerini televizyondan ayırmadan beni onayladığında anahtarımı alıp çıktım evden. Kapıyı ardımdan çektiğimde aynı anda karşı dairenin kapısının sesini de duydum. Kafamı o tarafa çevirdiğimde karşımda yine dünkü çocuğu gördüm. Dün olanlardan sonra onu görmek epey utanmama sebep oldu ona kafamla selam verip merdivenlere yönelecekken beni durdurdu.

"Hey bir bakar mısın? "

   Nefes alıp ona doğru çevirdim bedenimi ve ne diyeceğini beklemeye başladım. Bana doğru hareket edecekken ona durması için elimi kaldırdım.

"Bu mesafeden konuşursan sevinirim. "
"Ah peki. "
"Ne söyleyeceksin? Derse geç kalıyorum. "
"Sanırım aynı okuldayız birlikte gidelim mi? Giderken konuşmuş oluruz hem. "

   Bir an kabul etmek istedim çünkü bu çocuk ilk gördüğüm andan beri sempatik geliyordu bana. Ama hep dışardan sempatik gördüklerimizden yememiş miydik kazığı? Daha tanımadığım birine kendimi açmamalıydım . Kolumda bulunmayan saate bakıp.üzerime sahte bir telaş takındırdım.

"Oow çok geç kaldım kusura bakma acelem var."

   Merdivenlerden koşarak indim. Az önce yaptığım şeyle deli olduğuma inandığına da emin olmuş oldum. Dışarı çıkıp yürümeye başladım. Az sonra adım sesleriyle arkama döndüğümde Jungkook'un peşimden geldiğini gördüm göz göze geldiğimizde hızla geri önüme döndüm sanırım gerçekten aynı okula gidiyorduk. Yol boyu onunla gitmek istemediğim için yolumu değiştirdim.

   Okuldan içeri girdiğim anda yine birçok bakışla karşılaştım. Dalga geçenler, acıyanlar, takmayanlar, merak edenler, korkanlar...
Öğrencilerle birlikte öğretmenler de aynı şekilde. Sadece müdür durumumu biliyordu ve bilmesi zorunluydu. Neyse ki bir kişinin gözünde daha normalim bu da iyi bir şey değil mi?

"Aha gelmiş bizim deli. "

   Jaehyun yine geç kalmamıştı size birazdan olacakları hemen özet geçeyim. Birazdan jaehyun mesafe sıkıntım olduğunu bile bile üzerime gelecek ve yine krizimin gelmesine yol açacaktı ve ben onun yüzünden yine acı çekecek ve dersi kaçıracaktım. Okula geldiğim her gün onunla karşılaşmamak için dua ederdim. Ama yine bulmuştu beni.

"Jaehyun lütfen bırak da derse gireyim bu sefer. "
"Aaa jenjen senin o çığlıklarını duymadan güne başlamak ayıp olur değil mi? "

   Yine yalvarışlarıma kulak asmamıştı ve üzerime gelmeye başlamıştı bile. O geldikçe geri geri gidiyordum. Sonunda sırtım duvarla buluştuğunda gözlerimi kapatıp göğüs kafesimin sert nefeslerimle kalkıp inmesine izin verdim. Olacakları o şekilde beklerken yükselen kız çığlıklarıyla gözlerimi açtım.

   Jungkook ayakta Jaehyun'a bakıyor, Jaehyun yerde burnunu tutarak kıvranıyordu. " Bir daha ona yaklaştığını görürsem öldürürüm seni!!! "
Jungkook Jaehyun'a yumruk mu atmıştı?

"Sen iyi misin jennie? "

    Kafamı onaylarcasına sallayıp hemen kampüse doğru koştum. Amfinin önüne geldiğimde nefes alışverişimi düzene sokmak adına birkaç nefes egzersizi yapıp kapıyı çaldım. Tanrıya şükür ki medeni hukuk öğretmeniyle iyi anlaşıyorduk ve geç kalmamı sorun etmedi. Amfinin arka sıralarından birine yerleşip kendimi derse vermeye çalıştım. Ama bu sefer kafamı dağıtan şey Jaehyun değil Jungkook olmuştu. Ona daha teşekkür bile etmemiştim.