𝐃𝐞𝐥𝐢 (𝐉𝐞𝐧𝐤𝐨𝐨𝐤) ✔

♡ 26 ♡

İki hafta sonra...

Jungkook :

   İki haftadır Jennie'yi görmek dışında sadece evdeydim. Okula gitmiyordum. Yaptığım tek şey iki haftadır toplanmayan yatağımda oturup beklemek oldu. Chaeyoung hastaneden çıktığı zaman Jennie'nin durumunu ondan gizleyemedik. Tabi ki çok üzüldü ama Jimin hep destek oldu hem ona hem bana. Hem de Eunchae'ye..

   Kjun akli dengesinin bozuk olması sebebiyle hapse atılmayacaktı ve Yoongi'ye en az iki sene hapis cezası görünüyordu. İyi bir avukat tutmamıza rağmen cezayı sadece hafifletebilecek gibiydik. Her şeyi mahkeme günü belirleyecekti..

   Tüm bu olanlar çok ağırdı. Tek güzel giden şey Jennie'nin sağlık durumuydu. Bu günü diğer günlerden ayırdım ve uyanır uyanmaz yatağımı topladım ve güzel bir duş alıp hazırlandım.

   O herifin bizi dağıtmadığı günler aklıma geldikçe hem gülümsüyor hem de özlemden gelen göz yaşlarıma yanağımdan süzülmek üzere izin veriyordum. Bir ay kalmıştı yıl başına yatağımın yanındaki komidinde duran Jennie'nin ona aşkımı ilan ettiğim gün verdiği kar küresini elime aldım ve gülümsedim.

   Tek dilediğim yaklaşan yıl başına hep birlikte mutlulukla girmekti. Tıklanan kapıyla o tarafa döndüm. Jimin içeriye buruk gülümsemesiyle girmişti.

" Jungkook, hadi gel bir şeyler ye sonra Chaeyoung'la Jennie'yi almaya gidersiniz. "

   Onaylar şekilde kafamı sallayıp elimdeki küreyi yerine bıraktım ve ayaklandım. İçeri geçtim. Chaeyoung ve Jimin oturuyorlardı. Masada duran yemeklere baktım ama yemeye vaktim yoktu hemen Jennie'yi görmek istiyordum.

" Gidelim mi? "

   Chaeyoung bir şey demeden ayaklandı ve evden çıktık.

...

" Jungkook bence sen ilk tek gir seninle biraz yalnız kalması iyi olur bi on dakika sonra bende gelirim zaten. "

   Chaeyoung'un önerisini onaylayıp kapının önünde duraksadım ve bir nefes verip heycanla kapıyı açıp içeri girdim.

   Jennie yatağın üzerinde oturuyordu. Camda olan bakışlarını bana çevirip kocaman gülümsedi ve ayağa kalktı.

" Hoşgeldin sevgilim. "

   Ayağa kalkıp bana doğru ilerlemeye başladı. Beklemeden bende ona ilerledim. Boynuma sımsıkı sarılmasıyla çok geçmeden ben de sımsıkı sardım onu.

" Seni çok özledim Jungkook. "
" Ben de çok özledim.. "

   Ağlamalı mıydım, gülmeli mi bilmiyorum ama her ikisini de yapıyordum. Bedenlerimizi ayırıp güzel suratına baktım ve yanaklarından süzülen yaşları sildim.

" Burdan hemen çıkmak istiyorum artık, çok sıkıldım, çok özledim herkesi. "
" Çıkacaksın güzelim, hepimiz de seni çok özledik. Her şey artık daha güzel olacak inan bana. "

   Üzerine eğilip bakışlarımı dudaklarına çevirdim sonrada gözlerine bakıp tepkisini bekledim. Gözlerini kapatıp bana doğru uzandığında dudaklarını  dudaklarıma esir aldım. Kalbimin göğüs kafesime çarpışını çok net hissediyordum.

   Yaklaşıyor muyduk mutluluğa? Hepimiz de kitaplardaki, filmlerdeki gibi bir son yaşayacak mıydık?

   Kapının aniden açılmasıyla ikimizde panikle geri çekildik. Kai ve Chaeyoung ikimize de şaşkınlıkla bakıyordu. Sanırım yakalanmıştık.

" Şey çıkalım isterseniz ya ? "
" Yah Kai gel buraya "

   Jennie gidip gülerek Kai'ye sarıldı. Artık iyileşmişti tamamen. Aslında buna çok sevinmem gerektiğini biliyordum ama, içimde bir yerlerde sadece bana yaklaşabildiği zamanlar gibi olmasını istiyordum. Lanet olsun bu çok bencilceydi. Ama sadece bana yakın olması hoştu işte..