Wattys 2020 Kazananı Zaman Yöneticisi serisinin ikinci kitabıdır. İlk kitabın devamı olduğu için önce "2512" adlı kitabın okunması önerilir.
[TAMAMLANDI]
-
Zaman Yöneticisi Serisi - 2. Kitap
İşte savaş başlıyor. Ruhu, zihni, hisleri, yalanlar, gerçe...
Selamlar! Uzun zamandan sonra Barkın bölümüyle geldim! Gerçekten de Barkın'ı yazmayı çok özlemişim. 2. kitapta aynı hevesle yazamamaktan çok korkuyordum fakat bu bölümle beraber içime su serpildi. Kesinlikle 2512'yi nasıl azimle yazıyorsam 2494'ü daha büyük bir azimle yazıyorum.
Bu arada şimdilik bölümlerin biraz durgun ve yavaş olduğuna bakmayın. Grubumuz henüz yerleşme aşamasında. Hele bir düzen otursun, ilk kitaptan kat kat dehşetli olaylar olacak😈
Bu arada kitabın devamında aşk bu kadar ön planda olmayacak, rahat olun. Ben aşk yazmayı zaten pek sevmiyorum fakat ilk kitaptan bu yana Berin-Barkın arasında eksik bir şeyler vardı. Bunların yok olması adına bazı kısımlar yazıyorum. Birkaç bölüme kadar bu epey azalacak ve heyecanlı olaylara geçeceğiz.
Oylamayı ve düşüncelerinizi, eleştirilerinizi yorum olarak bırakmayı unutmayın<3
Keyifli okumalar dilerim^^
🪐
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
BARKIN "Oysa o cesaret hepimizin içindeydi. Bir şeyleri değiştirebilecek güç, bazı çizgileri aşacak enerji hepimizde vardı."
MS 2512
Bir süre istemsizce etrafıma dağılan grubu izledim. Hepsinin heyecanlı bakışlarının gölgesiyle parlayan gözlerine, kıvrılan dudaklarına, havaya kalkan kaşlarına baktım. Bu gruptan öncesini düşündüm. Berin, Lider ve Kaya'yla karşılaşmamı sağlayan ZY gözlüklerimi çıkardığım andan, o droidlerle dolu doğum günü partime gitmeden, denizin önünde keman çaldığım ana ve daha da öncesine...
Yalnız ve mutsuz bir çocuk olduğum zamanları içimde hissettim.
O zamanlardaki Barkın, MS 2512 yılındaki grubuyla birlikte büyük bir plan uğruna ilerleyen Barkın'ı görse ne düşünürdü? Eminim ki, inanamazdı. Bu sessiz Barkın'ın geleceğinin de geçmişi gibi olacağını, bir şeyleri değiştirebilecek cesarete sahip olmadığını düşünürdü.
Oysa o cesaret hepimizin içindeydi. Bir şeyleri değiştirebicek güç, bazı çizgileri aşacak enerji hepimizde vardı.
Şu an buradaydım işte. Geçmişteki umutsuz çocuğa inat onu geride bırakmıştım. O hep içimde egemen olmaya çalışmıştı, sonsuza kadar beni hapsetmek istemişti fakat ben "Dur!" demiştim. Koca bir, dur.
Burada mutluydum. Şu anda bulunduğum yerden memnundum. Fakat hâlâ içimde bir yerlerde kaçtığım bir his olduğu gerçeğini değiştiremiyordum. Bir korku... Beni geçmişteki yaşamıma bağlayan birkaç ipten, beni oraya çeken bir şeylerin olduğu gerçeğinden kaçmak istesem de bu mümkün değildi.
