"O gece gün doğana kadar aynı bankta oturup bekledim. Gece boyunca hiç telefonum çalmadı, hiç mesaj gelmedi, hiç kendime rastlamadım. Bir gece de kendi hayatıma bigâne oldum. Bir gece de içimde umut adına ne kaldıysa kurudu, içimdeki dikenler büyüdü...
Yılbaşı hazırlıklarını hep sevmişimdir. Kalabalık yemekler, arkadaşlarınla oturup sohbet etmek, gülüp eğlenmek... İnsan yılın son gününden ve tabii ki ilk gününden başka ne ister ki? Gözde beni ve bir süredir birlikte takıldığımız Beyza'yı yeni taşındığı evine, yılbaşı kutlamaya davet etmişti. Erkekler hakkında konuşmayacak, onlardan herhangi birini eve davet etmeyecek, kız kıza takılacaktık.
Okulun kantininde oturmuş, pencereden karın yağışını izliyordum. İzmir'de neredeyse hiç görmediğim için ister istemez neşeleniyor, enerji doluyordum. Kantin hiç olmadığı kadar doluydu. Yoğun bir enerji akışı hissediliyor, ıstakanın topa çarpış sesleri ve grup şeklinde oturup sohbet eden öğrencilerin uğultusu duyuluyordu. Ali'yi gece boyunca hiç görmedim. İrem ve Ceren'i ise görmezden geliyordum. Gözde'nin evde hazırlık yaptığını biliyordum. Masamda Beyza, Uçay, Sido ve Kerem vardı. Birlikte sohbet edip, gülüp eğleniyorduk.
O malum geceden sonra Ali'ye bir ya da iki kere ulaşmaya çalıştım. Ama beni görünce görmezden gelmeleri, aklında ya da kalbinde istenmediğimin net bir kanıtıydı. Bir gece yine kendimi tutamayıp neden bana cevap vermediğini, çok üzüldüğümü söylediğim bir mesaj yazdım. Karşılığında bana bir ses kaydı attı. Belki bin kez dinledim.
" sen bana bakmazken daha güzelsin, kendini benimle ziyan etme."
.
.
.
Derslerimiz bittiğinde, Beyza'yla birlikte Gözde'nin evinin yolunu tuttuk. Vardığımızda mükemmel bir sofra ve güzel ışıklandırmalarla karşılaştık.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözde gerçekten iyi hazırlanmıştı. Gecenin sonuna kadar oturup sofrada ne var ne yok silip süpürdük. Gece yarısına yarım saat kala Gözde'nin telefonu çalmaya başladı. İşte bu telefon benim Ali'yle ilişkimi farklılaştıran bir dönüm noktası olacaktı.
"Alo... Tamam ama biz kız gecesi yapıyoruz. Kızlara bir sorarım ama siz yine de bizi saymayın. Tamam canım ararım seni, öpüyorum."
"Neyi bize soracaksın?" dedi Beyza.
"Benim uzun süredir takıldığım bir arkadaş grubum var. Onlara da bir uğrasak olur mu? Erkek yok dedik, biliyorum ama bu çocuklar size yan gözle bakmaz, emin olun.
"Gözde uğramasak olmaz mı ya? Ya da sen uğra, biz burda seni bekleyelim. Ne güzel eğleniyoruz hem burada."
Hiç gitmek istemiyordum. Tanımadığım başka bir arkadaş grubu. Onlarla da Gözde sayesinde tanışmış olacaktım. Tarih tekerrür mü ediyordu?
"Valla gidelim derim ben, şiştik evin içinde. Hem ne güzel kar da yağıyor, hava alır bir saate döneriz. Değil mi Gözde?" dedi Beyza.
"Ayas gitmek istemiyorsa gitmeyelim ya, haklı kız, erkek yok dedik."
