💞មន្ដស្នេហ៍លេខាឆ្នើម💞 [𝑪𝒐𝒎𝒑𝒍𝒆𝒕𝒆𝒅✔︎✨]

មន្ដស្នេហ៍លេខាឆ្នើម ភាគ ៣២

                  មន្ដស្នេហ៍លេខាឆ្នើម
                         ភាគ ៣២
...........

       ល្ងាចបន្ដិច ថេយ៉ុងក៏ជិះតាក់សីុមកខុនដូររបស់ជុងហ្គុក ជីនក៏មិនបានហាមឃាត់ ព្រោះគេដឹងហើយថាមិត្តដែលថេយ៉ុងថាឈឺនោះជាជុងហ្គុក មនុស្សតែម្នាក់ដែលថេយ៉ុងយំនឹកគេរាល់យប់ បែបហ្នឹងហើយទើបជីនគេមិនហាមឃាត់រាងតូច

      មកដល់មុខខុនដូរ ថេយ៉ុងក៏ដើរទៅចុចជណ្ដើរយន្តប្រអប់ទៅជាន់បន្ទប់របស់ជុងហ្គុក ។ មកដល់គេក៏បើកទ្វារចូលទៅខាងក្នុងព្រោះពេលដែលគេនៅធ្វើការជាមួយជុងហ្គុកគេក៏ធ្លាប់មកទីនេះ ចឹងហើយគេក៏ស្គាល់លេខកូដបន្ទប់របស់ជុងហ្គុកដែរ

      "ថេយ៍..."រាងក្រាស់ដែលកំពុងតែអង្គុយនៅក្បែរមាត់បង្អួចក៏ងាកមកមើលរាងតូច ពេលគេដើរចូលមកដល់ក្នុងបន្ទប់របស់ខ្លួន តាំងពីត្រលប់មកពីកន្លែងបញ្ចុះសពមក នាយមិនបានសម្រាកនោះទេ គិតតែអង្គុយស្ងៀមម្នាក់ឯងមើលទៅខាងក្រៅបង្អួចរហូត

      "ហេតុអីមិនសម្រាក?"ថេយ៉ុង

      "ខ្ញុំគេងមិនលក់"ជុងហ្គុក

      "ចឹងមកញាំអីសិនទៅ នឹងអាលបានលេបថ្នាំ" ថេយ៉ុងដើរទៅខាងក្រៅយកចានមកដាក់បបរដែលគេយកមកជាមួយ កម្ដៅអោយក្ដៅជាមុនទើបយកមកអោយជុងហ្គុកញាំ

      "ហេតុអីឯងមកទីនេះ?"ជុងហ្គុកចោទសួរពេលថេយ៉ុងប្រុងនឹងបញ្ចុកបបរអោយនាយ

      "មិនដឹង ជើងវាចង់មកខ្លួនឯង"ថេយ៉ុងធ្វើជានិយាយធម្មតាៗ រាងក្រាស់មើលមុខគេមិនដាក់ភ្នែក

      "សុំទោស"ពាក្យពីរម៉ាត់បន្លឺឡើងពីក្រអូបមាត់របស់ជុងហ្គុក នឹកឃើញទង្វើរដែលគេធ្វើអោយរាងតូចឈឺចាប់ គេខឹងខ្លួនឯងលើសដើម

      "ឆាប់ញាំបបរទៅ ត្រជាក់អស់ហើយ" ដោយខ្ជិលមិនចង់និយាយរឿងនេះ ទើប
ថេយ៉ុងប្ដូររឿងនិយាយ ជុងហ្គុកក៏ព្រមញាំបបរដែលថេយ៉ុងបញ្ចុក ។ ពេលបញ្ចុកបបរ
ជុងហ្គុករួចហើយ គេក៏យកចានទៅទុកវិញ ហើយយកទឹកមួយកែវមកជាមួយដើម្បីអោយជុងហ្គុកផឹក នឹងលេបថ្នាំផងដែរ ។ ពេលញាំថ្នាំរួចហើយ ថេយ៉ុងបានដាក់អោយជុងហ្គុកគេង