Mystify Academy: Tale of the Phoenix Psychic

Twenty Three

Invitation

"Are you still awake?" Nakarinig ako ng katok mula sa pinto ng kwarto ko kaya dali-dali kong binuksan ang pinto nito at bumungad sa harap ko si Minki dala-dala ang isang baso ng gatas.

"Here, I brought you one." Abot nito sa akin na tinanggap ko naman.

"Thanks, bat' gising ka padin?" Takang tanong ko sa kanya bago ako tumingin sa orasan ko na nasa ibabaw ng bedside table ko. "1 na ng umaga ah."

"I felt hungry so I go downstairs and there I saw Shara making some milk so I offered one for you and also for Kim, so how about you? Why are you still awake?" Balik na tanong nito sabay taas pa ng isang kilay niya.

"Wala, di lang talaga ako makatulog." Sagot ko sa kanya pero imbes na makumbinsi ko sya ay nakatingin lang to' sakin na parang di balak bilhin ang sinabi ko.

"Hmm? Since you came back with the four of them, it seems that something had happened between you five, well except Xyan cause he seems unbothered a while ago."

Hindi ko alam kung ano ang sasabihin ko kay Minki or kung dapat ko bang sabihin ang bagay na 'to. Should I or not?

"It's ok if you don't want to talk about it, I'm just gonna leave now so take your rest." Sabi nito sabay pat nito sa ulo ko bago tuluyang nagpaalam at pumasok sa kwarto nito.

Mabilis ko namang isinara ang pinto ng kwarto ko at naupo sa kama ko para inumin ang gatas na ginawa ni Minki at nang matapos ako dun' ay inilagay ko naman ito sa bedside table ko at pabagsak na inihiga ko ang sarili ko.

Ano bang gagawin ko sa buhay ko? Naguguluhan na ako. Muli kong naalala ang nangyari kanina sa hospital at sa kwarto pa talaga ni Zed.

✴️🔸✴️

"You imprinted on her Kei?" Tanong ulit ni Dexter kay Keiran.

"Hoy ano yung imprinted?" Takang tanong naman ni Xyan habang nagpapalit-palit siya ng tingin kay Dexter at Keiran.

Pero imbis na sagutin sya ni Keiran ay nakatingin lang ito sa kanya. HImala, di niya kinikibo si Keiran.

"Well, congrats cause you finally found the person you are going to serve." Nakangiting bati nito kay Keiran pero wala paring emosyon 'tong nakatingin kay Dexter habng naangat ang gilid ng labi nito.

"Is there something to be celebrated about, Dex?" Tanong sa kanya ni Keiran, he even tilted his head while asking him.

"Why? Didn't you tell me before that you are wondering who will get your imprint? Now that...."

"I never wanted this. Not with her." Madiin na sabi pa nito sabay tingin sa gawi ko.

"Doesn't mean that I helped you, it means that I want it. It's just my hybrid instinct and nothing else. Don't ever think that I care for you cause I'm not."

Wow. Ang sakit naman nun' ah. Ba't parang kasalanan ko? Gusto ko mag ala-bea alonzo ngayon dito pero seryosong usapan 'to dahil sa masamang titig ni Keiran sa akin.

I heard him curse under his breath at halata sa kanya na hindi niya ginustong ma-imprintahan ako.

Feeling ko sobrang napapahiya ako sa mga oras na to' at hindi ko man lang maipagtanggol ang sarili ko laban sa kaniya dahil alam kong bukod sa isa ako sa may ayaw nito. Sya ang mas ayaw nito at agrabyado.

I curved my fist into ball sa inis at guilt na nararamdaman ko ngayon.

"Isn't if your fault too?" Narinig kong nagsalita si Rance kaya napunta sa kanya ang atensyon namin.