Best Thing I Never Had »» HS

47.Bölüm: Korku Seansı

Ah sonunda gelebildiiim :3
Beni özlediniz mi?

⚪⚫⚪

Yemeklerimizi yedikten sonra tatlı bir sohbet ettik. Daha sonra dışarı çıkıp arabaların başında durduk.

"Hadi bize geliyorsunuz." diyerek annemin bana mesajla bildirdiği isteğini yerine getirdim.

"Biz otele gideriz Jess." dedi Liam.

"Bu dediğini annem duyarsa seni öldürür Ayıcık. Annemin evi yeterince büyük hepimize yetecek yer var." diyerek onları ikna etmeye çalıştım. Bugünün gerçekten iyi olmasını istiyorum.

"Pekala, Meredith'i özledim, onu görmek güzel olacak." diyen Liam'ın yanağına bir öpücük bıraktım. Herkes kabul edince arabalara bindik. Harry elimden anahtarı kapınca sesimi çıkarmadan yan koltuğa geçip kemerimi taktım. Sessizlik yol boyunca sürdü.

Ne hata yaptığını bilmediğinden mi yoksa özür dilemek istemediğinden mi konuşmuyordu? Ah boşversene Jess. Ahmak Herif!

Uzun geçmek bilmeyen dakikalardan sonra siteye girince toparlandım. Arabayı park ettiğini düşünürken hemen inmek için kapıyı açmamla yere düştüm. Ah!

"Jessica iyi misin? Tanrım! Araba hareket ederken neden indin ki?" diye bağıran Harry'ye boynumun ağrısından bir cevap veremedim. Düşünce boynum ters bir harekete maruz kalmış olmalıydı ki sola dönmüyordu. Yanıma koşarak geldi.

"Harry, boynum." dedim acıyla inledim. Hemen eğildi ve kollarımdan tutup beni kaldırdı. Boynumun hareket etmemesi için eliyle tuttu ve diğer kolunu belime sarıp kendine çekti.

"Harika bir sakarsın sevgilim." dediğinde midemde ki uykuda olan kelebekler uyandı. İlk defa sevgilim demesi yüzünden mi bilmiyorum.

Benden bir cevap gelmeyince arabayı kitleyip anahtarı elime verdi ve tekrar aynı pozisyonda beni eve doğru götürdü. Zile basınca kollarından ayrılmaya çalıştım ama izin vermedi.

"Jes- Ne oldu?" diyen annem beni endişeyle içeri çekti.

"Düştüm, bir sorun yok." dedim.

"Yine şu sakarlığın." diye yakınan anneme göz deviriken herkesin çoktan gelmiş olduğunu gördüm. Günün güzel geçmesini istemiştim değil mi? Onun yerine Harry'yle kavgalıyım ve resmen boynumu kırıyordum.

"Jess?" diyerek yanıma gelen Perrie'ye iyi olduğumu göstermek adına gülümsedim.

"Bir sorun yok," dedim. Ama tabii ki herkes çoktan başıma toplanmıştı. "Ah iyiyim ben, hadi içeri geçin." dedim hızlıca. Herkes içeri geçince annem tekrar bana döndü. Kaşları çatılmış ve gözleri her zamanki gibi endişeliydi. Eh, anneler işte.

"Anne sen misafirlerle ilgilen, Harry de bana bakar." dedim ve birşey söylemesine izin vermeden ilerledim. Konuşmasına izin verirsem sakarlığım yüzümden hep başıma işler açılacağını söyleyecekti ve ben bu konuşma faslından hep nefret etmişimdir. "Sen benimle geliyorsun." deyip Harry'nin elinden tuttum. Yukarı çıkınca banyodan bir krem aldım ve birde kas gevşetici hap aldım. Odama girince Harry de peşimden geldi. Bir bardak su koyup hapı içtim. Dolabıma yönelip bir tişört çıkardım. Harry'i neden buraya getirdim emin olun bir fikrim yok.

"Arkanı dön." diye emrettim. Bakacağını adım gibi biliyordum ama yinede ona ceza olarak olarak bunu yapacaktım. Dediğimi ikiletmeden yapınca bende arkamı dönüp kazağımı çıkardım. Üstüme tişörtü geçirmeye çalışırken boynumun acısıyla tekrar inledim. Kolumu geçiremezken tanıdık elleriyle Harry kolumu geçirmeme yardım etti.