Hayatınızda duyguya yer vermeyen biriyseniz buyrun: Bu kitap size duygunun varlığını öğretecek...
İlk bölüm yayım tarihi: 20 Temmuz 2020
Son bölüm yayım tarihi: 29 Mart 2021
Testere 8: Jigsaw Efsanesi'nden BangTwice'a uyarlanmıştır.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
CONFESS ME | BÖLÜM 7 "Köstebek..?"
♦️Chaeyoung
"Chae! Napıyorsun?" Uf mk bi rahat bırakmıyorlar ya. "Ne var Momo?" Gülümseyip yanıma oturmuştu.
Yalnız ben ona otur demedim.
"Otur dedim mi mk? Kalk git!" Göz devirip daha bir yerleşmiş ve ayaklarını ağaçtan aşağı sallandırmıştı. Burası bana özeldi. Büyük patronla ikimiz ben küçükken bulmuştuk burayı. Ne su geliyordu ne rüzgar. Bu yüzden her zaman sığındığım tek daldı.
Peki bu nerden biliyordu burayı?
"Sen beni nasıl buldun?" Üstüme yanında getirdiği battaniyeyi atıp nefes aldı.
"Mina söyledi git bak diye. Yoksa senin dırdırını çekip azar işitmeye gelmedim." Gülüp söyledikleri hoşuma gitmemişti. Mina neden böyle bir şey desindi ki?
"İyi baktın şimdi gidebilirsin. Yalnız kalmak istiyorum." Uflayarak bana dönmüştü. Tanrı aşkına bir insan yalnızlığa ihtiyaç duyamaz mı? Belki böyle daha mutluyum. Ne bu Chae merakı?
"Ne istiyorsun sen?"
"Ne anlamda ne istiyorum?" Bir şey anlamadım mk.
"Ne istiyorsun işte. Bırakalım seni de öl mü? Hep aynısın. Bazen yalnızlık iyi gelmez insana. Konuşup anlaşılmak ister. Anlat diye buradayım Chae. Neden kovuyorsun beni? Daha demin de aynısını yaptın. Umursamaz davranıyosun ama sende istiyorsun biliyorum. İyi arkadaş olabiliriz neden bize hiç şans vermiyorsun? Çok mu zor-"
"Hayır istemiyorum. Ben böyle iyiyim. Rahat bırakın beni. Mina'ya da söyle ben hiçbirinizi istemiyorum. Hepiniz menfaat düşkünüsünüz. Benim ihtiyacım olan tek şey Büyük Patron, ama o da yok. Bu yüzden hiçbir şey umurumda değil."
Onu orada yalnız bırakıp yanından kalktım.
Evet çok zordu. Belki onlara kötü davranıyor olabilirdim ama en iyisi buydu. Ben kendi ruhumla bile barışamamışken nasıl olur da başkalarıyla arkadaş olurdum? Daha kendimi anlayamazken nasıl anlatırdım onlara?
Olmazdı. Ben bu yaşıma kadar hep Büyük Patron'un dediği gibi hareket edip davranmıştım. Hayatımı yönetmesine izin vermiş, hayatımı çizmesi için kalemi onun ellerine bırakmıştım.
Onun ölmesiyle de kalem yere düşmüştü. Şimdi ne onu yerden alacak cesaretim vardı, ne de hayatımı yönetecek.
Bu yüzden boşlukta hissediyordum zaten. O gittiğinden beri tek yaptığım robot hayatı yaşamaktı. Ben memnun muyum sanıyorsunuz böyle davranmaya?
