DWS III: The Vixen (UNDER REVISION)

25

"Akira! Are you still there?"

"Akira! Wakey wakey! Tama na ang SPG moments!"

"Aki, I swear, mauubos na lahat ng plans natin kapag hindi ka pa gumising!"

"Akiiiii! May mission kaaaa!" Mabilis akong napabalikwas mula sa pagkakahiga nang marinig ko ang matinis na boses ni Leila na sumigaw sa may tapat ng pintuan ng kwarto ko, kasabay pa ng malakas na paghampas niya sa pintuan. Hindi na katok ang ginagawa niya, I think my door will fall down in a second pero hindi iyon ang inintindi ko kung hindi ang sinabi niya sa huli dahil iyon lang ang narinig ko.

Mission. She said mission, right? Para akong nabuhusan ng malamig na tubig nang pumasok sa isip ko kung anong araw na ngayon at ang tungkol sa plano at ang trabaho ko.

Ilang sunod-sunod na mahihinang mura ng pinakawalan ko bago inabot ang side table at kinuha roon ang salamin ko. I quickly wore it and went down to my bed, pero bago ko iyon nagawa ay may humigit sa braso ko na ikinalakas ng mura ko, lalo na ng makita ko ang sarili ko na hubad dahil sa pagbaba ng comforter na nakatakip sa katawan ko. What the actual fuck.

"A-Akira? Saan ka pupunta?" Mabilis na napalingon ako sa may gilid at napaawang ang labi nang matagpuan ko siya na nakahiga sa isang gilid ng kama at namumungay ang mga matang nakatingin sa akin. Hindi nakatakas sa paningin ko ang hubad niyang pantaas dahil lantad iyon. And with him like that on my bed, everything that happened last night rewinds in my mind.

I was on the bar last night, nandoon ako para hintayin ang pagdating ng Miyahasi at gawin ang trabaho ko para pigilan o alisin ang kung ano mang ilalagay nila sa lugar na iyon para sa nalalapit na meeting ni Javadd at Clementine, but Kean suddenly came, drunk and out of his mind. I had no choice but to bring him home because it was obvious that he got drunk because of me, and I also could not leave him there because he just followed me.

I really wanted to slap him last night because who the fuck would do a stunt like that in a place or in a country with which you are not familiar? But then, he's Kean, so I shouldn't ask again.

My original plan was just to bring him home and go back to the bar to continue my job and proceed with the plan, but something happened.

Nasa tamang pag-iisip ako, nasa tamang wistyo, hindi lasing dahil nagawa ko pang makapag-drive ng maayos, pero hindi ko alam kung bakit ako nagpadarang sa apoy. Hindi ko alam kung bakit matapos ng ilang buwan ay hinayaan ko ulit siya na kuhanin ako ng buo. Hindi ko alam kung bakit hinayaan ko rin ang sarili ko na gawin niya sa akin ang mga bagay na iyon.

Hindi ko alam.

Hinanap ko sa sarili ko ang pagsisisi sa nangyari pero wala akong matagpuan na kahit isa o kahit kaunti. Hindi ako nagsisisi at hindi naninisi. Wala ring kahit anong inis o galit manlang ang nararamdaman ko ngayon kay Kean. It was just so plain and normal, which really is strange. Hindi tama ito.

"Akira?" pukaw atensyon niya ulit sa akin.

"Aki! I know that you're awake now, but you have a project!" Leila started to shout and knock again, which made me go back to my senses. Mabilis na kinuha ko ang nakasabit na robe sa may gilid ng kama ko at sinuot 'yon. Nang masigurado kong maayos ang pagkakatali no'n at pagkakasarado ay tumakbo ako papunta sa may pintuan at binuksan iyon, wide enough for Leila to see me.

"Stop shouting, will you?" sita ko kay Leila. Nakita ko kung paano umarko ang kilay niya sa akin bago tignan ang kabuuan ko.

"Why won't I shout?! Ubos na mga plano natin! Not because we have plenty enough ay uubusin na natin 'yon! Aki, it's already 3 in the afternoon, and Javadd is already in the—''