Draco || Snucius

32 days

Y/N: Yoksa siz hala yeni yayınladığım Snucius oneshot'ı Inspection'ı okumadınız mı? 

***

1 Eylül 1970

"Açın artık şu kapıyı" diye gürledi Lucius kapıya ardı ardına tekmelerini geçirirken. Tahammülü kalmamıştı. Tamı tamına 32 gündür odasında sıkışıp kalmış, ne dışarı çıkabiliyor ne de Severus'a haber gönderebiliyordu.

Doğum gününde bayılmasının ardından ebeveynleri rezil olmamak için onun hemen kendine gelmesini sağlamış, üstüne üstlük bir de partiye devam etmesi için zorlamışlardı. Bütün bunlar yetmiyormuş gibi babası bir süreliğine onu Durmstrang Enstitüsü'ne gönderme fikrinden asla geri adım atmamıştı. Neyse ki birkaç gün sonra eşinin sürekli dil dökmesi sonucunda sadece oda hapsinin yeterli geleceğine ikna olmuştu büyük Abraxas Malfoy.

Ama Lucius için bu da en az Durmstrang kadar kötüydü çünkü ona söz vermesine rağmen biricik Melez Prens'ini görmeye gidememişti. Ayrıca Severus'un bütün bu olanlardan da haberi yoktu çünkü Lucius ne kadar mektup göndermeye çalıştıysa babasının yaptığı bir büyü yüzünden baykuşları arazi sınırlarından bile çıkamıyordu. Abraxas bir süre sonra oğlunun bu kadar ısrarla kime mektup göndermeye çalıştığını anlamak için mektupları açmaya başlamıştı ama Lucius akıllılık edip onları büyülediğinden gönderilen kişiden başka birisi açmaya yeltendiği anda kağıt tutuşup küle dönüveriyordu.

Bu cezanın tek iyi yanı belki de Narcissa'dan bir süre uzak kalabilmesiydi.

Kapıdaki anahtar sesini duyduğunda aceleyle kapı koluna abandı. Hızla birkaç kere bastırdıktan sonra sonunda özgürlüğüne kavuşmuştu.
"Andie senin burada ne işin var?"

Andromeda tek kaşını kaldırarak 32 gündür oda hapsinde olan arkadaşını süzdükten sonra "Seni görmek de güzel Malfoy" diyerek sataştı ona. Kapı açıldığında sinirli gözüküyordu ama Lucius'un ne kadar sağlıksız ve çökmüş bir halde olduğunu fark edince bu sinirli hali endişeye dönmüştü.
"O kısa kaçamağında ne halt ettin hiçbirimiz bilmiyoruz ama umarım değmiştir, çünkü berbat gözüküyorsun"

"Ah hala eskisi kadar kibar olduğunu görmek güzel Andie ama hala burada ne işin olduğunu söylemedin"

"Annen senin moralini düzeltmek için bizi ve Rodolph'u kahvaltıya çağırdı, buradan istasyona birlikte geçeceğiz"

"Anlaşıldı" dedi Lucius.
"Ne güzel şimdiden moralim düzeldi" diye ekledi sonra keyifsizce.

Kapı eşiğinde konuşmaktan sıkılan Black onu içeri itti ve daha sonra kimsenin gelmediğinden emin olup kapıyı kapattı.
"Lucius, sen hiç böyle şeyler yapmazdın. Cidden soruyorum, neredeydin?"

Sarışın gözlerini devirdi ve "Kaç kere daha söylemem gerek sadece biraz yalnız kalmak istemiştim" diye yanıtladı diğer safkanı.

"Evet, bu palavralarınla diğerlerini kandırabilirsin Malfoy. Ama ben seni, yalnız kalmaktan nefret ettiğini ve ilgi odağı olacağın bir yerden asla kaçmayacağını bilecek kadar iyi tanıyorum. Eğer Lucius Malfoy ilgi görme şansının olduğu bir yerden kaçıyorsa gittiği yerde başka bir ilgi kaynağı vardır demektir"

Lucius kendisine yapılan bu ithamlara karşılık yüzünü buruşturdu.
"Ne saçmalı-"

Cevap verme girişimi Andromeda'nın
"Lucius dinle!" diye bağırmasıyla bölünürken, sarışın korkarak yerine sindi.

"Bak sana daha önce de söyledim. Seni yargılamak gibi bir amacım yok ama eğer hayatında birisi varsa ve en yakın arkadaşın olarak bunu bilmiyorsam inan bana bu hiç ama hiç hoşuma gitmez"