Yavaşça gözlerimi açmaya çalıştım ama başımdaki şiddetli ağrı buna engel oluyordu. Başımı tutarak gözlerimi açmaya başladım. Gözlerimi açmamla aklıma gelen şeylerle hızla yerimden doğruldum.
Nerdeydim ben! Kaldığım odayı incelemeye başladım. Herşey siyahtı tıpkı kendi odam gibi. Hızla ayağa kalkarak kapının yanına gittim. Açmaya çalıştım ama tahmin ettiğim gibi kilitlemişti.
"Poyraz çıkar beni burdan Allah'ın cezası çıkar."
Defalarca kez kapıya vurup bağırmama rağmen kimse gelmemişti. Oda da boydan boya kaplı camın önündeki koltuğa oturup sakinleşmeye çalıştım.
Kilit sesi duyunca hemen ayağa kalkıp kapıya baktım. İçeri benim yaşıtlarımda bi kız girmişti. Üzerinde ki siyah dar etek ve beyaz gömlek onun bu evin çalışanı olduğunu gösteriyordu. Elindeki tepsiyi komodinin üzerine bırakıp bana döndü.
"Poyraz bey bunları yemenizi istedi." Bıraktığı tepsiyi elime alıp sert bi şekilde yere attım.
"Poyraz beyinin canı cehenneme. Bak benim burdan çıkmama yardım et söz ne istersen yaparım." Kızın korkusu gözlerinden belli oluyordu.
"Olmaz, yapamam Poyraz bey beni yaşatmaz. Sende ona çok sert davranmasan iyi edersin. Yoksa sonuçları senin için iyi olmaz." Kızın söyledikleri beni çok sinirlendirmişti.
"Defol buradan! Defoll! " Kız çıkıp kapıyı kilitlemişti. Ona çok sert davranmasam iyi edermişim. Sonuçları iyi olmazmış. Odanın içinde dolanıp kendime kendime söylenirken yine kapı açıldı. Elindeki yeni tepsiyle içeri girdi.
"Poyraz nerde onunla konuşmak istiyorum."
"Poyraz bey şirkete gitti. Akşam gelince yanına gelir." Çıkıp kapıyı kapattı. Bağırmaktan boğazım ağırdığı için tepsideki suyu alıp içtim. Yapacak bişey olmadığı için yatağa uzanıp gözlerimi kapattım.
Uyandığımda hava kararmıştı. Aynadan kendime baktım saçlarım dağılmış, makyajım bozulmuştu. Ona güçsüz görünmemem lazımdı. Banyoya girip akan makyajımı temizleyip elimi yüzümü yıkadım. İçeri girip tarak bulmak için çekmeceleri karıştırıp bulduğum tarakla saçlarımı tarayıp bileğimdeki tokayla sıkı bi at kuyruğu yapıp, koltuğa oturup onu beklemeye başladım.
Kapı sesini duyunca ayağa kalkıp kapıya doğru döndüm. Mavi gözlerini kısmış bana bakıyordu. Kapıyı kapatıp yanıma doğru adımlamaya başladı. Adımları önümde bitince gözlerime bakmaya başladı. Hiç beklemediği anda sert bi tokat attım. Hiç etkilenmişe benzemiyordu.
"Aşağılık herif beni nasıl kaçırırsın? " Boynundaki damarlardan çok sinirlendiği belli oluyordu. Aniden beni omzuna almasıyla çığlık attım.
"Bırak beni bırak." Beline vurup bırakması için uğraşıyodum. Siyah merdivenlerden aşağı inip bahçe kapısına doğru yürürken çalışanların bizi izlediğini görüp, "dönün lan işinizin başına." Öyle bir bağırmıştı ki ben bile korkmuştum. Bahçeye çıkıp havuzun yanına geldi. Hiç beklemeden beni havuza attı. Yüzerek yüzeye çıktım su gerçekten çok soğuktu.
"Ne yaptığını sanıyosun sen, beni nasıl havuza atarsın."
"Bu daha hiçbir şey. Şimdi hemen odana çık." Bişiler yapmam lazımdı bir daha o odaya giremezdim.
"Odaya falan çıkmıyorum eve gitmek istiyorum. Ailem, Emre, Sude beni çok merak etmişlerdir. Beni bulacaklar."
"Hiç boşuna ümitlenme seni burada kimse bulamaz. Sevgilin içinde yapabileceğim hiçbir şey yok. Şimdi hemen odana çık." Emre'yi sevgilim sanmıştı, şu an bunu düşünemezdim o odaya çıkmamam lazımdı.
"Hayır hiçbir yere gitmiyorum."
Eliyle iki korumaya işaret verip yanımıza gelmesini söyledi. Umarım düşündüğüm şey değildir.
"Odasına çıkarın." İki koruma bana doğru gelmeye başladı. Fırsattan istifade arka kapıya koştum. Neyse ki kapı kilitli değildi. Ormana doğru koşmaya başladım. Göz ucuyla arkama baktım, peşimdelerdi. Silah sesi gelince çığlık atmamak için ağzımı kapatıp, kendimi ağacın arkasına attım.
Adım sesleriyle yavaşça arkama baktım. Korumalardan biriydi ve beni görmemişti. Allah'ım sana şükürler olsun. Adım sesleri kesilince ayağa kalkıp hızla koşmaya başladım. Nefesim kesilince soluklanmak için durdum. İlerde kayaların içinde gördüğüm kısma doğru koşmaya başladım.
Kayalıkların arasına yapılmış bi yerdi bu gece burda kalabilirdim. Üstüm ıslak olduğu için üşüyordum. Çok yorulmuştum ve bu yüzden uykum geliyordu. Kafamı taşa yaslayıp gözlerimi kapattım ama uyuyamıyordum çünkü 2 gündür açtım aç olduğumu düşünmemeye çalışarak gözlerimi kapattım.
Bölümler biraz geç geliyor farkındayım bunun için özür dilerim.
Diğer bölüm en kısa sürede gelicek. Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın 🦋🦋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TUTSAK/Düzenleniyor
RomansaHayatın sıradan gittiğini düşünürken hiç beklemediğiniz bi anda karşınıza çıkan kişiyle hayatınızın tepetaklak olduğunu görürsünüz. Bazı insanların işine karışmak hiç de iyi bişi değildir hele ki karıştığınız kişi gizli bi mafyaysa. Geçmişin sırla...