Kırmızı Şarap

9- "Düşüşümü yavaşlattığın için teşekkürler."

Multide Melih var :)

Selim şaşkınlık içinde benle abime baktı. Parmağıyla kapıyı gösterdi. Kararsız gibi duruyordu.

"Az önce ne oldu?" Selim şaşkın şaşkın bir bana bir abime bakarken, abim Selim'in parmağını indirdi.

"Öğrenmenin bir yolu var." Abimle, Selim aynı anda ayağa kalktılar ve dışarı çıktılar. Ama daha gorilleri savunacaktık? Oflaya oflaya bende peşlerinden gittim. Ama montumu almadım. Eğer alırsam garson bana hesabı soracak bende hesabı ödemek zorunda kalacağom. Zeka fışkırıyor ya. Teşekkür ederim. LAN GERİZEKALI GİT O MONTUNU DA AL, HESABI DA ÖDE! Birgün bağırmaktan sesim kısılacak. Sanki sesin var da. Sen öyle boş boş konuşuyorsun işte. Bekle sen şimdi boş boş konuşmayı.

"Vırrak!" Dur bekle lan. Şakaydı o, şaka. Tabii tabii. "Vırrak vırrak!" Ya tamam dur içses. Bak herkes bize bakıyor rezil olduk ya. Yok canım ben içindeyim ya. "VIRRAK!" Şimdi kafenin hepsi bana dönmüştü. Bir de bağırttırdı manyak. Manyak? Yok ya şaka. Valla şaka. Dur ya. Tamam tamam, sen benden önemlisin. Sen benden zekisin. Sen benden daha canlısın. Ben gerçek bir öküzüm. Bana bilmediğim bir şey söyle.

İçsesimin yaptığı pis kurbağa taklidinden sonra üzerimdeki gözleri boş vererek dışarı çıktım. Garsonlar bile servis etmeyi unutmuş, beni izliyorlardı amk!

Buse sinirli bir şekilde kafenin bir ucundan diğer ucuna hızlı hızlı yürüyordu. Gizem bir kolunu çenesine yaslamış, diğer koluyla da çenesine yasladığı kolunu tutuyordu. Abim benim yanımda kalas gibi dikilmişti. Ne olduğunu o da bilmiyor gibiydi. Anıl ve Selim ise birbirine sokulmuş, birazda korkmuş bir şekilde öfkeden kudurmak üzere olan Buse'yi izliyorlardı.

Ben zaten bu ikisinde bir tuhaflık olduğunu sezmiştim. Gay değillerdir mal. Salak salak konuşma. Teknik olarak 'düşünme' olmalıydı. Defol gözümün önünden Ayça.

"Ne oldu?" dedim herkese göz gezdirerek. Abim hafifçe beni dürttü. Gizemse ürkmüş bir halde Buse'ye göz attı. Anıl ve Selim birbirlerine biraz daha sokuldular. Hiç mi şüphelenmiyorsun içses? Hayır.

Buse bana buz gibi bir bakışla döndü. Olduğu yerde durdu.

"O da senin gibiydi. İyi biriymiş gibi geldi. Sonra kandırdı, gitti! Neden sende sadece defolmuyorsun?" Buse'ye kaşlarımı çatarken, hızlı adımlarla yanıma geldi. "Aklında hayatımı mahfetmek varsa, boşver. O işi başkaları çoktan halletti." Açıkçası Buse'yi anlayamıyordum. Ama bu ani çıkışı karşısında da boş duracak değildim. Hadi ama benden bahsediyoruz. Ben attan intikam almış kızım.

"Ayça ondan çok daha farklı biri Buse. O kıza benzer hiçbir yönü yok." Gizem, Buse'yi kolundan tutup geri çekti. Ama Buse boğa gibiydi. Etki etmiyordu. Ne oldu lan bu kıza? Belki sana özenmiştir.

"Ben de Ayça'nın hiçkimseye benzediğini düşünmüyorum." Abim havayı yumuşatmak için kendince espri yaptı ama kimse ona gülmeyince o da gözlerini devirdi. Abin gerçek bir mal. Evet, onu biliyorum.

"Bir dakika kesin sesinizi. Ben kime benziyor muşum? Ayrıca niye ben defoluyor muşum? En başından beri hayalet gibi dolaşan sensin. Defolacak biri varsa o da sensin." Sert bir tavırla Buse'ye yaklaştım. Gizem onu çekmeye çalıştı ama Buse kolunu kurtardı.

"Bunlar benim arkadaşlarım böcek. Eskiden yaşadıklarımı bir daha yaşamayacağım. Ailelerimizin ortak olması bir şeyi değiştirmiyor. Onunla da küçüklüğümüzden beri tanışıyorduk. Ama bak, hiçbir faydası olmadı!"

"Şu 'o' dediğin şahısla ilgilenmiyorum." Gözlerimi kısarak neredeyse birbirinin içine girmiş olan Anıl'la Selim'in arasına girdim ve kollarımı onların kollarından geçirdim. Açıkçası bu ikisini niye seçtiğim hakkımda en ufak bir fikrim yoktu. Hadi Selim neyse de Anıl hiç olmadı yani. "Ama eğer bunları kastediyorsan onlar senin olduğu kadar benimde arkadaşlarım. Ve sırf basit bir hayaletin sözüyle onları hayatımdan silecek değilim." Anıl'la Selim'i birbirinden ayırınca zangır zangır titremeye başlamışlardı. Niye bu kızdan korkuyorlar ki? Bence biz Buse'nin sinirli halini görmedik.