မောင့်သည်းညှာ

🎓

Unicode

A/N - မေ့နေကြပြီလား။ Kendra ပြန်လာပြီနော်။ ပြန်လာတာက နှုတ်ဆက်ရဖို့ဆိုတော့ ဝမ်းနည်းမိ။ 😥😥
___________________________________________

ဒီနေ့မှ ကားရှုပ်လူရှုပ်လိုက်တာကွာ။ နေပူရတဲ့ကြားထဲ လမ်းမပေါ်တက်ပြီး ဓာတ်ပုံရိုက်နေကြတယ်။ သူတို့ကို ရှောင်နေရတာနဲ့ ဘွဲ့နှင်းသဘင်ခန်းမကိုရောက်ဖို့ ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက်ကြာတယ်။ အစ်ကိုစောင့်နေတော့မှာပဲ။

"တူ... တူ..."

"ဟယ်လို။"

"အစ်ကို ဘယ်မှာလဲ။"

"ခန်းမရှေ့မှာ။"

"ခန်းမရှေ့ဘယ်နားမှာလဲ။"

"မင်းကားဘယ်ရောက်ပြီလဲ။"

"သစ်ပုပ်ပင်တောင် ကျော်လာပြီ။"

"ကားပါကင်သွားထိုးလိုက်။ ငါအဲ့ဘက်လာခဲ့မယ်။"

"အင်း။ ဦးလေးအောင် ဟိုဘက်နားမှာ ကားပါကင်နဲ့တူတယ်။"

"အင်း။"

"ဓာတ်ပုံရိုက်နေတဲ့လူတွေ ခဏစောင့်လိုက်ဦး။"

"လမ်းမပေါ် ဘာလို့တက်ရိုက်ကြလဲမသိပါဘူးဗျာ။"

"အဓိပတိလမ်းမကြီးကိုး သားငယ်ရဲ့။ "

"လမ်းလယ်ခေါင်ထိ တက်ရိုက်တာတော့ များပါတယ်။"

"သားငယ်က ဒီကကျောင်းသားမှမဟုတ်တာ ဘယ်သိပါ့မလဲ။"

"အင်းပါဗျာ။"

"ခဏလေး။ ဟိုနားလေးမှာ ရပ်ပေးမယ်။"

ကားပေါ်ကနေတောင် မဆင်းချင်ဘူး။ ဆောင်းတွင်းလို့သာ‌ပြောတာ အလကားဆောင်းတွင်း။ ပူခြစ်နေတာပဲ။

"I'd spend ten thousand hours and ten thousand more... Oh, if that's what it takes to learn that sweet heart of yours... And I might never get there, but I'm gonna try... If it's ten thousand hours or the rest of my life... I'm gonna love you..."

ဘွဲ့ဝတ်ရုံကြီးတကားကားနဲ့ ဖုန်းဆက်ရင်း ဒီဘက်လာနေတယ်။ ကျွန်တော့်အစ်ကိုက သန့်လို့ပြန့်လို့ဗျာ။ အစ်ကိုတောင် ဘွဲ့ရပြီ။ ကျွန်‌တော်လည်း သိပ်မကြာခင်ဘွဲ့ရပြီး အစ်ကို့အလုပ်မှာ လိုက်လုပ်ချင်တယ်။ ဒါမှမဟုတ် အစ်ကို့ကို ဖေဖေ့ကုမ္ပဏီမှာ ဝင်လုပ်ခိုင်းလိုက်ရမလား။ ဟိုကြည့်ဒီကြည့်လိုက်ကြည့်ရင်း ကိုယ့်ကိုမြင်သွားတယ်နဲ့တူပါတယ်။ ဖုန်းချပြီး ကိုယ့်ဘက် အမြန်လျှောက်လာနေတယ်။