BLACK ROSE ㅍ LuQi

ㅍ 0.8 ㅍ

24 Nisan 2008

Çaresiz hissediyorum. Garip şeyler görüyorum.

ㅡㅡㅡㅡㅡ

18 Aralık 2009

Tehlikedeyim. Ailem beni anlamıyor ve delirdiğimi düşünüyor.

ㅡㅡㅡㅡㅡ

19 Temmuz 2010

Bugün doktora gittiğim tarih. Sanırım beynimde veya bedenimde bir sorun var. Neden kimsenin görmediği şeyleri görüyorum?

ㅡㅡㅡㅡㅡ

29 Mayıs 2011

Uyuyorum, günümün her saati uyuyorum. Bu ilaçlar işe yaramalı. Aksi takdirde aklımı kaybedeceğim.

ㅡㅡㅡㅡㅡ

15 Şubat 2012

Beni rahat bırakmıyorlar. Lütfen nefes almama izin verin...
Tanrım yalvarırım kurtar beni.

ㅡㅡㅡㅡㅡ

3 Mart 2013

Herkesin benden uzaklaştığının farkındayım. Yanıma yaklaşan insan görünümlü varlıklardan korkuyorum. Bugün içlerinden biri benimle konuşmaya çalıştı.

Yalvarırım bana yardım edin daha fazla dayanamayacağım.

ㅡㅡㅡㅡㅡ

4 Eylül 2014

Psikologlar, doktorlar veya dualar işe yaramıyor. Ölüler bir şekilde beni bularak rahatsız ediyor. Ve ben bugün yine Tanrı'ya dua ettim. Lütfen biri yardım çığlıklarımı duysun. Buna çok ihtiyacım var.

ㅡㅡㅡㅡㅡ

2 Ağustos 2015

Mutluyum.

Biri yardım çığlıklarımı duymuş olmalı. Bana siyah gülü veren varlık sayesinde oldu bütün bunlar. Aylardır ilk defa bu kadar mutluyum. Artık hiç olmadığım kadar özgür hissediyorum.

ㅡㅡㅡㅡㅡ

7 Kasım 2016

Ailemle aram iyi değil ama artık normal insanlar gibiyim. Her ne kadar bazı sorunlar olsa da mutluyum. Bana siyah gülü getiren varlığa minnettarım.

Teşekkür ederim,
çok teşekkür ederim.

ㅡㅡㅡㅡㅡㅡ

Bu bir kabus olmalıydı. Ben nasıl bir döngünün içindeydim böyle? Bulunduğum odanın dolabını açar açmaz, önüme düşen günlüğüm ile karşılaşmıştım. Yıllar önce yazdığım yazıları tekrar okurken, huzursuz bir şekilde etrafıma bakmış ve günlüğün kapağına takılmıș olan kalemi elime almıştım.

Gözlerim gözyaşları ile dolup taşarken, yıllar önce yaşadığım tüm duyguların hepsi, bu gece kalbimin tüm odacıklarını doldurmuştu.

Elimin tersiyle gözyaşlarımı silerken, pencerenin kenarına oturmuş ve sokak lambalarının odayı dolduran ışığıyla günlüğümün bir sonraki sayfasını açmıştım. Ellerim titrerken, kalemi sayfanın üzerinde gezdirmeye çalışıyordum.

20 Kasım 2020

Bugün, eski yıllardan kalma günlüğümle karşılaştım.
Geçmişi hatırlamak istemiyorum.
Ondan korkmalı mıyım?

Canım yanıyor...

Gözlerimden düşen damlalardan biri kağıda düştüğünde, dudaklarımı birbirine bastırarak başımı kaldırdım. Bunu bana neden yapıyordu bilmiyordum, ancak ıslanan beyaz defter yaprağı, sayfanın arkasında başka şeyler de varmış gibi koyulașmıștı. Sayfayı çevirdiğimde ise, karşılaştığım notu okumuştum.

ㅡㅡㅡㅡㅡ

Her saç telin gül kokuyor
Song Yuqi. Sen de artık bizden birisin.
O gün seni kurtardığım için canım çok yandı. Şimdi sıra sende.
Seni bekliyor olacağım.

74 Myeongdong-gil
Jung-gu, Seul 04537
Myeong-dong Kilisesi

Sevgilerle, Black Rose.

ㅡㅡㅡㅡㅡ