ㅍ 1.4 ㅍ

110 20 21
                                    

Durakta beklerken, fazlasıyla üşümüştüm. Hava normalden çok daha soğuktu. Belki de hava karardığı içindi, bilmiyordum. Ancak beni böyle huzursuz ve gergin yapan şey, sadece havanın soğuk olması değildi.

Minnie aramalarıma cevap vermiyordu.

Mesaiye kaldığı için miydi yoksa başka bir şey mi vardı bilmiyordum. Ancak adeta durakta hapsolmuștum. Esen rüzgar her seferinde titrememe sebep olurken, Üzerimdeki cekete daha çok sarılmaya çalışıyordum ancak işe yaramıyordu. Saat geç olduğu için otobüs seferleri bitmiş olmalıydı.

Lucas o yüzden kalmam için ısrar etmiş olmalıydı ancak saatten haberim olmadığı için sadece kendimi dışarı atmıştım.

Soğuktan titreyen parmaklarımı bileğime sararak ısıtmaya çalışırken, birinin karşıma geçerek ellerini yanaklarıma koymasıyla sıçrayarak başımı kaldırdım.

"Yine sıçradın."

Bu hareket benim bir parçam olmuş gibiydi. Ani hareketlerde hep sıçrıyordum. Ancak önemli olan bu değil, yanaklarımı saran ellerdi.

Elleri çok büyüktü. Resmen bütün yüzümü kaplamıșlardı.

"Üşümüşsün, beni yanlış anlamaman için kalmanı ima etmiștim."

Tekrar aklıma gelen cümleleriyle, bir süre bulunduğum bu durumu sorgulamıștım. Ne yapıyordum ben cidden?

"Lütfen sıçrama."

Söylediği cümle ile başımı kaldırıp ona baktığımda, omuzlarıma kalın bir mont yerleștirmiști.

Bunu reddedemezdim.

Ayağa kalkarak ve kollarımı monta geçirerek fermuarı çektiğimde, adeta içinde koybolmuștum. Bu mont bana göre çok büyüktü. Çok geçmeden Lucas ellerini yüzüme yaklaștırmıș ve saçlarımı öne almıştı.

O çok kibardı ve gözlerimi ondan alamıyordum.

Montun şapkasını da kafama yerleştirmeme yardım ettiğinde, yüzündeki gülümseme dikkatimi çekmişti.

"Neden gülüyorsun?"

Gülmekte haklıydı. Ellerim hiçbir şekilde görünmüyordu, montun şapkası ise adeta gözlerimi kapatıyordu. Yine de bulunduğum halden memnundum, biraz daha ısınmış hissediyordum. Arada montun şapkasını arkaya alarak, bakış açımın yürüdüğüm yolu da kapsaması sağlıyordum.

Ancak Lucas bana bakıyor ve sık sık dudaklarını birbirine bastırıyordu.

"Komik görünüyor olmalıyım."

"Hayır, şirin görünüyorsun."

Bunu söylerken ciddi miydi bilmiyordum. Ancak daha fazla montumun şapkasını geriye alarak yüzümün görünmesini istemiyordum.

ㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡㅡ

Bugün çok bölüm attım, biri beni durdursun xbxnzbxjs

BLACK ROSE ㅍ LuQiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin