Prios 1: Contract with Mr. Phillips

10. Curfew Hours

Iisa lang ang dinner ni Mr. Phillips araw-araw: rare steak at Red Water. Second day ko sa trabaho at napapaisip na ako kung sino ba talaga si Mr. Phillips kasi sa bahay na nga niya ako nagtatrabaho pero hindi ko siya lubusang kilala.

Ang alam ko lang, chairman siya ng Prios Holdings, nakatira at may-ari siya ng The Grand Cabin, at  calm and collected siyang tao. Other than that, wala na akong idea, at wala akong matanungan.

Sinubukan kong madaliin ang pagluluto kasi ayokong maabutan niya akong pinag-iinteresan yung steak niya. Sumilip ako sa pinto ng kusina pagkarating niya at nagpapasalamat naman akong nakasuot na siya ng vintage blouse this time. Naglinis na lang ako ng pinaglutuan ko at nagluto rin ng dinner ko habang nagdi-dinner siya. Kasi sobrang awkward na hihintayin pa niya akong matapos sa pagkain ko.

Kaya nga pagkatapos niyang kumain, tapos na rin akong kumain. Sumaglit lang ako sa banyo sa tabi ng kusina, paglabas ko, nasa lababo na yung pinagkainan ni Mr. Phillips.

Napapansin kong siya ang nagsisinop ng mesa pagkatapos niya. Hindi niya iniiwan lang sa mesa basta.

Pangalawang araw at napapansin kong ang lungkot ng buhay sa Cabin. Klase na kahit may bahay ka at secured ka, parang wala kang buhay. Naaawa na nga ako kay Mr. Phillips kasi kung wala pala siyang secretary mula pa noon, ibig sabihin, tuwing gabi, mag-isa lang siya rito sa Cabin.

Umakyat na ako sa kuwarto niya pagdating ng 7:30. At hindi gaya kagabi, mukhang bati na kaming dalawa at hindi na niya ako babatuhin ng punyal.

"Mr. Phillips, narito na po ako." Tumayo ulit ako sa likuran ng pinto habang nakapatong ang mga kamay sa may tiyan.

Ang tipid ng smile ko habang sinusundan siya ng tingin. Galing na naman siya sa may office table niya at may hawak na naman siyang diyaryo.

Sabado, hindi ko alam ang schedule ko ng day off. Pero base naman sa trabaho ko, kahit wala akong day off, parang ayos lang. Wala nga ako halos ginagawa sa buhay ko bilang secretary niya, magde-day off pa ako? Ang kapal ko naman.

"Fix my table."

Iyon lang ang sinabi niya at umupo na naman siya sa red velvet chair sa gitna ng kuwarto.

Sobrang boring talaga sa Cabin. Tahimik din naman ako sa apartment unit ko kapag nangangalampag si Mrs. Fely, pero wala naman si Mrs. Fely rito. Nakakaantok kaya nang sobrang tahimik.

Umupo ulit ako sa swivel chair ni Mr. Phillips para mag-ayos ng office table niya.

Hindi ko alam kung saan niya kinukuha yung mga bagong folder niya sa mesa. Bago na naman kasi yung i-o-organize ko. O baka kasi matagal nang nakatambak iyon tapos inuunti-unti lang niya. Hmm . . .

Sinulyapan ko si Mr Phillips na tahimik lang na nagbabasa ng newspaper. Hindi naman siguro siya magagalit kapag kumanta ako para hindi kami sobrang tahimik.

Inipon ko yung mga folder sa harapan ko para isa-isahin at inayos yung clipboard para pagsulatan.

Nag-hum na lang ako sa tono ng Can't Help Falling in Love para hindi rin ganoon kaingay. Sinulyapan ko si Mr. Phillips kung pagagalitan ako pero patuloy lang siyang nagbasa.

"Shall I stay . . . would it be a sin?"

Sinalansan ko yung mga report sa dulong kaliwa.

"If I can't help falling in love with you."

May piano nga pala sa indoor garden. Tulog naman bukas si Mr. Phillips, baka puwedeng gamitin pagkaalis nina Mrs. Serena.

"Take my hand, take my whole life through . . ."