Prios 1: Contract with Mr. Phillips

29. Morning Arguments

Ayoko talagang pinag-uusapan ang tungkol sa mga magulang ko. Hindi dahil sa ikinahihiya ko sila, pero hindi ko kasi alam kung ano ba ang gustong malaman ng ibang tao tungkol sa kanila. Lalo na ngayon, si Mr. Phillips ang nagtatanong.

"Hindi naman ako nagsinungaling no'ng sinabi kong violinist ang mama ko saka painter ang papa ko," dismayadong pagkuwento ko kay Mr. Phillips habang nagkukutkot ako ng kuko.

Nakapuwesto na naman siya sa wooden chair habang nakaharap sa akin na nasa dulo ng kama nakaupo. Nakakrus lang ang mga braso niya pati binti habang ini-interrogate ako.

"Taga-Helderiet kami. Sa dulo, bandang kakahuyan. Doon kami nakatira hanggang mag-twenty ako. Pumasok ako ng conservatory of music kasi may scholarship ako. Supported ng Londoner."

"Londoner is Marius' company," seryosong sinabi ni Mr. Phillips. "I know you can read those documents in Prios' folders."

Tumango naman ako. "Matagal na yung scholarship. Hindi pa locked itong Helderiet, existing na 'yon. Mama ko ang naglakad n'on bago pa ako mag-eight."

"And that was before I land in this place—before Marius died. But that was far from when your house was burned?"

Napahugot ako ng hininga kasi ayokong pag-usapan talaga ang tungkol doon. Lalo kasi akong nadidismaya kapag naaalala ko.

"21 ako noong lumipat kami sa Upland."

"Why?"

"After kong maka-graduate ng college, sinabi lang ng mama ko na kailangan na naming lumipat. Pinalayas kami ng bagong mayor ng town. Ang alam ko lang naman doon, hindi raw sa amin ang lupa."

"But that land was owned by the Dalcas, not the town, not even the Helderiets. Even the former mayor knew that."

"E pinalayas nga kami ng pumalit na mayor. Hindi naman kasi 'yon tagaroon sa town."

"He should have not done that to your family—specifically to the Dalcas. They were—are respected family of this place."

"Kaya nga, Mr. Phillips," pagtataas ko ng boses sa kanya. Nagbuntonghininga na lang ako pagkatapos. "Sinarado itong Helderiet twenty years ago pagkatapos ng town declaration, pero hindi sinama ang lugar namin. Parte kami ng Woods, alam ng lahat 'yon."

"But I never heard about them burning your house. Kung lumipat man kayo ng Upland, dapat preserved pa rin ang bahay. Burning a property from that land is worst than burning the Grand Cabin."

Umiling ako kasi hindi ganoon ang nangyari. "24 ako noong mamatay ang parents ko. Bumalik ako sa dati naming bahay sa lone town. Doon ko lang nalamang sinunog nila pagkarating ko roon. Sinabi kong magtatayo na lang ako ng panibagong bahay pero pinalayas lang nila ako. Wala na akong natatanggap na pension ng parents ko mula sa Jagermeister kaya kinailangan kong magtrabaho sa kung saan-saan."

Napapailing na lang si Mr. Phillips sa kuwento ko. Naiilang tuloy akong tingnan siya. Parang hindi niya matanggap yung sinasabi ko.

"Did your parents told you about what they are? The Dalcas are bloodlines of guardian spirits."

Humugot ako ng hangin kasabay ng pagtingala ko. Nandito na naman kami sa usapang ito. "Mr. Phillips, namatay ang mama ko sa liver failure. Si Papa, sa cardiac arrest. And that's normal. Natural cause of death 'yon, ospital na ang nag-declare. May record sila ng death certificate sa civil registry ng town hall. Hindi sila kung anong nilalang na gaya ng sinasabi ninyo."

"Hindi sila mamamatay kung hindi sila umalis sa Helderiet, did you know that?"

"Mr. Phillips—"