Yıl: 2013
"Bizi bırakamazsın."
"Kendi isteğimle yapmıyorum. Zamanı gelince... zamanı gelince tekrar buluşucaz. Ama sadece sizin iyiliğiniz için. Bir kaç yıl.". Kız ağlamaya devam ediyordu, çocuk kızın anlından öptü ve sımsıkı sarıldı. Kızı arabaya bindirdi ve arabanın arkasından bakakaldı. Ağlamicaktı. Bunu asla yapmiyacaktı sözü vardı. Başını eğdi, arkasına döndü ve yürümeye başladı.
Yıl: 2020Günümüz
"Hey Pete. Bana alet çantasını versene."
"Tabi Bay Stark.", alet çantasını alıp adamın masasına koydu ve bir sandalyeye oturup Stark'ın neler yaptığını izlemeye ve zihnine kopyamalaya başladı.
Tony bunu fark etti ve nasıl yaptığını anlatmaya başladı. Peter, Tony'i dinlemeyi ve izlemeyi çok seviyordu. Okul ve ödevlerden zaman buldukça Tony'nin yanına gelir ona yardım eder bazen de aklına gelen şeyleri önce bir yere yaz sonra Tony'e danışır ve yapmaya başlar. Tony de, Peter dan memmnundu. Onunla birlikte birşeyler tamir etmek çok eğlenceli olduğunu düşünüyordu.
Yarım saat sonra Rogers geldi ve ikiliyi izlemeye başladı. Peter odanın sıcaklığını hissetdiğinde Rogers'ın geldiğini anladı. Örümcek hisleri bazen Pete'in hayatını kurtarır, bazen de sinirini bozar. Çünkü bazen başını patlatacakmış gibi hisettirir ve bu sinirini bozar.
Peter, Rogers'a döndüğü anda Tony de döndü ve kim olduğunu anlamak için başını eğdi.
"Ah Rogers! Bir şey mi oldu?"
"Evet, bir ihbar aldık ve oraya gidiyorduk. Sizde gelmek istermisiniz diye sormaya geldim."
"Nick Fury de olcak mı?" Diye sordu Tony.
"Evet."
"O zaman hayır deme gibi bir şansım yok. Pete?"
"Bana fark etmez."
"Pekala, o zaman bize birkaç dakika ver Rogers."
"Elbette.". Rogers, odadan çıkarken kapıyı kapadı. Tony hemen ayağa kalktı ve dolaba doğru hızlı adımlarla yürümeye başladı. Peter, Tony'nin heyecanını hisetti. Meraklı gözlerle ne yaptığını anlamaya çalıştı. Tony büyük bir valizi dolaptan çıkarttı ve yere koydu.
Peter'a gelmesi için işaret etti, Peter yavaş adımlarla yaklaştı ve Tony'nin yanına çömeldi.
Tony, valizin ağzını açmasını bekledi. Peter bunu fark edince hızlıca valizi açtı ve gözlerine inanamadı Örümcek-Adam kostümü yeni, parlak ve mükemmeldi.
"Üstündekilerini çıkarmana gerek yok, ona göre şekil alabiliyor. Hadi öyle bön bön bakma hızlan."
Peter hızlıca suiti aldı ama sadece eline suitin üzerindeki örümcek şekili geldi. Kalın bir örümcek. Tony bunu görünce "Ah doğru onu iki göğüsünün arasına tut o zaten derinden kim olduğunu anlayacaktır."dedi. Peter denileni yaptı ve bi anda şekil Peter'ın vücuduna dağılmaya başladı hızlıca şekil aldı. Peter mutluluktan ne yapacağını şaşırdı. Tony gülüyordu.
"Hadi evlat geç kalıcaz.". Peter başıyla onayladı ve yüzünü kapadı. Hızlıca olay yerine gittiler.➖Olay Yeri➖
Tony ve Peter olay yerine indiklerinde büyük bir kalabalığın ortasında buldular kendilerini. Tony homurdulandı ve etrafına göz gezdirdi.
Nick Fury uzaktan ikiliyi gördü ve yanlarına yanaştı. Tony kaskını çıkarttıktan sonra konuşmaya başladı:
"Eee neler oldu?"
"Silahlı saldırı beş ölü yedi yaralı var."
"Peki bunu bizimle ne ilgisi var? Yani demek istediğim bunu polis ve askerler bulabilir."
"Araba da Hydra simgesi varmış."
Tony şaşkın gözlerle Nick Fury'e bakarken Parker donakalmıştı. Hydra yıllar önce çökeltilmişti. Bu imkansızdı. Parker'ın yüzündeki maskeden ifadesi anlaşılmasada Nick, Parker'ın yüz ifadesini hayal edebiliyordu. Ama umrunda olmadı konuşmaya devam etti:
"Öldürme sebebini bilmiyoruz. Ama sanırsam..." lafını tamamlamadı ama gösterdiği şey cümlesinin bitirmesini yetti. Yerde kanla yazılmış "Küllerimizden yeniden doğduk. Yaşasın Hydra!"
"Bu sadece geri döndüklerini gösteren bir işaret." Dedi Parker.
"Aynen öyle." Bunu derken Tony, yere çömelip yazıyı iyice göz gezdirdi.
"Ama havalı yazmış."
Tony sert bakışlarını, görmesede Parker'ın gözlerine odakladı. Parker yüzünü eğdi. Stark'ın yanından uzaklaştı ve olay yerini gezmeye başladı. Birşey bulma umuduyla araştırıyordu.
Arkasından birisinin geldiğini hissetdi. Ama kim olduğunu hissedemedi, hisleri üzerinde çalışması lazımdı. Bunları düşünürken arkadaki seslendi:
"Hey Ağ Kafa! Buraya gel." Dedi arkadaki ses. Peter artık onun kim oldğunu anlamıştı. Barton. Kendisine hep böyle seslenir, bu da Parker'ın sinirini bozardı.
"Efendim Kuş Beyinli."
Barton bir kahkaha attı "Ah Ağ Kafa bundan daha iyisini yapabilirsin."
"Şimdilik bu iyi gözüküyor. Değil mi?"
"Peh, pek iyi değil. Espiri yeteneği olandan beklenmez."
"Yani en iyi espirileri ben yapıyorum."
"Ne? Tabi ki hayır."
"Kendin dedin."
"Espiri yapıyorsun dedim. Benim gibi hem mükemmel, hem de güzel espiri yapamazsın."
Parker güldü.
"Ne gülüyorsun?" Dedi Barton şaşkınca.
"Arkana bak."
Barton arkasına dönemeden ensesine bir tokat yemişti bile. "Hey!" Diye bağırdı, Parker hâlâ gülüyordu. Vuran kişi Natasha Romanoff'du.
"Hadi bebekler. Şu anda olay yerindeyiz. Katilleri arıyoruz, en iyi espiri yapanı değil." Sonra Parker'ın yanına yaklaştı, yanından geçiyormuş gibi yaptı, tam vurucakken, Peter, kadının elini tuttu.
"Maalesef, o sadece bir kere olur."
Romanoff gülümsedi "Aferin." Dedi ve Rogers'ın yanına gitti. Peter, kadını izlemeyi bıraktıktan sonra Barton'a döndü. Adam omuz silkti. Barton, Parker'ın yanından geçerken omzuna vurdu ve:
"En güzel espiriyi kim yapıyor görüceksin." Dedi.
"Emin misin?"
"Evet."
"Bence tekrar tokat yemeden işimize dönelim."
İkisi kahkaha atarak işlerine geri döndü.1. Bölüm. Burada bırakayım dedim. Yakın zamanda yeni bölümü atabilirim. Yanlışlarım muhakkak var:") Kesinlikle kopyala yapıştır yapmadım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
1 Beden 2 Farklı Hayat
Short StoryBitti Peter Parker geçmişindeki sorunları unutarak hayatına yeni ve temiz bir sayfa açarak başladı. Ama geçmişindeki sorunlar o sayfaları kirletmek için geri döndü... "Bu beden iki farklı hayata dayanamıyor. İkisinden birinin sonlanması lazım." Bitti