~PARK KOLEJİ~

2.5

Gözlerimi açarak etrafa baktım. Abim yanımdaydı.
"Abi jimin"
"Rose-"
Abimi takmadan odadan çıktım. Ameliyathanenin önüne gelince kimseyi göremedim ne yani jimin cidden öldü mü ? Rüya değil miydi ?

"Rose"
Arkadan gelen sesle o tarafa döndüm
"Taehyung, o nerede ?"
Dedim dolu gözlerimle
"O normal odaya alındı. 2 defa kalbi durdu ama benim kardeşim çok güçlü"
Dediğiyle gülerek ona sarıldım.

Ondan ayrılınca Taehyung'la birlikte jimin'in odasına doğru yürümeye başladık. Hayatımda gördüğüm en gerçekçi rüyaydı. Rüyamda o soğukluğu hissettim, o acıyı hissettim o çaresizliği...herşeyi hissettim.

Geldiğim odanın kapısına baktım.
"Burası, ama henüz uyanmadı."
Dedi Taehyung, koşarak içeri girdim yatakta yatıyordu. Onu görünce ağlamaya başladım. Yanına gittim saçlarını düzeltip elini tuttum. Bu sefer eli soğuk değildi.

Gülerek elini öptüm.
"Jimin çok kötü bir kabus gördüm"
Dedim ağlayarak
"S-sen ölüyordun vücudun çok
s-soğuktu sana dokundum o soğukluğu hissettim canım çok yandı"
Dedim ağlayarak
"Bir daha bana güzelim diyemeyeceksin diye çok korktum jimin"

Elini alıp yanağıma koydum.
"Bir daha beni öpemeyeceksin diye çok korktum. Ellerin yanaklarıma değemeyecek sıcaklığını hissedemeyeceğim diye çok korktum."
Dedim odanın kapısı çalındıktan sonra odaya biri girdi.

Abimi görünce jimin'in elini bıraktım.
"Biliyorum jimin bana herşeyi anlattı"
Diyip yanıma oturdu.

"Abi o fotoğrafı ı atmadı. O çok iyi bir insan gerçekte-"
"En çok da neye üzülüyorum biliyor musun ? Bugün ona senden uzak durması için vurmama rağmen geldi. Ona aşkının sahte olduğunu söylememe rağmen öleceğini göze alarak o merminin önüne atladı."
Dedi

"Yani izin veriyor musun ilişkimize ?"
Dedim
"Eevt"
"Ne ?"
"Etev"
"Abi ne diyorsun ?"
"Eivet"
"Abi düzgün söyle şunu anlamıyorum ya "
Dedim

"Yaa kızım evet diyorum evet evet!"
Diye bağırınca kulaklarımı kapattım ama sonra açıp gülerek abime sarıldım.
"Teşekürler abi"
Dedim jimin'e bakınca gülerek bizi izlediğini gördüm.

Abim benden ayrıldı.
"Konuşacaklarınız vardır çıkıyorum"
Diyerek gitti hızla jimin'in yanına gittim kollarını açmış bir şekilde ona sarılmamı bekliyordu. Hemen koluna bir tane vurdum.
"Niye vurdun ? Burda sarılman gereken abin değil ben olmam gerekiyordu."

"Sus sana sinirliyim. Ne diye atladın o silahın önüne ?"
Dedim
"Yine olsa yine yaparım"
Dedi
"Ne kadar canım yandı haberin varmı ? Bu acıyı çekmek yerine senin yerinde olmayı yeğlerdi-"
Bir anda yanaklarımı tutup dudaklarıma yapışınca güldüm.

Benden ayrılınca ona sarıldım.
"Abinle ne konuşuyordun ?"
Dedi hâlâ bana sarılırken
"İlişkimize onay verdi"
Dedim gülerek, hızla benden ayrıldı.
"Hemen abini çağır sarılma sırası bende"
Diyince gülerek koluna vurdum.

"Bana sarıl onun yerine"
Dedim yana kayınca gülerek yanına oturdum. Üstümde hâlâ kanlı okul formalarım vardı. Altını çizerek söylüyorum jimin'in kanı
"Sen neden üstünü değiştirmedin ?"
Dedi
"Boşver şimdi üstümü ağrın varmı ?"
Dedim

Evet anlamda kafasını salladı.
"Neren acıyor ?"
Dedim parmağını kalbine koydu.
"Burası"
Diyince gülümseyerek elimi kalbinin üstüne koydum.
"Geçti mi ?"
O da güldü.

"Geçti"
Kapı çalınca yataktan kalktım. İçeri doktor gelince jimin'le birlikte o tarafa döndük.
"Evet jimin bey kendinizi nasıl hissediyorsunuz ?"
Dedi doktor
"Çok iyiyim"
Dedi jimin

"Güzel sizi küçük bir test edeceğim"
Dedi doktor jimin'in yanına gidip bacaklarına dokundu.
"Hissediyor musun ?"
Dedi
"Evet"
Dedi jimin
"Güzel korkulan olmadı"
Diyerek ışıkla gözlerine baktı.

"Şimdi parmağımı takip et"
Dedi, jimin'de doktorun sağa sola oynattığı parmağını takip etmeye başladı.
"Tamam iyisiniz"
Dedi doktor gülerek
"Ne zaman çıkabilirim ?"
Dedi jimin

"1 hafta yatmak zorundasınız ağır bir ameliyat geçirdiniz"
Dedi doktor, onu onaylayınca hafif eğildi bende eğilince gitti. Jimin'e döndüm.
"Sen biraz uzan"
Dedim
"Sen ?"
Dedi

"Diğerlerini göndereyim"
Dedim
"Hee yanlız kalalım diyorsun yani"
Dedi sırıtarak
"Salak mısın jimin ? Herkes mahvoldu gidip dinlensinler"
Dedim o da göz devirerek yattı. Gülerek odadan çıktım.