2.7

1.2K 122 75
                                    

"Ne demek sevgilisiniz unni ?"
Jimin'in odasının balkonunda jisoo unniyi sorguya çekerken erkeklerde jin oppa'yı sorguluyordu.
"Çıkıyoruz işte lisa"
Dedi jisoo unnim
"Ne zamandır ?"
Dedi jennie
"1-"

"Gün mü ?"
Dedi jen
"Hayır"
"Hafta"
Dedi lisa
"Hayır"
"Ay"
Dedim bende

"1 yıl"
"Ne demek 1 yıl ya ? Jin oppa bana neden söylemedi ?! Hem nasıl fark ettirmeden çıktınız ?"
Dedi jennie
"Okulda düşmandık ama dışarda buluşup geziyoruz"
Dedi
"Ben hâlâ şoktayım"
Dedi Lisa

"Peki bize niye söylemedin ?"
Dedim
"Korktum, sonuçta onlarla kavgalıydık"
Dedi
"Unni ne kadar kavgalı olursak olalım siz aşıksanız bize birşey söylemek düşmez."
Dedim

"Üzgünüm"
Dedi
"Boşver hem öğrenmiş olduk birşey olmaz"
Dedi Jennie
"Aynen"
Diyerek onu onayladık. Telefonumdaki saate baktım.

"Saat geç oldu abim merak etmiştir ben kalkayım"
Dedim, içeri girip çantamı aldım.
"Rose gidiyor musun ?"
Dedi jimin onu onayladım.
"Neden ?"
Dedi dudak büzerek, telefonum çalınca cebimden çıkarttım.

Chanyeol arıyordu.
"Kim ?"
Dedi jimin, telefonu arkama sakladım.
"Abim, gidiyorum ben"
Dedim
"Ben bıraksaydım sen-"
Omuzlarından yatağa geri oturttum onu
"Sen burda kalıyorsun ben yanlız giderim"
Dedim

"Ama-"
Yanağını öptüm
"Gittim ben"
Odadan çıkarak aşağıya indim.
"Chaeyoung gidiyor musun ?"
Dedi Bayan Park
"Evet Bayan Park geç oldu ailem merak eder"
"Tamam yarın tekrar gel"
Dedi gülerek

"Pekala iyi akşamlar"
Diyerek eğildim ve evden çıktım. Kapıyı kapattım tam arkamı dönerken biriyle çarpıştım. Chanyeol'u görünce önce derin bir nefes aldım sonra koluna vurdum.

"Korktum"
Dedim
"Nerelerdesin sen ?! Arıyorum açmıyorsun da"
Dedi kolundan tutarak onu çekiştirmeye başladım.
"Burayı nerden buldun ?"
Dedim

"Takip etti-"
Bir anda ağzını kapattı.
"Ne ?!"
İki kere kendi ağzına vurduktan sonra bana döndü.
"Tamam yaptım ama sor niye ?"
Dedi
"Niye ?"
"Çünkü başlarda jimin güvenilmezdi o nedenle sizi takip etti-"
Ayağına vurunca bağırdı.

"Kızım ne vuruyorsun ya ?!"
Dedi
"Çocuk değilim ben"
Dedim kollarımı birbirine bağlayıp önden yürümeye başladım.
"Aynen değilsin"
Chaneol'u umursamadan yürümeye devam ettim.

"Beni bekle!"
Diye bağırdı.
"Hey cüce!"
"Kepçe!"
Bir anda koşmaya başlayınca bende bağırdım ve kaçmaya başladım.
"Buraya gel yer fıstığı!"
"Kepçe kepçe!"

•••••

Alarmımın çalmasıyla yataktan kalkıp esnedim. Yanımda yatan chanyeol'a tekme attım. Yere düşmesiyle hızla ayağa kalktı uyku sersemiydi.

"Yoongi hyung yemin ederim rose'nin yanında uyuya kalmışı-"
"Chanyeol mal mısın ? Okula geç kalacağız hadi"
Dedim

Derin bir nefes verip yatağa yattı.
"Rose jimin geldi!"
Annemin sesiyle hızla chanyeol'a döndüm.
"Saklan"
"Nereye ?"
"Dolaba gir"
Chanyeol dolaba girince odamın kapısı açıldı.

"Rose"
"Jimin sen misin ? Hiç de fark etmemişim sen olduğunu ?"
"Neden dolabın önünde dikiliyorsun ?"
Dedi
"Sabah sporu yapıyordum"
Dedim
"Sabah sporu demek ?"
Dedi gözlerini kısarak

"E-evet, sen niye geldin ?"
"Okula gitmek için"
Dedi
"Aa doğru okul, sen içerde bekle üstümü giyinip geliyorum."
Dedim, hızlıca dudağıma bir öpücük kondurup odadan çıktı.

Dolabı açıp chanyeol'a baktım. Uyuyakalmıştı
"Chanyeol nasıl bir insansın ya ?! Kalk hadi"
Dedim onu dürterek, ayağa kalkıp odadan çıktı. Okul kıyafetlerimi giyinip çantamla birlikte aşağıya indim.

Chanyeol'la jimin konuşuyordu.
"Ahh chanyeol sende mi burdaydın ? Daha yeni gördüm seni, burda mı kaldın ? Sanırım abimin odasında kaldın çünkü seni hiç görmedim"
Dedim

Annemde dahil Jimin'le chanyeol bana garip bakışlar atarken jimin annemin önünde saygıyla eğildi.
"Biz çıkalım artık"
"İyi dersler çocuklar"
Dedi annem

Jimin'le evden çıkıp arabaya bindiğimizde Jimin'e döndüm.
"Bizde kalmış herhalde görmedim-"
"Rose dün onun seni almaya geldiğini gördüm. Sizi şakalaşırken de gördüm birlikte kaldığınızı da biliyorum odaya girdiğimde spor yapmadığını da biliyorum chanyeol'un dolapta olduğunu da biliyordum."
Şaşkınca ona baktım.

"Kızmadın mı ?"
Dedim
"Kalma olayına kızdım ama dün siz şakalaşırken ne kadar mutlu olduğunu gördüm. Chanyeol seni mutlu ediyor. Sen mutluysan bende mutluyum."
Dediğiyle güldüm. Hoşuma gitmişti bana güvenmesi.

~PARK KOLEJİ~Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin