~PARK KOLEJİ~

2.8

Kim Jennie:

Okula giderken arabam sağolsun yolda kalmıştım. Dün jimin'lerden çıktıktan sonra annemlerin yanına geldim. Orda kaldım okula da ordan gitmeyi planlıyordum ki arabam yolda kalana kadar.

"Sen de yani bozula bozula bu ıssız yolda mı bozuldun ?"
Diyerek tekerleğe tekme attım. Telefonuma baktım son 1 şarjım kalmıştı.
"Bari birini arayayım"
Ben telefonun kilidini girene kadar telefon kapandı zaten

Sinirle yere çöktüm.
"Burdan taksi geçer mi ?"
Dedim iki tarafı orman olan yolda korkuyla arabaya koştum.
"Ahh tanrım!"
Dedim sinirle dörtlüleri yaktım belki biri dururdu diyeceğim ama araba geçmiyor ki!

Arabadan inip kaputu açtım. Karışık karışık şeyler vardı.
"Tamam Taehyung geçen ne yapmıştı ? Burdaki çubuğu alıp şuraya koydu."
Taehyung'un yaptığı gibi kenardaki çubuğu oraya koyunca kaput havada kaldı.

"İşte yaptım çok kolaydı"
Diyerek arabaya binip çalıştırdım. Yine açılmadı hem de kaput yüzünden önümü göremiyordum. Arabadan inip sinirle kaputa vurdum.

Araba sesi duyunca ayağa kalkıp sesin geldiği yöne baktım. Üstü açık bir araba yanımda durdu. İçinde iki tane benim yaşlarımda çocuk vardı.
"Şey arabam bozuldu da bir bakar mısınız ?"
Dedim

Direksiyondaki inip arabanın yanına gelerek kaputu açtı. Arkadakinin gözlerini bacaklarımda hissedebiliyordum bir anda dibime girince çekildim. Rahatsız olmuştum
"Neyse gerek yok erkek arkadaşım birazdan gelip bakar"
Dedim

"Erkek arkadaşın gelene kadar sana eşlik etsek nasıl olur ?"
Dedi kaputu kapatıp kalçasını kaputa yaslarken
"Kötü olur çünkü o-o sinirli biridir ve yanımda sizi görürüse iyi olmaz"
Dedim
"Hadi ama bebeğim naz yapma"
Dedi diğeri bana arkamdan sarılırken

"Bırak beni!"
Diye bağırdım
"Az dur birazdan işimiz biter"
Dedi beni ormana doğru çekiştirirken
"HAYIR BIRAK! İMDAT!"
"Seni burda kimse duyamaz boşa uğraşma bebeğim"
Dedi önümdeki çocuk

Onlardan kurtulup kaçmaya çalıştım ama saçımı kökünden tuttu. Yüzümü ona döndürmemle tokat yemem bir oldu. Ağzıma metalimsi bir tat gelince yere tükürdüm.
"Neden uğraştırıyorsun ki ?"
Dedi saçımdan ormana doğru sürüklemeye başladı.

Yanımızda hızla bir araba durdu. İçinden biri indi ama göremedim hâlâ çocuk beni sürüklüyordu.
"İT HERİFLER!"
Adamlar o tarafa dönünce bende yavaşça döndüm.
"Y-yoongi"
Dedim dolu gözlerimle, beni gördüğüne şaşırmış gibiydi.

"Jennie"
Dedi sonra sinirden gözü dönmüş bir şekilde kenarda ki kaputu tutmaya yarayan demiri eline alarak saçımı tutan çocuğun yüzüne demirle vurdu.
Çocuk düşünce koşarak yoongi'nin yanına gittim.

"Arabaya bin"
Dedi
"İstemiyorum"
"Jennie arabaya git!"
Dedi sinirle, kenardan gelen çocuğa bir yumruk attı. İkisi de yerde yatarken yoongi elini belime atıp beni arabaya doğru sürüklemeye başladı.

Arkamı dönmemle çocuğun yoongi'nin kafasına demir sopayla vurması bir oldu. Çığlık atarken yoongi yere düştü. Beni saçımdan tutarak sürüklemeye başladı.

Ormana girince bağırdım.
"YOONGİ YARDIM ET!"
Eliyle ağzımı kapatıp sürüklemeye devam etti.
"Bak bakalım sevgilin seni şimdi kurtarabilecek mi ?"
Dedi gülerek, keşke yoongi'yi dinleyip arabaya binseydim.

Kenarda gördüğüm taşı elime alıp tüm hızımla çocuğun yüzüne vurup kaçmaya başladım. Nereye gittiğimi bilmiyordum sadece kaçıyordum.

•••••

Yorulunca durup derin derin nefesler eşliğinde etrafıma baktım. Her yerde ağaç vardı.
"Yoongi nerdesin ?"
Dedim sesizce, ağlayarak kenardaki ağacın yanına oturdum.

Koşarken düşüp kafamın kenarını vurmuştum. Elimi oraya atınca acıyla gözlerimi kapattım. Elime baktığımda kan olduğunu gördüm.

Hava kararmıştı. Ormanın derinliklerinde tek başımaydım. Soğuktan ve korkudan titreyen ellerimle gözyaşlarımı sildim

Acaba taşla vurduğum çocuk öldü mü ? Veya yoongi, o iyi mi ? Tanrım lütfen ona birşey olmasın birinin arkamda beni tutmasıyla tam bağıracaktım ki arkadaki kişi ağzımı tuttu. Yoongi yalvarırım yardım et!