Kitabımı yayımladığım tarih:
6 Aralık 2020
Doğu'nun çocukları, ya bu illet töreye karşı gelip ayağıyla ezecekler ya da boyunlarına geçirilen urgana razı olacaklardı.
"Ben Asel Hayman. Dayatılan bu hayatı kendi elimle hazırlayıp, aşık olduğum bu adam...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir önceki bölümü beğenmeden geçmeyin lütfen ♥️♥️
Keyifli okumalar
Bahçelerinden çıkan sedyenin üzerindeki karısıyla elindeki poşet yerle buluştu. Olduğu yerde hareketsiz bir şekilde kalakaldı. Boğazına atılan çeltik canını yakarken nefes alamadı.
Ambulansın mavi ışığı kızarmış gözlerine girerken fısıltıyla, "Banayalansöyledin." dedi.
Dizleri iri cüssesini taşıyamadı daha fazla. Evlerinin olduğu sokağın çamuruna saplanırken uğulduyordu kulakları.
Kalabalığın hep bir ağızdan konuşuyor oluşu, sağlıkçıların; "yolverin," bağırtılarına karışarak karanlık havada yok oluyordu.
Karahan kitlenmişti. Beyninin kendini şartlaması gerektiğini söylediği ölümü hissediyordu tüm bedeninde.
Çamura sapladığı dizleri titrerken elleri kulağını sağır eden tiz sesi susturmak için yukarı kalktı. Dövmeli parmakları ölümü çağıran sesi yok edercesine kulaklarına kapandı. Kızarmış gözleri çamura bulanmış dizlerine indi. Kalabalıktan sıyrıldı birkaç saniye..
Bedenini kuşatan duygu karmaşası içinde boğuluyordu adam.
Yok oluş..
Çaresizlik..
Terkedilmişlik..
Kalması için kendini feda edecek kadar çok bağımlıydı adam.
Asel'den öncesi boşluk,
Asel'den öncesi hayatının boşa harcanmış yıllarını kapsıyordu.
Ya Asel'den sonrası?
Nefesi kesildi.
Boğazını saran yumru inmiyor, inmediği gibi de gittikçe büyüyordu.
