Kitabımı yayımladığım tarih:
6 Aralık 2020
Doğu'nun çocukları, ya bu illet töreye karşı gelip ayağıyla ezecekler ya da boyunlarına geçirilen urgana razı olacaklardı.
"Ben Asel Hayman. Dayatılan bu hayatı kendi elimle hazırlayıp, aşık olduğum bu adam...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi okumalar
Biliyorum, imkansız aşk bu ama hükmedemiyorum kendime, çünkü, yüreğim seni çok sevdi
Canan Tan
İyi okumalar
İnsan geleceğinden korkar mı demişti öğretmeni. Asel gülerek cevap vermişti. 'Neden korksun öğretmenim, saçmalık' demiş bütün sınıf gülmüştü minik Asel'e. Ama şimdi korku; tek bildiği duygu olmuştu. Sadece geleceğinden korkmuyor, insanların acımasızlığından da korkuyordu. En çok da kendinden.
Konuşmak için açtığı ağzını bitmiş kelimelerle tekrar kapattı. Sanki konuşmayı unutmuş, sesi onu terk etmiş gibiydi. Bir kez daha yutkundu. Eli ağzında; karanlık ağacın altında önündeki birbirini öldürecek olan sinirli iki adama bakarak bekliyordu korkuyla. Dakikalardır ağabeyinin Karahan'a savurduğu yumrukları içi ezilerek izliyordu. Karahan'ın kaslı bedeni çok daha güçlü duruyordu hâlbuki. Neden karşılık vermiyordu Ferhat'a?
" LAN, BEN SANA KARDEŞİM DEDİM. KARDEŞİMİ EMANET ETTİM. SENSE BANA İHANET ETTİN! KARŞILIK VER ULAN. KALDIR ELİNİ, KALDIR Kİ DAHA SERT VURAYIM."
Her kelimesinde yumruk attığı surata bakıp tekrarlıyordu Ferhat. Kan kardeşim dediği adam konuşmadıkça daha sert vuruyor, Asel'e bu kahpeliği yapan Karahan'ı delik deşik etmek istiyordu.
Karahan gözünü kırpmadan gelen darbelerden kendini savunmadan duruyor, arkadaşının kininin geçmesini bekliyordu. Yağan yağmurla darbeler acıtmaya başlamıştı.
Yıkılmıştı Karahan. Ferhat nasıl böyle bir şeyi yakıştırıyordu kendisine? Kan kardeşinin kız kardeşine o gözle bakmamış, rüyalarını süsleyen bu kıza kızıyor ondan bir vebalıymış gibi zaten kaçıyordu.
Sonuçta hatalıydı değil mi? O değil kalbi sevmişti Karahan'ın.
Evet seviyordu. Kendine yasakladığı bu kadını seviyordu işte, ama daha kendine bile fısıldayamamıştı ki..
Son darbeyle daldığı yerden çıkmak zorunda kalmıştı. Çenesine aldığı darbeyle dişleri iç dudağına geçmişti. Çamurlu araziye kanlı tükrüğünü yollayarak yorulmuş arkadaşına baktı Karahan.
Ferhat son attığı güçsüz yumruğuyla dizlerine koydu ellerini. Nefesini düzene sokmaya çalışarak eğildiği için bakışlarını çamurlu ayakkabılarına indirdi.
Şimdi ne yapacaktı? Karahan ve kız kardeşi..
Neler olmuştu ikili arasında?
Bu kadar mıydı deyip, Ferhat'ı gaza getirecek son darbeyi atmaya karar verdi Karahan. Madem Ferhat öyle düşünüyor, kan kardeşim dediği Karahan'dan şüphe ediyordu. O da ona istediği şeyi verecekti. 'Hakettim.' 'Ama o da haketti. Bana bu yakıştırmayı takan sensin Ferhat efendi' deyip, geçirdi yumruğu hali kalmamış arkadaşına. En büyük darbeyi ağzını açarak verecekti.
