Bölüm 9 "Sabah"

77.5K 2.8K 106
                                    

Yıldıza dokunmayı unutmayın lütfen ♥️ ❤️

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Yıldıza dokunmayı unutmayın lütfen ♥️ ❤️

İyi okumalar

Gözünü dağınık odayla açtı genç kadın. Başta anlam veremedi nerede olduğuna. Aklına üşüşen görüntülerle dün geceki yaşananlar geldi gözünün önüne. Yattığı siyah nevresimlerle sarılı yataktan kalkmadan başını çevirince odada yalnız olmadığını anladı. Giyinme odasından henüz çıkan adama çaktırmadan bakıyordu. Üzerindeki pikeyi de açmaya çekiniyordu. Mini şortu sanki kalçalarında toplanmış gibiydi.

Karahan siyah takımını giymiş; saatini takarak dikildi odanın ortasında.
Düz bir bakışla kendisinin yatağında henüz uyanan kadına konuştu.

"Hazırlan, balkonda bekliyorum. On dakkadan fazla beklemem."

Giden adama bakmayı sürdürdü birkaç saniye.. Odaya bıraktığı odunsu kokusu sabahları koku kanalları sonuna kadar açık olan kendisine bir ziyafet sunmuştu. Kapattığı gözlerini aklına getirdiği şeyle açtı.

Karahan'ın on dakikayı geçecek tek bir dakikada bile beklemeyeceği aklına gelince hızla çıktı yataktan. Yine banyodan ışık hızıyla çıkarak giyinme odasına girdi.
Nefes nefese eline aldığı kot pantolon ve mavi tişörte burukça baktı.

Yeni gelinler; ilk gecenin sabahında beyaz giyinip, kırmızı yemeni takarlardı.
Alaycı bir tavırla omuz silkti adettendir dedikleri aptalca bulduğu bu görüşe. Pantolonunu geçirdi çıplak bacağından.

Hiçbir zaman normal bir hayatı olmamıştı ki şimdi olsundu.

"On dakkan doldu."

Odadan gelen sese saydırıp karışmış uzun saçlarını taramaya koyuldu. Açılmayan saçına küfürler ederek sonunda tepesinde topladı.

Ödü kopuyordu Karahan'ın onu bırakıp gitmesinden. Aşağıya yalnız inmek istemiyordu. Saçıyla olan çekişmeyi bırakıp sonunda çıktı odadan.

Pekala boş bir oda beklemiyordu. Sesli bir küfür gönderip odadan çıkacakken, Sıla kafasını uzatıp kıkırdadı arkadaşına.

Gördüğü kişiyle sevinip, yanına gelen arkadaşına sarıldı. Aynı hızla iterek Sıla'nın koluna çimdiği atıp, saydırmaya başlamıştı bile.

" Seni geberteceğim Sıla. Neden böyle bir şey yaptın, ha? Bizim nasıl bir araya geldiğimizi sanki bilmiyorsun."

Sıla Asel'den kaçıp yatağın olduğu yöne nefes nefese giderek sinirli arkadaşına anlam veremedi. Ne yaptığını düşününce aklına bir şey gelmedi.

" Ne oluyor kızım, gece rüyanda benimle mi kapıştın?"

Aynı zamanda kıkırdıyordu Sıla. Asel arkadaşının bu cümlesine göz devirip cevapladı sonunda.

" İçerideki gecelikleri senin aldığını biliyorum."

Aklına dank eden şeyle sırıtan Sıla'nın yanına iki adımda gelip onun kaçmasıyla devam etti konuşmasına Asel.

İmkan'Sızım (Yeniden Yazıldı) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin