Kitabımı yayımladığım tarih:
6 Aralık 2020
Doğu'nun çocukları, ya bu illet töreye karşı gelip ayağıyla ezecekler ya da boyunlarına geçirilen urgana razı olacaklardı.
"Ben Asel Hayman. Dayatılan bu hayatı kendi elimle hazırlayıp, aşık olduğum bu adam...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Siz de lütfen sol alttaki yıldızı parlatıp her bölüme yorum atarak bana destek olabilirsiniz. Seviliyorsunuz ♥️♥️
İyi okumalar..
"Sen seviysen diye yaptım güzel kızım."
Yarı uzandığı koltukta yutkundu Asel. Az önce iki porsiyondan fazla meyve yememiş miydi? Daha akşam yemeğine iki saat varken bu hangi öğün oluyordu? Ara öğünden çok akşam yemeğine uyuyordu. Kabune (etli pilav) yanında zeytinyağlı barbunya pilaki.. Yerinde toparlanıp dikleşti koltukta. Kucağına bırakılan küçük tepsiye dikti hayır diyemeyen diline aykırı gözlerini. Doğumdan sonra inmeyen göbeğinin üstüne yediklerinden dolayı şişmiş haliyle stres yaptığının farkında bile değildi.
Oysa ki doğumdan hemen bir haftalık süreçte bu normaldi. Biliyordu.
Ama her kadın gibi sabırsızdı sadece..
Her ne kadar yanlarında çalışan yardımcı kadın olsa da Ferdane hanım doğum haberini duyar duymaz gelmişti İstanbul'a. Gelişine çok sevinmişti Asel. Tabii elleriyle yedirip, bir balon gibi şişiren tarafının kurbanı olmasaydı, daha bi sevinecekti.
Ferdane hanım daha çok bir nöbetçi edasıyla başında bekleyen bir görevli gibiydi. Yüzüne bakmamayı seçti Asel. Çünkü her defasında kendini ikna edilirken buluyordu. Tek bakışı ikna yüklerken çatalın ucunu barbunya pilakiye değdirdi.
İki çatal alıp bırakacaktı.. Ferdane hanımı kırmak istemiyordu.
Birkaç dakika sonra yarısı yenmiş tabaktan tamamen çekti ellerini. Hepsi bitecek diye bakan gözlerin sahibine dokundu irisleri bir saniye kadar. Gözleri ışık hızıyla salonun halısına daldı. Uzun siyah beyaz yatay çizgiler iç içe geçmiş bir şekilde kenarları süslüyordu. Ortası beyaz kareler şeklinde sıralı bir düzende işlenmiş yün halıyı ilk kez bu denli kalabalık buldu. Kare şekillerin arası boş bırakılmalıydı. Sıkıntıyla iç çekti. Kaçışı yoktu.
Halıdan tamamen aldı bakışlarını. Zoraki bir tebessümle baktı yanına oturmuş kadının meraklı yüzüne. Neden devam etmediğini merak ettiğini gösteriyordu koyu kahveleri.
Tatlı bir dille artık öğünlerine karışmaması gerektiğini söylese kırar mıydı bu tatlı kadını?
Bakışları kalbini yumuşatıyordu. "Neden yemiysen yavrum? Bitiresen, daha çabuk süt yapar." diyen yaşlı kadının cümlesiyle bir kez daha iç çekti Asel.
