Kitabımı yayımladığım tarih:
6 Aralık 2020
Doğu'nun çocukları, ya bu illet töreye karşı gelip ayağıyla ezecekler ya da boyunlarına geçirilen urgana razı olacaklardı.
"Ben Asel Hayman. Dayatılan bu hayatı kendi elimle hazırlayıp, aşık olduğum bu adam...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Siz de benim için sol alttaki yıldızı parlatarak bana destek olabilirsiniz. Seviliyorsunuz ❤️❤️
İyi okumalar
Elindeki defteri ile birkaç anısını koydu çıkardığı kutuya. En iyisi giyinme odasında saklamak diye düşünerek girdi kıyafet yığınının içine. Kendi kıyafetlerinin bulunduğu bölmedeki çekmeceye saklayıp, Karahan'ın kurcalamayacağını düşünerek kapattı kapağını.
Asuman yengesini; Sıla'nın telefonundan aramış söylediği yerden sakladığı defteri getirtmişti. Karahan'lı cümlelerin çokça kullanıldığı; aşkını yazdığı satırların olduğu mor kaplı defteri.. Asel'i düşünen yengesi telefonunu ve birkaç parça kıyafetini de getirdiği çantaya koymuştu.
Yaklaşık üç haftadır kaldığı bu konağı benimsemiş, gerçekten aile olmayı bir anlık istemişti. Sıla artık evde durmuyordu. Düğün telaşı sarmıştı genç kızı. Sıla, Asel'in onlarla gelmesi için yalvarsa da; Asel, Sıla'nın kayınvalidesinin asık suratını görünce istememişti.
Asel'den hiç haz etmiyordu Sıla'nın kayınvalidesi Semiha hanım. Giyiminden tutun, okumuş haline kadar her şeyine burun kıvırıyordu. Daha çok; Sıla'nın gözünün açılmasından korkarak Asel'le yalnız kalmasına müsade etmiyordu.
Sıla liseyi Asel'in zoruyla açıktan bitirmiş, dayıoğluyla da yaklaşık sekiz aydır nişanlıydı. Sevdiği adamla nişanlanan arkadaşı için mutlu olması için dua ediyordu Asel..
Karahan'ı düşündü Asel. Onun, o kehribar rengi gözlerini..
Bazen kendisine bakarken yakalıyordu. Öylece dalıyor, dakikalarca gözünü kırpmadan kendisini izliyordu. Özellikle o uyurken yanına gelip kulağına fısıldaması, Asel'i çok fazla şaşırtıyordu.
Ne söylediğini anlayamıyordu. Fısıltıyla konuşuyor, Asel'in uyanacağından korkuyordu. Geleceği adamı neredeyse her gece bekliyordu. Yatağa erken girip uyuyor numarası yaparak sevdiği adamın onu izlemesine izin veriyordu Asel. O anlarda hızlı atan kalbine saydırıyor, soğuk soğuk terliyordu.
Anlayamıyordu Asel. Kendisini seven birini daha önce görmediği için Karahan'a konduramıyordu kendisini sevdiğini.. Belki de anlayınca her şey için çok geç olacaktı.
Bomboş avluda gezinip can sıkıntısıyla çıktı odasına. Ev halkı Sıla'nın düğünü için alışverişe çıkmıştı. İki ay sonrası için gün almışlardı. Koca konakta herkes kendi işiyle ilgileniyordu. Sıkılarak odasının yolunu tuttu.
Az önce çıktığı odaya tekrar girerek Karahan'ın yastığına başını bıraktı. Kokusunu içine çekince tek damla yaşı geldi sağ gözünden siyah kılıflı yastığına. Sonra onu takip eden ikincisi.
Aslında ailesini görmek, sarılmak istiyordu. Onların o asık, soğuk suratlarını bile özlemişti.. Kimsesizliği iliklerine kadar hissetmesi haksızlıktı. Ağabeyinin kırgın yüz hali geldi gözünün önüne. Burnunu çekip ağzından kaçırdığı hıçkırığıyla gözünü kapatıp uyumaya çalıştı.
