Kitabımı yayımladığım tarih:
6 Aralık 2020
Doğu'nun çocukları, ya bu illet töreye karşı gelip ayağıyla ezecekler ya da boyunlarına geçirilen urgana razı olacaklardı.
"Ben Asel Hayman. Dayatılan bu hayatı kendi elimle hazırlayıp, aşık olduğum bu adam...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir önceki bölümü beğenmeden geçmeyin lütfen ❤️❤️
İyi okumalar
Elindeki açık kitabı kapatıp sıkıntıyla oflayarak kalın kitabı siyah rengine ev sahipliği yapan kitaplığa bırakıp evindeki kütüphanesinden çıktı Asel. Kolundaki gümüş kordonlu saatinin gece yarısına yansıyan haliyle içini kemiren korkuların içine çekiliyordu. Yardımcıların saatler öncesi evlerine gitmiş haliyle tek başına takılıyordu evinde. Salona bırakmış olduğu telefonunu aldı eline. Bir saat önce aramış olduğu kocasından sonunda küçük bir mesaj gelmişti.
'İyiyim bebeğim. Bekleme beni, yat uyu.'
Okuduğu mesajı anlamakta güçlük çekerek bir kez daha üzerinden geçti. Arama butonuna değen parmakları telefonu kulağına dayadı. Karahan'ın kapalı telefonuyla, kulağından çekip attırdı beyaz koltuğa.
"Hiç düşünmüyorsun değil mi it herif, bu kadın merakta diye! Bunca saat bana ulaşamamış olan sen olsaydın kıyameti koparırdın. Ama yok beyimizin umurunda mı?" Arkasında bıraktığı salondaki telefonuna, "düşüncesiz herif, evin yolunu bulacaksın nasılsa!" bağırdığı için ağrıyan boğazıyla kendi kendine söylenmesine son vermek zorunda hissetti.
