Kitabımı yayımladığım tarih:
6 Aralık 2020
Doğu'nun çocukları, ya bu illet töreye karşı gelip ayağıyla ezecekler ya da boyunlarına geçirilen urgana razı olacaklardı.
"Ben Asel Hayman. Dayatılan bu hayatı kendi elimle hazırlayıp, aşık olduğum bu adam...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Siz de benim için sol alttaki yıldızı parlatarak bana destek olabilirsiniz, seviliyorsunuz ♥️♥️
İyi okumalar
"Sanki şöyle daha iyi olacak gibi, ha Asel?" diyen Sıla'ya sıkıntıyla baktı Asel. Başını sağa sola doğru sallamaya başladı Sıla'ya. Sıla da oflayarak, "ayy ama yeter! Ona cık, buna cık.. Kızım, bi kuaföre gidelim diyorum ona bile yok diyorsun." dedi Sıla ellerini beline bıraktı. Kendi saçlarını devralan Asel, Sıla'nın yapmak için yeltendiği saçlarını eliyle havalandırıp, "Salık bırakacağım diyorum durmuyorsun Sıla'm." saçlarını sağ omzunda toplayan Asel'e umutsuz yüzüyle bakmayı keserek çalan telefonunu aramaya koyuldu. Oturduğu yerden doğrulup boy aynasının önüne geçerek üzerindeki siyah elbisenin dizlerinin üstünde biten, belden başlayan volanlı eteğini düzeltti. Kollarındaki tül detayını çok sevmişti.(Asel'in üzerindeki yukarıda görselde) Çalan kapıyla dişlediği dudaklarındaki bitirmiş olduğu ruju tekrar sürmeyi es geçerek kapıya koştu.
...
Sıfır dekoltesiz; sadece kolları ve bacakları meydandaki kadına sıkıntıyla baktı Karahan. Teninin görünüyor olması can sıkıcıydı.
Karahan'ın kehribar rengi gözlerinin; üzerinde gezindiğini biliyordu Asel. Karşısına oturmasa mıydı? Pişman olmuştu şimdiden. Oturduğu yerden doğrulmadan arada eteğini düzelterek, karşısındaki Karahan'ın çatılı kaşlarının altındaki gözlerinden gözlerini kaçırmaya çalışan hâli çok yorucu gelmişti. Ellerini kucağına bırakıp, dik duruşuyla karşısındaki adama da diktiği gözleriyle bakmaya başladı. Eteğinin açıldığı fikri Karahan'ın öfkeli gözlerini görünce aklını kemiriyordu. Sonrasında bu düşüncesini anında eliyordu. Karşısındaki bu adamın her bakışı insanın hata yapmasına neden oluyordu.
