Bölüm 44 "Ulan hep mi ben?"

31K 1.2K 69
                                    


Baş karakterlerimiz
Anna-Maria Sieklucka & Michele Morrene ( 365 dni ) filmin oyuncuları

Baş karakterlerimiz Anna-Maria Sieklucka & Michele Morrene ( 365 dni ) filmin oyuncuları

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bir önceki bölümü beğenmeden geçmeyin lütfen ♥️♥️

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Bir önceki bölümü beğenmeden geçmeyin lütfen ♥️♥️

İyi okumalar..

Büyük avlu kapısını araladı Karahan. Düğün için gelen davetliler sonunda dağılmış, boş masa ve sandalyeleri toplayan konağın çalışanları yaptıkları işe ara vererek gelenleri selamladı. Baş selamı veren adamın ardından sesli bir şekilde çalışanlara kolay gelsin diyerek taş merdivenleri adımlamaya başladı Asel.

Konak halkı çoktan uykuya geçmişken sessizce odalarına yol aldı ikili. Açtığı kapıdan içeri girdi, ardından açık bıraktığı kapıdan karısı girdi. Takım ceketini çıkarıp yatağın sağındaki berjere bıraktı.
Banyoya giren kadınla iç çekerek ceketini bıraktığı küçük koltuğa kuruldu. Başını elleri arasına alarak kol dirseğini dizlerine geçirdi.

Diğer yandan Asel de büyük aynanın karşısına geçmiş sıyırdığı kumaşın altından karnını okşuyordu. Yüzündeki sevinç dalgaları orada olduklarını düşündükçe yayıldıkça yayılıyordu.

"O da çok mutlu, sadece korkuyor.. Ama sizi çok seviyor, buna sizler doğunca şahit olacaksınız." bir süre sessiz kaldı, "evet annecim biraz deli," gözleri kapalı kapıya gitti. Bir anda gözlerine çöken hüzünle sesi fısıldadı, "kaygıları var.." acıyla karışık, "bazen çok korkutuyor, o öyle seviyor ki bensiz kalma düşünces-" açılan kapıyla cümlesi yarım kaldı kadının.

Kocasının kapı çalma gibi bir adeti yoktu. Açtığı kapıdan bedeninin yarısı görünen Karahan'ın durgun yüzüyle aynada karşılaştı. Adamın gözleri kadının açık karnını saran ellerinde kısa bir süre gezindi.

"Su sesi gelmeyince merak ettim." diyerek bedenini tamamen içeri soktu.

Banyo kapısını açık bıraktı ve Asel'in sessiz kalışıyla odada düğmelerini açmış olduğu lacivert gömleğini omuzlarından çıkarıp duş kabininin yanındaki kirli sepetinin yanına attırdı. Asel'in gözleri yere atılan gömlekten yavaşça kocasının suyu ayarlayan halinde gezindi. Altındaki pantolonunu çıkarmadan suya uzandı. Sırtı kendisine dönük kocası tepesinden akan suyun içine bırakmıştı yarı çıplak bedenini.

İmkan'Sızım (Yeniden Yazıldı) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin