Kitabımı yayımladığım tarih:
6 Aralık 2020
Doğu'nun çocukları, ya bu illet töreye karşı gelip ayağıyla ezecekler ya da boyunlarına geçirilen urgana razı olacaklardı.
"Ben Asel Hayman. Dayatılan bu hayatı kendi elimle hazırlayıp, aşık olduğum bu adam...
Elini oturduğu deri koltuğa sapladı. Yumruk yaptığı parmakları morarmışken ayağını ritmik hareketlerle sert zemine geçiren kocası adeta sabrının sınırında olduğunu bağırıyordu etrafına. Kavisli kaşlarını çatan adamın bu hâli artık bir bütün olmuştu sinirli yüzünde. Alnını süsleyen kabarmış damarları da kendini sıktığını bariz belli ediyordu.
Yanında oturan kocasının kemikli parmaklarının üzerine elini geçirerek yumruğunu gevşetmesini sağladı. Hafifçe sıktığı kemikli parmakların sahibi kendinden daha çok karşılarındaki meslektaşının Karahan'ın anlamadığı terimlerle konuşan haliyle öldürecekmiş gibi bakıyordu.
"İnsomnia'ın nedenini araştırmak için beyinden alınacak MR sonuçlarına göre uyku labaratuvarına sizi yönlendirelim."
Sonunda gerilmiş vücudunu oynatarak öne doğru kayıp, deri koltukta dikleşti. Kurumuş dudağını hafifçe nemlendirip, konuşmaktan daha çok lafı ağzında geveleyen adamı dinlemeye son verdi Karahan.
"Yani siz diyorsunuz ki, siktiğimin tedavisini burada yapmıyoruz!"
Konuşmaya devam eden doktorun cümlesini bastırdı Karahan'ın sert cümlesi.
"Bir halttan anladığın yok doktor. Boşuna o koltukta oturma."
Kalın gözlüğünü gözlerinden çıkarınca gözleri Asel'in gözleriyle çakıştı bir kez daha. Meslektaşının, küfürlü dilini yer mekan gözetmeksizin; vahşice kuran adamla evli oluşuna şaşırdı. Hâlbuki meslektaşı Asel Doktor, çok da naif bir duruşa sahipken yanındaki dağdan inmeye şaşırıyordu.
Hiddetle ayağa kalkarak masanın üzerinden karısının meslektaşına atıldı Karahan. Ani bir refleksle kendini çeken doktor, Karahan'ın hışmından kurtulmuştu. "Seni dışarıda görmeyeyim siktiğimin gözlerini eline veririm." Eş zamanlı Asel'in parmakları kocasının göğsünden geriye itiyordu.
