𝑀𝑢𝑑𝑏𝑙𝑜𝑜𝑑 ; 𝑑.𝑚 | 18+

After a year

- Myślicie, że słyszy co do niej mówimy? - Usłyszałam lekko zamglony głos Harrego.
- Myślę, że tak. Brakuje mi jej. Jak długo będzie jeszcze to trwać? - Powiedziała zrozpaczona Hermiona i uścisnęła moją rękę. Zaczęłam wszystko coraz bardziej słyszeć i czuć.
- Hermiona! - krzyknął Ron. - Hermiona!
- Ucisz się Ron, nie widzisz, że teraz nie jestem w nastroju? Moja najlepsza przyjaciółka nie wybudziła się przez prawie 1 rok i kto wie ile jeszcze to potrwa! - Krzyknęła do Rona zapłakana, podniosła głowę i zaniemówiła.
- Sophie! Poczułam uścisk całej trójki na sobie. Zamiast się cieszyć razem z nimi utknęły mi w głowie słowa Hermiony.
- Rok? O czym wy mówicie? - zapytałam zszokowana. - Co się stało?
- Nic nie pamiętasz? - zapytał Harry.
- Nie... Wiem tylko, że wczoraj Draco zrzucił mnie ze schodów... i dalej nie pamiętam. - odpowiedziałam.
- Minął już rok Sophie. Byłaś w śpiączce... - odpowiedziała Hermiona. - Mocno uderzyłaś głową w jeden ze schodków i miałaś operację. Na szczęście wszystko się skończyło dobrze. Poczekaj chwilę, powiadomię twoich rodziców, że się obudziłaś.
Dopiero teraz zdałam sobie sprawę, że moje kasztanowe włosy sięgają mi tylko ledwo za ramiona. Wcześniej miałam je aż do pasa. Moje nogi wydawały się dłuższe a moje ciało nabrało kształtów. Tylko moje lekkie piegi i szmaragdowe oczy pozostały bez zmian.
- FRED! - krzyknęłam nagle.
- Co się stało? Co z Fredem? - zapytał zaniepokojony Ron.
- Przypomniało mi się, że przed wypadkiem zaprosił mnie on na piknik. Co z nim? Odwiedzał mnie? - chce znać wszystkie szczegóły. Co robił gdy nie było mnie tak długi okres czasu?
- Bardzo się martwił o ciebie. Często cię odwiedzał. Nie myśl teraz o tym musisz odpocząć. - odpowiedział Ron.
Nie pasuje mi coś. Ron mówi jakby coś ukrywał. Boje się, że coś się stało Fredowi, a Ron po prostu nie chce mi teraz zaprzątać tym głowy kiedy dopiero się wybudziłam. Odpuszczę narazie z pytaniami.