က်ိန္ဆဲမိျခင္း/ ကျိန်ဆဲမိခြင်း

မန်​နေဂျာ အသစ်​လေး

[Unicode]

"ယွမ်ယွမ် ဘာလုပ်​နေတာလဲ?
နင်မိတ်ကပ်ပြင်ဖို့ ​နောက်ကျ​​နေ​တော့မှာပဲ"

"အင်း ထွက်လာပြီ"
ဘယ်​လောက်ပဲတူတယ်ဆိုပါ​စေဦး​တော့။
အကျင့်စရိုက်​တွေက​တော့ အရမ်းကွာ​လေသည်။
အနည်းဆုံး​တော့ သူမ အရမ်း​ပေါ့ပါးသွားသလိုခံစားရသည်။ အပြင်ထွက်မလည်ရတာကြာပြီဖြစ်တဲ့အပြင်
အရင်က ဒီလိုသူငယ်ချင်းတစ်​ယောက်နဲ့အပြင်ထွက်ပြီး
​ပျော်​ပျော်ပါးပါးမ​နေခဲ့ရတာလည်း ကြာ​လေပြီ။

"ချင်ချင် နင် ငါ့ကိုဘယ်လိုမြင်လဲ?"

"လုပ်လာပြန်ပြီ အထူးဆန်း​တွေ အပြင်လာတာ​​ပျော်ဖို့​လေဟာ တခြားဟာ​တွေ​မေ့ထားလို့မရဘူးလား"

ဘယ်လိုလုပ်​မေ့နိုင်မှာလဲ၊ နင်က ငါ့ကို​မေ့မရ​အောင်လုပ်​နေတဲ့
သူပဲ​လေ။

"Yar...ယွမ်ယွမ်​ရေ ငါ့ မားသားကြီးဖုန်းဆက်​နေပြီ
ငါ​တော့​သေ​တော့မှာပဲ"
နင် အရွယ်​ရောက်လာပြီဆိုပြီး အိမ်မပြန်​တော့ဘူးလား
ပြန်မလာရင်လဲ မလာနဲ့​တော့ မိဘကို စိတ်ပူရ​​အောင်လုပ်မ​နေနဲ့။

တဖက်က အသံ​ကြောင့် ချင်ချင် ဖုန်းကိုအ​ဝေးကိုခွာလိုက်ရ​
လေသည်။
"ပြန်လာမှာပေါ့မားမားရဲ့ ဒီမှာ company က စီနီယာကိုကပ်ထားရတယ်​လေ ​နောက်အကူအညီ​တောင်းလို့ရ​အောင်
အဲ့တာ​ကြောင့် အဲ့စီနီယာကို မုန့်လိုက်​ကျွေးမလို့​လေ
အင်း မားမား စိတ်မပူနဲ့​နော်"

"ချင်ချင် နင်အခု​ပြောလိုက်တာ ငါ့အ​ကြောင်းလား!
ဘာဖြစ်တယ် ငါက စီနီယာဖြစ်တာ​ကြောင့် မုန့်​ကျွေးပြီးကပ်တယ်​​ပေါ့ အဲ့လိုလား?"

"Sry ပါ မားသားကြီးဆူရင် ၁နာရီ​တောင်ပြီးမယ်မထင်လို့
ဟီး...စိတ်မဆိုးနဲ့"

"ယွမ်ယွမ် ငါတို့နဲနဲ​သောက်ရအောင်"
"ဘာကြီး! ​သောက်မယ်? နင်ရူး​နေလား
နင်အိမ်ကိုမူးပြီးပြန်သွားရင် နင့်အ​မေကန်ချမယ်ထင်တယ်"

"ပြသနာမရှိပါဘူး စီနီယာမူး​နေလို့ လိုက်ပို့တယ်လို့​ပြောလိုက်ပြီး နင့်အိမ်မှာလာအိပ်မှာ​ပေါ့"

"ချီးထုတ်ပဲ! နင့်အစီစဥ်က အဲ့တာလား
နင့်အ​မေ​တော့ ​နောက်​နေ့ငါ့ကိုလည်ပင်းလာ ညစ်​တော့မယ်"