YİĞİTHAN

BÖLÜM 17- '' Kararlar''

Herkese yeni bir bölümle merhaba!

Beğendiğiniz bir bölüm olması temennisi ile... 

Düşüncelerinizi esirgemeyin.

Bölüm Müziği- Tuğkan/ Sen Benim

BÖLÜM 17 - KARARLAR

'' İçeriye gelsene sen.'' dedi en sonunda Yiğit Ali. Arkamdakileri beklemeden hızla içeri girdim. Salona geçtiğimde kendimi sakinleştirmeye çalışıyordum. Tabii ne kadar başarılı olduğum ortadaydı...

'' Hazel, sakin ol. Otur önce sen şöyle.'' dedi Buket arkamdan daha sonra da odadan çıktı.

'' Ağabey, biz üst kattayız.'' 

Herkes hızla dağıldığında oturma odasına Yiğit Ali girdi. Yüzü ıslaktı. Endişeyle bana bakıyor, bir şeylerden emin olmaya çalışıyordu.

'' Hazel, iyi gözükmüyorsun. Gel otur.'' dedi sakinleşmem için kısık tuttuğu sesiyle. Koltuğa oturup gerginlikten sallanan bacağıma yasladım dirseklerimi ve başımı ellerimin arasına aldım.

'' Ne zaman evlenmemiz gerekiyor?'' diye sordu. 

'' En kısa zamanda.'' diye fısıldadım. Başım o kadar ağrıyordu ki!

'' Ben yarın nikah tarihi bakarım. En kısa zamanda hallederiz.'' dedi ve sırtımı sıvazlamaya başladı. 

'' Yiğit Ali?'' Sesim oldukça kısıktı.

'' Sormayacak mısın neden diye?''

'' Hayır, sormayacağım.'' dedi ve bedenimi kendine yasladı. Kollarımı vücuduna sardım ve onunda beni sarmasına izin verdim.

'' Hazel, kendini dışardan görebilseydin emin ol çok farklı düşünürdün. Oldukça bitkin ve yorgun gözüküyorsun. Ben sana ne diyebilirim ki! Hem seninle evlenmeyi de çok istiyordum, işime geldi.'' dedi.

'' Sana her şeyi anlatacağım ama biraz dinlenmem gerekiyor.'' dedim yorgunca. Saçlarımı okşamaya devam etti.

'' Sen ne zaman istersen o zaman. Kapat gözlerini biraz uyu.'' diye fısıldadı. Gözlerimi kapattım.

'' Lütfen, her şey yoluna girsin. Lütfen...''

********

Gözlerimi araladığımda etrafı sokak lambasının cılız ışığı aydınlatıyordu. En son Yiğit Alinin omzunda uyuyakalmıştım.

Koltukta doğrulurken karşımdaki berjerde onu gördüm. Elinde kupasıyla dikkatle beni inceliyordu. Yavaşça gülümsedim.

Biraz esnedikten sonra halime güldü. Bir şey demeden yerinden kalktı. Bu sırada gözüm duvardaki saate takıldı. Saat gece yarısına gelmişti. Nasıl bu kadar uyuyabilmiştim?

İçeriye girdiğinde elinde başka bir kupa daha vardı. Bu sefer yanıma oturdu ve kupayı bana uzattı. Bir bacağını kırıp diğer bacağının altına koydu. Şimdi bana dönüktü. Bende aynısını yapıp ona döndüm.

Elindeki kendi kupasını masaya bırakıp, üzerime örttüğü örtüyü arkamdan aldı ve beni sardı.

'' Evin içi o kadar sıcak değil.'' dedi kısık sesiyle. Bir şey demedim ve kupamı dudaklarıma götürdüm. Sıcak çikolatanın güzel tadı damağıma yayıldı.