YİĞİTHAN

BÖLÜM 19 - ''Gelin Bizim''

Herkese tekrardan merhaba :) Nasılsınız?

Mürvet bölümlerimizle karşınızdayım. 20. bölümde bunun devamı niteliğinde olacaktır. Bilginize...

Bölüm Müziği- 

Serdar Ortaç/ Dansöz

Emre Yıldırım/  Çok Neden Var Sevmeye 

*  https://youtu.be/0pU0sn45Iyk  Buradan esinlenilmiştir.

Keyifli okumalar.

BÖLÜM 19 - GELİN BİZİM

Kafamı yasladığım kapıdan yavaşça çekildim. Duyduklarım ile ne yapacağımı bilmiyordum. Bu adam gerçekte kimdi?

Tam bu sırada kapı yavaşça açıldı ve yengem dışarı çıktı. Beni gördüğünde ise tedirginliği daha da çok artmıştı.

'' Bade!'' dedi endişeyle. Kötü gözüküyor olmalıydım ki kızmak yerine yanıma geldi ve alnıma elini koydu.

'' Ateşin yok. İyi gözükmüyorsun.'' dedi ve kafasını odaya çevirdi. 

'' Tuğra koş! Bade iyi değil.'' diye bağırdı. Gözlerimin kendiliğinden kapandığını ve artık kendimde olmadığını fark ettiğimde iş işten geçmişti.

Gözlerimi tekrar açtığımda içerideki koltuktaydım. Odada kimse yoktu. Tek başıma cılız lambanın ışığındaydım. Yattığım koltuktan toparlandığım sırada karşı koltukta tek başına oturan ağabeyimi gördüm.

Uyandığımı fark etmemişti. Boğazımın kuruduğunu fark ettiğime cılız çıkan sesimle su istedim.

Ağabeyim cılız çıkan sesimi duyduğu an sehpanın üzerindeki sürahiden su doldurup bana uzattı. Endişeli gözlerini bir an bile benden ayırmıyordu.

Bardağı ona geri uzattığımda sehpaya bıraktı ve oturabileceği bir alan ayarladı. Oraya oturduğunda ellerimi tuttu.

'' İyisin değil mi?''

Onu tedirgin etmekten nefret ediyordum. '' İyiyim ağabey. Özür dilerim.'' dedim kapıyı dinlememin mahcupluğu ile.

Gülümsedi ve ellerimi biraz sıktı. '' Asıl ben özür dilerim. Hala büyüdüğünü anlamış, bunu kabullenebilmiş değilim.'' dedi.

Sonra kafasını yere eğdi. '' Sanki sana hiçbir şey anlatmazsam güvende olursun.'' Söylediklerini oldukça kısık söylemişti.

Kafasını geri bana kaldırdığında derin bir nefes aldı.

'' Sizin evden ayrıldığınızın hemen ardından bir telefon geldi. Emniyetten arkadaşlardı arayanlar. Eve hırsız girdiğini sonrada evi yakıp kaçtığını söylediler. Biliyorsun buraya taşınma olayından dolayı birçok şeyi toparlamıştık biz.'' Son sözlerini beni teselli etmek ister gibi söylemişti.

'' Onun yaptırdığına nasıl emin oldunuz?'' diye sordum. Gülümsedi ve eliyle alnıma vurdu.

'' Ağabeyinin ve yengenin polis olduğunu unuttun galiba.'' Güldüm bende.

'' Şimdi ne yapacaksınız?'' 

'' Senin aklın bunlarla dolmasın hanımefendi. Damadı götürecektim normalde ama düğün için burada kalması daha doğru olur. Yengen, ben ve Yiğit Alinin bir arkadaşı gideceğiz. Çocukları ve annemi sana emanet ediyorum. Dikkat et tamam mı?'' dedi.