[TAMAMLANDI]
On yedi yaşındaysanız,notlarınız kötüyse ve en yakın arkadaşınıza aşıksanız...Hayatınız çok zor olabilir...O zaman,Eray gibi Serdar Ortaç dinleyerek,efkarlanabilirsiniz.
İki erkeğin aşkını anlatıyor...Sevmeyen varsa okumasın...
-Berce...
"ENES!ENES!KAR YAĞIYOR!KAR YAĞIYOR!KAR BİRİKMİİİİŞ!"Eray küçük bir çocuk gibi zıplayıp hoplarken neşeyle çığlık atıyor,Enes onu gülerek izliyordu.
"Dışarı çıkmak ister misin?"Diye sordu Enes.Eray heyecanla kendisine dönüp otuz iki diş gülümsedi.
.
Eray elindeki kar topunu arkası dönük Enes'e fırlattı."Hey!" Kıvırcık arkasını dönerek sahte bir kızgınlıkla bağırdı.
"Sırtın geniş ben ne yapayım?"Diyerek kahkaha attı Eray.
Enes,ona kalın mont giydirmiş kendi atkısını ve eldivenlerini giydirerek 'Eğer üzerindekileri çıkarırsın doğru eve döneriz.'Diyerek tehdit etmişti.
Gece olduğu için etrafta kimsecikler yoktu.İkisi rahat rahat kar topu savaşı yaptıktan sonra azıcık biriken kardan, zor bela minik bir kardan adam yapmayı başarmışlardı.
"Bu kardan bebeği, çocuğumuz ilan ediyorum."Dedi Eray çocuksu bir tavırla.Enes onun bu tatlı hallerine karşılık başını arkaya atarak kahkaha attı.
"Kardan bebek...İsmi ne olsun?"Diye sordu yanakları kızarmış çocuğa."Enes...Eray...ENAY!"Diye bağırdı Eray.
Enes çocuğun kırmızı saçlarını elleri ile sevdikten sonra,yanaklarını tutarak dudaklarına uzun bir öpücük bıraktı.
"Çok üşümüşsün bebeğim..Eve gidelim artık."Dudaklarını ayırdıktan sonra konuştu Enes."BEKLE!GÜNÜ BİRLİK ÇOCUĞUMUZ İLE FOTOĞRAF ÇEKİLELİM!"
Cebinden telofonunu çıkardı Eray ama eldivenler yüzünden ekrana basamıyordu.Enes soğuktan kızarmış eli ile telefonu alarak kameraya girerken Eray kardan bebeği yerden almıştı.
Fotoğraf çekildikten sonra Eray bebeği yere koyarak vedalaştı.
İkili el ele tutuşarak eve doğru ilerlemeye başladılar.
.
Eve geldikleri zaman gün doğmak üzereydi.Soğuktan götleri donduğundan, biraz olsun ısınmak amacıyla banyo yaptılar.
Enes çatlayan ellerinin acısıyla küfür mırıldanırken,Eray çekmecesinden kirazlı nemlendiriciyi aldı.
"Getir bakalım ellerini.."Diyerek yataktaki Enes'in önüne oturdu.Enes,büyük damarlı ellerini çocuğa uzatırken,Eray kremin kapağını açmış narkotik köpeği gibi kokluyordu.
Kırmızı kafa zoraki bir gülümseme ile uzatılan ellere, kremden bolca sıkarak kucağına koydu.
İlk başta sağ ele kremi yedirmeye başladı."Çok kurumuş ellerin.."Diye mırıldanarak işine devam ederken,Enes kendisini gülümseyerek izliyordu.
İşini bitirince diğer ele geçerek aynı şekilde kremi yedirdi.
Eray krem sürmeyi bitirince, iki eli tutarak dudaklarına götürdü ve sırasıyla öpücük kondurdu.
"Teşekkür ederim bebeğim."Enes,mutlu bir şekilde mırıldandı.
O kadar mutluydu ki..Kalbi sıcacık olmuştu.Eray her zamanki gibi dişlerini göstererek gülümsedi.
Daha sonrasında sabahlamaya karar verdiler ama yorgun düşerek uyuyakaldılar.
.
Enes erkenden uyanmış,Rejan annesine kahvaltıyı hazırlamada yardım ederken Eray daha yeni uyanıyordu.
Yatakta doğrularak esnedikten sonra uyuşuk adımlarla yataktan çıktı.
Winxli yatak örtüsünü düzelttikten sonra odadan çıkıyordu ki kitaplığında duran kar küresi ile kaşlarını çattı.
Kar küresini en son çekmecesine koyduğunu hatırlıyordu...
Kitaplığına giderek küreyi eline aldı.Enes'in ona aldığı kürenin içi boştu bunda ise minik bir kardan adam vardı...Acaba annesi mi almıştı?Ya da eski bir şeydi de oraya mı koymuştu?
Omuz silkti.
Küreyi yerine bırakarak 'Bir ara anneme sorarım.'Diye düşünerek odasından çıktı.
*Özel kısıım*
"Şu işe bakın..Kardan bebek yalnız kalmış!"Kahverengi saçlı kız,mor eldivenleri ile yerdeki kardan bebeği eline aldı."Babaların seni bırakıp gitti demek ama merak etme,erimeyeceğin bir yer biliyorum."Diyerek gülümsedi.
"Sakın bana,kardan ada-bebeği Kuzey Kutbu'na götüreceğini söyleme!"Diye bağırdı kedi.
"Güzel fikir ama hayır,Enes'in ilkolulda Eray'a aldığı içi boş, kar küreyi hatırlıyor musun?"
"Hatırlıyorum...O hala duruyor mu?"Merakla sordu kedicik."Evet....Eray,Enes'in verdiği her şeyi saklıyor."Diye cevapladı kız.
