My Naughty Bestfriend (GL)

36

KATE

"Anong sabi ko sayo Kate pag may pasok? Wag na wag kang magpupuyat di ba? Pano ka makakapagfocus—

"Morning Ma. Anong ulam?" I cut my Mom off kasi ang aga-aga nanenermon agad. Naghikab ulit ako dahil inaantok pa talaga ako and it was only 5:30am.

Later than that ay mapapalayas na ako. Knowing my Mom na super strict. I can't handle her talaga.

Sobrang sungit pa kahit wala naman akong ginagawang mali.

"You come here nang makita mo kung anong ulam. I'm busy. Baka gusto mong tumulong?" Her usual answer. Ano pa nga ba.

Ugh! Nakakatamad, utos agad.

I secretly rolled my eyes bago siya tulungan sa paghahanda ng breakfast.

"How's school? Matataas pa rin ba ang grades mo? Baka nagpapabaya ka na. Wag masyadong bumarkada, Kate. Sinasabi ko sayo."

Not fine Ma. Wala si Andy ko.

"Morning sweetie pie!" at niyakap ako ni Dad na ang agang laging naka-smile.

Sabay-sabay na kaming kumain but wala akong gana dahil namimiss ko na si Andy ko.

Sobra akong naninibago dahil matagal ko na siyang di nakakasama. We haven't chatted nor called each other every night because of James na lagi na lang inaagaw ang time ko.

Nagpaalam na ako kina Dad at nagready na ako para pumasok.

I sighed.

Ayoko nang pumasok. Lagi na lang wala si Andy ko.

"Ma, alis na po ako," at umalis na ako.

Paglabas ko, James was already waiting for me. He was leaning on his car while he was busy on his phone.

Sumakay na ako agad sa passenger seat dahil wala ako sa mood at baka makita pa kami ni Mama.

Every morning ay sinusundo niya ako kaya lagi rin akong wala sa mood. Papasok palang pero gusto ko nang umuwi.

Kung di dahil kay Mama di ko sasagutin—hay!

"Mahal, may training ako mamaya sa basketball. Gusto mo bang manood? May game kasi kami bukas. I want you there, please?" sabay haplos niya sa makinis at maputi kong legs na agad kong inilayo because it makes me uncomfortable.

I crossed my arms habang nakatingin lang sa labas. I don't want to face him dahil naiirita ako sa pagmumukha niya and he's talking nonsense. I'm not even interested sa basketball.

All of these is because of my mom.

Matiis ko pa sana ang kumag na 'to.

"Kate, mahal? Nakikinig ka ba? Tinatanong kita kung gusto mo bang sumama sakin mamaya to have dinner—

"James, ano ba?! Will you please shut up?" I couldn't take him anymore dahil sumasabay ang kakulitan niya sa init ng ulo. He was talking nonsense for god's sake!

Biglang bumilis ang takbo niya. "James, slow down! Nagmamadali ka ba? San ba tayo pupunta?!" natataranta kong tanong at napakapit na ako sa braso niya but he ignored me. "James! Answer me!"

Hinayaan ko na lang siya at bahala na siya kung mabangga kami. Pumikit na lang ako kaysa mamatay nang nakadilat.

"Sino si Andy? Is he your bestfriend? Lagi ko kasing naririnig sa mga kaibigan mo ang pangalan niya. Di ko alam kung ito nga ang bahay no'n. Sa t'wing inihahatid kita pauwi, lagi kong napapansin na nakatingin sa bahay na 'yan. Malungkot kang nakatingin," malamig na saad nito sa kanya.