As You Needed (COMPLETED)

Chapter 4

HABANG NASA SASAKYAN sina Silver kasama ang driver nito at ang sekretaryang si Matt, tila malalim niyang iniisip kung papaano nagkataong doon din nagtatrabaho na pala si Evie.

"Matt?"

"Sir?"

"You have Evie's number, don't you?"

"Po?" napalingon naman si Matt sa likuran dahil nakaupo siya sa tabi ng driver ni Silver.

"Yung sekretarya ni Benjamin Yu."

"Ahh, yung sekretarya niya po? Opo, tinawagan niya ako kahapon eh."

"I-forward mo nga sa akin."

"Sige po, sir."

At nanahimik na lamang muli si Silver.

Pagkahatid nila kay Matt sa sakayan nito pauwi, nagpadiretsong uwi na lamang din si Silver.

Dumiretsong shower siya at lumabas na tanging bath robe lang ang suot.

Kinuha niya ang isang bote ng green label at pumuwesto siya sa veranda ng condo unit. Tanaw niya ang halos kabuuan ng Pasig sa taas nito. Naupo siya roon at sinimulan ng inumin magisa ang alak niya.

Nakatingin lang siya sa kawalan, sa madilim na kalangitan o sa maliwanag na ilaw ng kalsada, kay lalim ng iniisip niya, ngunit tila walang patutunguan. Hindi pa rin nawawala ang kabog sa dibdib niya sa tuwing sasagi ang mga naganap sa kanila ni Evie mula noon. Labis siyang nalulungkot sa nangyari.

Aminado siyang nasaktan niya ito, at sa maniwala o hindi, nasaktan din siya ng mawala ito ng tuluyan sa kanya. Alam niyang kasalanan niya ang lahat ngunit takot siyang aminin ito noon.

Masyado niyang napairal ang pride at ego niya kung kaya't nawala naman sa kanya ang bukod tanging babaeng nagpahalaga at nagmahal sa kanya ng lubos. Alam niya yun, ngunit napagsawalang bahala na pala niya ng hindi sinasadya.

Hindi niya alam kung dapat pa ba niya itong habulin noon ngunit hinanap niya pa rin ito. At sa maniwala o hindi, sinubukan niyang hanapin ito kahit pa alam niyang mukhang hindi siya mapapatawad nito.

Nagsimulang humilam ang mga mata niya, nangingilid ang mainit na luha rito na anumang sandali ay nagbabadyang kumawala. Sinisikap niyang hindi ito tumulo, ni iniiwasan niyang mapakurap ng marahan.

Patuloy siya sa paginom ng alak na tila tubig lamang ito, gusto niyang lunurin ang sarili sa sakit ng nadarama niya ngayon. Gusto niyang lunurin ang puso niya upang mamanhid na ito.

Hindi man niya inaasahan ang nangyari kanina, may parte sa isip niya na nagpapasalamat siya at nangyari pa rin ito. Hindi niya akalaing mangyayari pa rin pa pala ang bagay na buong akala niya, pinagkait na sa kanila. Ang makapagkita sila ng personal.

God knows how hard he tried before just to see and finally meet Evie, noong panahon magkarelasyon pa sila kahit virtually lang. Pinagsisisihan niya ang mga panahong nasayang sa kanila. Na kung maibabalik niya lang, inuna na sana niya ito.

Struggling ang kompanya at mga negosyo ni Silver noong mga panahong sila pa ni Evie, ilang negosyo niya rin ang nagsara dahil nalugi, yung iba ay nasalanta. Sa tuwing susubukan nitong puntahan ito, laging may aberyang nangyayari. Na hindi na maiwasan mapagisipan siyang sinasadya na lamang niya ito o gumagawa na lang siya ng dahilan para hindi talaga tumuloy.

Sa mahigit isang taon nila ng paguusap ng walang humpay sa araw-araw, ni hindi sila nagkaroon ng maayos na pagkakataon upang magkasama. Yun ang isa sa nakapagdulot ng depresyon niya. Nawalan siya ng paniniwala sa sarili dahil kahit subukan niya ay kulang pa rin ang ginagawa niyang effort. Ni hindi sila nagkita noon ni Evie.