As You Needed (COMPLETED)

Chapter 42

MAAGANG NAGISING PARA makagayak sina Evie at Silver, sabay pa rin silang nagaalmusal sa hinanda ni manang Joy ngunit napansin nito na tila tahimik at walang umiimik sa dalawa simula ng makita niya ang mga ito.

Inayos na ni Evie ang mga gamit niya at tanging mga gamit niya lang na dala papunta rito ang iuuwi niya, iniwan niya ang lahat ng binili sa kanya ni Silver. Inilagay na rin niya kaagad ang bagahe sa kotse at gayun rin ang ilang gamit ng aso.

Mabuti na lamang at mauupo siya sa tabi ni Steve sa back seat ng sasakyan kaya panatag siyang hindi na sila muling maguusap masyado ni Silver.

Napakatahimik ng naging byahe nila na isang beses lamang din sila nag-stop over.

"Hello, Benj?"

(Eeevz! How are you?) kulang na lang tumili na ito.

"O -- okay lang naman. Pauwi na kami."

Kaagad napatingin sa rear view mirror si Silver habang nagmamaneho nang marinig si Evie na nagsalita.

(Oh nice! How's Steve?)

"He's doing good. -- Ahm, ikaw? Kamusta ka dyan sa office? Kaya mo pa ba?" tila napapangiti naman si Evie at nakikita iyon ni Silver kaya napapasalubong naman siya ng kilay.

(Well, so far. This is the longest days you aren't in the office. Tinatambakan nila ako ng tinatambakan, pati yung sa convention, ako ang bunubulabog nila.)

"Bakit hindi nila ako tawagan? Akala ko pa naman kaya na nila yun kaya hindi yata ako ginugulo."

(Ahm, well I told them you're in an emergency leave nga. So, no work calls and text.)

"Pasensya ka na ah, babawi ako. Papasok na ko bukas."

(Thank goodness! Ah, by the way, kasama mo ba si Silver?)
Napatingin naman din si Evie sa rear view mirror at saktong napasulyap naman doon sa kanya si Silver rin.

"Ahm, yes. He's here. He's driving."

(Great! Can I talk to him?)

Medyo alangan man pero umusad si Evie at dumungaw kay Silver.

"Si Benj, kakausapin ka raw." at dahil nasa kahabaan sila ng highway, inilapit na lang ni Evie ang phone niya sa tainga ni Silver.

"Hey Benj, what's up?"

(Hey buddy! How are you?)

"Good, I'm good." napapatingin naman si Evie sa kanya.

(I don't know how to thank you, man. For look after Evie. I know -- this is so embarrassing --)

"No, man! Don't mention this. She's -- she's close to me too."

(Ahm, really? I'm glad --to know. How is she there?) hindi malaman ni Benjamin kung bakit tila may kaunting lungkot at inggit siyang nadarama.

"I think she's doing well." sabay napalingon saglit kay Evie na tila nagtataka sa kanila kung ano ang pinaguusapan nila ni Benjamin. "Yeah, I'm taking her home with Steve."

(Great! Thanks man!)

"Alright, see you then!"

Inalis na ni Evie ang phone niya sa tainga ni Silver at ibinalik sa kanya ngunit patay na pala ang tawag. Naupo na siyang muli sa tabi ni Steve.

"Di ba dapat -- magpahinga ka muna ng isang araw pa? Papasok ka kaagad bukas?" pagbasag na ni Silver sa katahimikan na naman nila.

"Baka wala na kong sahurin." pormal lang nitong sagot.

"Eh si Steve?"

"Mukhang okay naman na siya. Uuwi na lang ako ng lunch break para mabigyan siya ng gamot."