As You Needed (COMPLETED)

Chapter 29

NAABUTAN NI SOFIE si Georgia na nakaupo at humahagulgol sa gilid ng upper deck view. Kaagad niya itong pinatatahanan at yumakap na lamang sa kanya. Inalalayan na niya ito papasok sa silid sa yate, pero hindi pa rin ito tumatahanan.

"Tahan na, na -- iintindihan ko kung bakit mo yun ginawa. Maybe she deserves that.. Masyado kasi siyang feeling close na kay Silver." pagpapalubag loob pa ni Sofie habang hinahaplos ang likuran ni Georgia. Pareho silang nakaupo sa dulo ng kama.

"*sobs.. You -- you don't understand. Ako ang nauna kay Silver -- ako na sana eh." pilit namang sagot pa nito habang umiiyak.

Napapakunot noo naman si Sofie pero ayaw na lamang niyang makadagdag sa kalungkutan nito. "Okay, fine. Pero tama na. Magusap na lang kayo ni Silver." inaayos-ayos pa nito ang magulong buhok ni Georgia. Napansin din niya ang bangas sa mukha ni Georgia ngunit hindi naman niya malaman kung papaanong gagawin doon.

Nang makakababa si Silver sa upper deck, nagmamadaling pumasok siya ng control bridge at kinuha ang first aid kit box. Nagmamadali na rin sana siyang makalabas at bumalik kay Evie sa top deck ng makasalubong niya si Benjamin kaya napahinto siya rito.

"Nasa kwarto na si Georgia, kasama ni Sofie."

Napatungo na lang si Silver sa kaibigan at maglalakad na sana muli ngunit hinawakan siya ni Benjamin sa braso upang pigilan kaya natigilan rin siya.

Inagaw ni Benjamin ang hawak nitong first aid kit box at wala naman din siyang nagawa.

"I think, you better talk to Georgia first. Make things clearer for her." nagkatinginan na lamang sila at iniwan na ni Benjamin ito ngunit napahinto rin ito at tingin muli kay Silver. "And I think Evie needs to rest too." saka ito tuluyang umalis at nagtungo na ng top deck.

Napahilamos na lamang si Silver ng mukha niya at sinunod ang payo ni Benjamin. Nagtungo nga siya ng silid ng yate.

Napatingin naman kaagad si Sofie sa pintuan ng makitang pumasok doon si Silver. Napakaseryoso ng itsura nito at halatang galit.

Magsasalita pa lamang si Sofie nang makalapit si Silver kay Georgia at biglang hinigit ang braso nito kaya napatayo ito. Sa gulat ni Sofie, napaatras siya at tukod ng dalawang kamay sa likuran habang nakaupo pa rin sa kama.

Kahit pa umiiyak si Georgia, nabigla rin siya sa ginawa ni Silver ngunit alam niyang wala siyang karapatang magreklamo.

"Uulitin ko, wala kang karapatan mandamay ng ibang tao dahil dyan sa kadesperadahan mo." giit na saad ni Silver habang hawak ang braso ni Georgia. Wala siyang pakialam kahit umiiyak pa ito sa harapan niya.

"Sa akin ka lang dapat! Mahal na mahal kita Silver, noon pa man!" pagsusumamo pa ni Georgia.

"Pero hindi nga kita mahal! Ni hindi kita ginusto kahit anong pilit nila sa akin na pakasalan ka! Hindi ka ba talaga magkakaroon ng kahihiyan sa sarili mo?!" singhal pa ni Silver na nakapagpaiyak muli kay Georgia.

"Ako lang dapat ang pakasalan mo dahil yun ang gusto ng nanay mo --"

"Alam mo bang sinabi ni papa sa akin bago siya namatay?" tila nagpipigil naman ng galit pa si Silver at napapatingin pa rin si Georgia sa kanya. "Mabuti daw at hindi ako pumayag magpakasal sayo noon. Dahil nalaman niya na nagkautang pala ang madrasta ko sa tatay mo ng hindi niya alam! At ang gustong kabayaran ng tatay mo ay pakasalan kita para makamkam niyo ang perang mamanahin ko para mas mapalago niyo ang negosyo niyo!"

"Hindi totoo yan!"

"Alam kong alam mo ang totoo una pa lang, Georgia! Kaya nga ganyan ka kadesperadang habulin ako para pakasalan ka!"